10: a not so welcome welcome back present

11.4K 494 17
                                    

Jessica's pov

Ik legde de bende alles verder uit. En wachten dan tot Blake terug kwam.

Ik kan nog altijd niet geloven dat Cole mee naar hier is gekomen. Op een andere dag zou ik mij in de wolken hebben gevoeld, maar niet nu, niet vandaag.

"Baas wanneer krijgen we de wapens?" vroeg een van de mannen achterin.

Ik denk dat zijn naam Tony was.

Denk ik.

"Ze worden morgen geleverd, dus ik verwacht jullie me hier morgen terug" zei ik streng.

Ik hoorde een paar 'ja baas' en 'okey's.

Ik wou nog iets zeggen maar er werd op de deur gebonkt.

Ik zuchtte en liep naar de grote ijzeren deur.

Met een harde duw, schoof hij open.

In schok bedekte ik mijn mond als in zag wat er voor de deur lag.

Of beter gezegd wie.

Blake lag op de grond.

Ik knielde naast hem neer.

"Omg Blake" riep ik en tilde zijn hoofd op.

Hij was knock-out en zijn gezicht was bedekt met blauwe plekken en bloed.

"Blake wakker worden" zei ik met tranen in mijn ogen.

"Jongens help" riep ik zo luid als ik kon.

James en een paar andere kwamen naar me toe gerend.

"ja baas" riepen ze, hun ogen wijdde als ze Blake zagen.

"Blake" riep James en ging naast me zitten. Hij beval de andere mannen om de EHBO-kist te gaan halen.

"Blake wakker worden, kom op" zei ik en veegde met mijn mouw een beetje bloed van zijn gezicht.

James zuchtte en deed zijn vest uit. Hij plaatste de vest op de grond en legde Blake zijn hoofd erop.

Hij tilde Blake zijn benen op en legde die tegen de muur, zodat het bloed naar zijn hoofd zou stromen.

De mannen kwamen met de EHBO-kist aanrennen.

"Hier" zei de eerste en gaf de kist aan James.

James nam de kist aan en begon de wonden van Blake te verzorgen.

Ik veegde de tranen snel van mijn wangen af. Ik kon het niet toestaan dat iemand me zag huilen.

Veeg die tranen weg, anders zien ze je op je zwakst e je bent niet zwak. Dat zei Elliot altijd.

Ik keek naar Blake. Achter hem lag een wit papiertje.

Ik fronste en nam het papiertje. Langzaam vouwde ik het open.

Ik hoop dat je het welkom terug cadeautje leuk vond.

-E xx

Ik ademde diep in en verfromelde het papiertje.

"Jess? alles oké?" vroeg James en keek me bezorgd aan.

Ik knikte en keek weer naar Blake.

Blake kreunde en kwam langaa weer bij bewustzijn.

Ik kroop naar hem toe.

"Blake" fluistede ik en wreef over zijn wang.

Hij deed zijn ogen open.

"Jess? Huh? Wat is er?" zijn stem was hees.

"Wat is er?" zei ik en glimlachte "Blake je moet eens in de spiegel kijken"

I won't lose youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu