I won't lose you

~Halt! Lees dit ↓voor je begint te lezen~

Dit verhaal is een van mijn eerste verhalen en is niet echt super goed geschreven. De hoofdstukken worden steeds beter en beter (kwa schrijfstijl). En, Ja, hier en daar kunnen wel wat schrijffouten staan, maar ik ben nu bezig met die eruit te halen.

Nu ga ik ophouden met deze A/N en jullie verder laten lezen. :)

Veel leesplezier!! :D

-~-

Mijn schouders schokte heen en weer terwijl de tranen over mijn wangen liepen. De veel mensen, sommige waarmee ik nog noot gesproken heb, wierpen een paar medelevende blikken naar mij, maar ik schonk er een aandacht aan. Al mijn aandacht ging naar de drie kisten voor mij. De priester begon te spreken, maar geen woorden drongen niet tot mij door. Ik bleef naar de kisten staren.

Op de eerste kist staat een foto van een jong blond meisje met helder blauwe ogen.
De tweede kist had een foto van een volwassen vrouw met dezelfde blonde krullen en blauwe ogen als het jonge meisje.
De laatste kist was van een volwassen man, hij had bruin haar en bruine ogen.

Ik zuchtte en sloot mijn ogen. Herinneringen gingen door mij heen. Nog geen week geleden zaten mijn ouders en mijn zus thuis, lachend om mijn geklaag over school. Nu liep er een waterval val van tranen over mijn wangen terwijl ik naar hun kisten staarde.

Maar ik loop vooruit op de zaken. Ik ben Jessica Zakfort en ik ben 16 jaar oud.

Mijn ouders Debbie en Robin zijn samen met mijn oudere zus, Sophie verongelukt. Ja, door een dronken bestuurder die tegen hun aangereden is. Ik zat zelf niet in de auto. Nee, ik zat thuis op hun te wachten, maar ze zijn nooit thuis gekomen.

Nadat de kisten langzaam de grond inzakte, bleef ik niet langer. Ik wandelde zo snel mogelijk het kerkhof af, naar huis. Wandelen deed me altijd goed, gewoon frisse lucht. Ons huis was verlaten. De tuin was al in twee weken niet meer verzorgd. Twee weken. Twee weken heb ik hier alleen gezeten. Af en toe kwam iemand van de sociale dienst langs op te kijken of ik nog oké was. Vandaag vertrek ik naar mijn verre tante. Dat is de enige familie die ik nog heb. Ik heb haar nog nooit gezien, het enige dat ik weet is dat ze getrouwd is en twee kinderen heeft.

Geweldig, ik ga bij vreemden wonen!

Ik ademde diep in als ik voor mijn huisdeur stond. Langzaam opende ik de deur, een gevoel van leegte overviel me direct. Snel liep ik de trap op naar mijn kamer niet naar de foto's kijkend, die op de muur hingen.

Ik trok de koffer van onder mijn bed uit en vulde die met mijn spullen. Als laatste stopte ik twee foto's in mijn koffer, één van mijn ouders, mijn zus en ik en de andere van Elliot mijn vriendje.

De deurbel ging en ik strompelde naar beneden met mijn koffer en opende de deur. Voormij stond een man in een zwart pak.

"Goedenavond mevrouw, ik ben Jurgen de chauffeur van de Stievens bent u Jessica?" vroeg hij beleefd. Een chauffeur? Ik zuchtte mentaal, blijkbaar zijn de Stievens rijk.

Ik knikte.

"Ik zal u koffer voor u dragen," zei hij terwijl hij mijn koffer nam. "Volgt u mij maar."

Ik liep achter hem aan naar de auto. Hij hield het portier open als ik instapte. Jurgen stapte in de bestuurders kant in en startte de motor.

Ik draaide me om en keek naar mijn huis. Tranen begonen zich rond mijn ogen te vormen. Ik liet alles achter, mijn oude leven, alles.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

hi

Laat weten wat je denkt.

VOTE

FAN

foto - Jessica

XXX