I won't lose you

20: Warning

Sowwwyyy voor het lange wachten! :D

Verwarring, paniek en angst.

Zoveel gevoelens gingen door me heen als ik gehaast naar beneden liep.

Wat doen ze hier? Waarom nu? En wat willen ze? Wat wilt hij?

Eigenlijk, diep vanbinnen wist ik het antwoord al.

Mij. Ze willen mij.

Voor ik het wist zat ik al op mijn motor en was ik op weg naar de basis. In alle haast was ik vergeten om een wapen mee te brengen.

"Dammit,"schold ik als ik mijn motor voor het grijze gebouw parkeerde en mijn helm af zette. Hoe kon ik zo stom zijn om niets mee te brengen om mezelf te verdedigen.

Ik beet op mijn lip en liep naar de ingang van de basis. Het had geen zin op naar binnen te sluipen. Ze wisten dat Blake me gebeld heeft, zonder twijfel. Ze verwachte me. Ik wist dat wat ik nu deed gevaarlijk was. Zonder plan of ook maar iets om me te beschermen naar binnen lopen. Maar ik moest mijn bende helpen. Ik moest Blake en James helpen.

Ik nam diep adem en liep het gebouw binnen. Het was er muisstil. Ik fronste en keek rond me. Er was niemand te zien. De trainingszaal was ook leeg.

"Blake?"

Geen antwoord.

"James?"

"Jmmmss!"

"Blake!" Ik draaide een rondje en probeerde te horen vanwaar het geluid kwam.

"Mmmmhh!"

Mijn frons verdiepte als ik zag dat de deur van de bergruimte op een kier stond.

"Mmmhhh!"

Ik liep snel naar de deur toe en duwde hem open. De kamer was donker.

"Blake? James?" vroeg ik terwijl ik met mijn hand aan de muur voelde naar een lichtknipper.

"Mmmh mmmhhhh!"

Knip! Het licht ging aan. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen zodat ze konden wenen aan het felle licht.

Mijn ogen wijde als ik de scène voor mij zag en ik knipperde nogmaals.

"Mmmhhhh mmmmm mhhii!"

Ik hield op met knipperen en grinnikte. Blake en James hingen ondersteboven vastgebonden, zonder kleren. Wel behalve hun onderbroek. Er was tape over hun mond geplakt en hun handen waren op hun rug vastgebonden.

Dit is zo typisch iets voor hem.

"Mhhii!" Ik keek naar Blake en zag dat hij wild heen en weer aan het zwaaien was, waardoor hij James elke keer en klap in zijn maag gaf met zijn handen.

"Dit is niet wat ik verwacht had," mompelde ik en liep naar hun toe. "Hoe komen jullie daar terecht? En waar is de rest?"

"Lmmhmm."

Oh ja, de tape Jess, de ducktape.

Ik klakte mijn tong en keek rond, in de hoop een scherp object te vinden om de touwen mee door te snijden.

"Nn mmm brrrkkkkk." Ik had geen idee wat Blake zei maar blijkbaar James wel want hij rolde met zijn ogen. Dan zag ik het. James hing laag genoeg tegen de grond dat ik aan zijn hoofd kon als ik op mijn tippen stond.

Een grijns vormde op mijn gezicht als ik naar hem toe liep. Ik ging recht onder hem staan op mijn tippen en trok de tape met een ruk van zijn mond.

"Aww, Jess, voorzichtig zo trok je al mijn snorharen er nog af," zei hij boos en keek dan naar Blake, "en hoe in godsnaam kan Jess iets uit je broek halen als ze onze kleren hebben meegenomen."

Mijn mond vormde een O-vorm en ik rolde mijn ogen naar Blake. Blake snoof en draaide zijn hoofd weg.

James kuchte en keek me aan. "Snel Jess er ligt een zakmes op de kast. Er begint te veel bloed naar mijn hoofd te stromen, ik word ziek."

Ik knikte en liep snel naar de grote ijzeren kast die in de hoek van de kamer stond. Ik strekte mijn armen en haalde het zakmes van de kast. Het was een oud Zwitsers zakmes. Ik klapte het mesje open en draaide me om.

"Hoe moet ik dit doen? Ik kan moeilijk gewoon het touw doorsnijden, dan vallen jullie op jullie hoofd en kunnen jullie iets breken."

James keek de kamer rond en dacht even na. "Ga op die tafel houten kist daar staan en snij het touw gewoon door, we overleven het wel."

Blake draaide zijn hoofd snel om zodat hij me kon aankijken. Hij schudde zijn hoofd wild heen en weer. "Nnnnmmmhhh!"

James keek me streng aan. "Doe het!"

Ik beet op mijn lip, maar liep dan toch naar de houten kist en ging erop staan. Ik keek de twee jongens verontschuldigend aan. "Sorry."

James zuchtte ongeduldig en begon samen met Blake heel en weer te schommelen. "Snij het verdomde touw gewoon door!"

Ik begreep zijn situatie volkomen maar hij moest niet zo tegen mij praten. Ik ben nog steeds de baas. Met een grom haalde ik het mesje door het dikke touw. Het touw sprong in twee. James en Blake vielen met een harde bonk op de grond. Gelukkig niet op hun hoofd.

"Aw! Shit!" kreunde James en rolde op zijn rug. Blake stond onmiddellijk op, maar stond niet echt stabiel op zijn benen.

"I-ik voel me niet zo goed!" Hij werd lijkbleek en hield een hand voor zijn mond voor hij de kamer uitliep.

James lachte droog en stond ook recht. "Mietje."

Ik rolde mijn ogen en zette mijn handen in mijn zij. "Vertel op! Wat is er gebeurt?"

James wreef met een hand over de achterkant van zijn nek. "Grappig verhaal eigenlijk," hij lachte ongemakkelijk," ik had de rest naar huis gestuurd-"

"Wat?" onderbrak ik hem," je hebt ze naar huis gestuurd?"

Hij knikte en keek naar de grond. "Wel ja, er was hier niks te doen dus ja."

Ik duwde mijn lippen op elkaar en gaf hem een knikje dat hij verder moest vertellen.

"Ze kwamen ineens binnen. Alle camera waren uitgeschakeld. Blake belde je, en dan ja," hij keek naar de grond. "Dan trokken ze onze kleren uit en bonden ze ons vast. Een totale vernedering als je het mij vraagt."

Ik negeerde zijn laatste opmerking. "Wat? Ze vielen hier gewoon binnen en deden, niets?" Dat was raar.

James knikte. "Ja, ik denk dat zodra ze merkte dat jij hier niet was, vertrokken ze gewoo."

Ik trok een wenbrauw op. "En ze hebben niets meegenomen? Wel buiten jullie kleren?"

Hij schudde zijn hoofd en klakte dan zijn tong. "Hij was wel berhoorlijk kwaad op zijn bende, toen hij zag dat je niet hier was. Volgens mij is er een gat in de muur van de traingszaal."

Ik knikte. Dat klonk meer als hem. "Hij heeft niks achergelaten?"

James dacht even na en schudde dan zijn hoofd. Blake kwam dan terug de kamer ingerend. 

"Jess, kijk naar dit!" Hij duwde een papier in mijn handen.

Ik fronste en bekeek het papier. Het handschift herkende ik meteen.

Kom terug naar mij, Jess. Anders zal ik helaas nog iemand van je moeten afnemen. 

Er zat een foto bij. Alle kleur verdeween van mijn gezicht als ik zag van wie de foto was.

Cole.