I won't lose you

27: Happy

~ Jessica's pov~

Toon ik de volgende ochtend wakker werd, had ik bang dat alles een droom was. Dat Cole nog altijd kwaad op me was en dat we geen ik hou van jouw's hebben gedeeld.
Maar dan walste hij slaapkamer binnen ik zijn boxershort, een scheven grijns om zijn lippen.

"Goedemorgen, cupcake," zei hij en ging naast me op het bed zitten.

Ik knipperde slaperig en glimlachte naar hem. "Morgen."

Hij trok zijn wenkbrauw op en liet zijn blik naar mijn lippen glijden voor hij terug in mijn ogen keek. "Wat? Krijg ik geen kus?" vroeg hij en pruilde.

Oh god, Cole stop het. Dat is ongelooflijk cute en sexy tegelijkertijd.

Ik rolde mijn ogen en drukte snel mijn lippen tegen de zijne. Maar voor hij iets kon doen trok ik terug.

"Hey!" riep hij en probeerde me terug in te trekken voor een tweede kus.

Ik ontweek zijn hand en stond recht. "Nee Cole, we moeten school. En nu mijn kamer uit. Ik moet me omkleden."

Een grijns verscheen op zijn gezicht. "Nah, ik zit hier goed."

Ik keek hem kwaad aan en zette mijn handen in mijn zij. "Cole, buiten."

Hij rolde zijn ogen stond recht. "Goed goed. Ik ben al weg."

Als hij me voorbij liep greep hij mijn hand vast en trok me naar hem toe. Voor ik doorhad wat er gebeurde was Cole al mijn kamer uit.

"Cole!" riep ik hem na, nep kwaad.
Ik kon de glimlach niet stoppen die op mijn gezicht verscheen. Als een verliefd, jong tiener meisje drukte ik mijn vingers tegen mijn lippen. Ze tintelde nog altijd van de kus die Cole net gestolen had.

"Jess? Haast je oké? Je hebt school vandaag.

Ellie wandelde juist mijn kamer binnen. Ik haalde mijn hand van mijn lippen af en kruiste mijn armen.

"Oh ja, maak je geen zorgen. Ik ben wel op tijd klaar."

Ze glimlachte en knikte. Dan draaide ze zich om en liep mijn kamer uit. Ik zag haar zuchten als ze naar Cole's kamer keek.
Ik beet op mijn lip.

Ellie had nog altijd ruzie met Cole. En de laatste tijd doet Cole ook redelijk bot tegen John. Gelukkig behandelt hij Zack nog steeds als zijn jongere broer.

------------------------

"Cole?"

"Mmh?" Hij draaide zijn hoofd naar me toe.

Ik beet op mijn lip en grimaste. Misschien was dit niet echt het beste moment om hem te vragen over wat er nu juist scheelde met Ellie en John. Plus we waren naar het school gebouw aan het wandelen.

"Wat is er cupcake?" Hij hield op met wandelen en ging voor me staan.

Ik schudde mijn hoofd en glimlachte. "Niets niets. Het is gewoon... Wil je zo het school binnen wandelen?" Ik wees naar onze gelinkte handen.

Jep, vanaf het moment we onze motor zijn afgestapt greep Cole mijn hand vast.

Hij grijnsde. "Waarom niet? Nu kan ik iedereen laten zien dat ik de geweldige bendeleider Jessica aan het daten ben."

Ik grijnsde en drukte snel mijn lippen om de zijne. "Mmm, en ik dan? Ben ik met de populairste jongen in school aan het daten?"

Hij zuchtte in nep-vermoeidheid. "Oh ik hoop maar dat het niet te moeilijk voor jouw word, je-weet-wel, met al die meisjes die zouden moorden om in jouw plek te staan."

Ik fronste als ik dacht aan Abigail en haar schapen.
Dan kreunde ik. "Ugh."

Cole lachte en gaf me een kus.

Van achter ons hoorde ik iemand opgewonden roepen.

Dakota.

"Aaaah OH MY GOD! Zijn jullie eindelijk samen?! OMG ik ben zo blij voor jullie!" Dakota kwam trok me enthousiast in een knuffel.

Ik lachte en knuffelde haar terug. "Jep, eindelijk."

Blake stond naast Dakota. Hij had een grote grijns op zijn gezicht.

"Het werd tijd, suikerbontje," zei hij en trok me in een knuffel.

Ik lachte en schudde mijn hoofd. "Wow, dat is lang geleden dat je me nog zo genoemd hebt."

Hij grijnsde. "Jij blijft mijn suikerboontje."

Ik voelde Cole een arm om mijn heup leggen en trok me beziterig naar hem toe.

Blake lachte en stak zijn handen omhoog. "Easy tiger. Jess is nog steeds mijn beste vriendin."

"Hey!" Hoorde ik Dakota dan roepen. "Nu je een vriendje hebt vergeet je mij toch niet hé?"

Ik schudde wild mijn hoofd. "Nee nee tuurlijk niet. Wat dacht je hiervan. We hebben vrijdag toch geen school hé, waarom trakteer ik je dan niet op die spa dag en daarna de sleepover?"

Ze knikte opgewonden;

Ik keek toe als Dakota enthousiast tegen Cole bogon te praten. Je kon zien dat hij een beetje ongemakkelijk was, maar hij vond het toch plezant. Ik was gelukkig op dat moment. Ik had een fantastisch vriendje en geweldige vrienden.

Wist ik veel dat die vrijdag alles ding veranderen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

OMG zo sorry dat ik al zo lag niet meer heb geupdate.

Je moet weten toen ik dit verhaal begon te schijvan had ik nog geen einde. En ik probeer daar nu langzaam naartoe te werken dus ja ik zat een beetje vast.

Hopelijk staat het volgende hoofdstuk er sneller op. Maar aangezien ik volgende week examens heb denk ik dat dat pas gaat zijn in de kerstvakantie; :D sorry

VOTE COMMENT VOTE