ZO SORRY VOOR HET LANGE WACHTEN
De hele week verliep rustig. Er waren geen problemen met de bende en het leek wel of Liam van de planeet was verdwenen.
Cole had het ook bijgelegd met Ellie en John, iets waar ik heel blij om was omdat Zack nu ook blij was.
Maar toch kon ik het niet helpen om paranoia te zijn. Het was de kalmte voor de storm. Alleen het ik geen idee wanneer de storm zou komen.
Het was nu vrijdag en Dakota en ik waren op weg naar Blake’s appartement. Hij bleef vanavond op de basis samen met Cole en James, waarschijnlijk om te trainen. Dus mochten Dako en ik onze girls night in zijn appartement houden.
“Ook al ben ik al vreselijk moe van al dat shoppen, heb ik nog steeds kei veel zin in vanavond,” riep Dakota en klapte opgewonden in haar handen als we uit de auto stopte. Dakota haar chauffeur had ons hier afgezet.
Ik knikte als we naar het juiste appartement liepen. “Ja, ik ook. Eventjes van Cole en de ben-,” ik stopte abrupt als ik me realiseerde dat Dakota helemaal niets wist over de bende.
“De wat?” vroeg ze en trok haar wenkbrauwen op.
“Jongens,” zei ik vlug. “Zack, Cole en Blake dwingen me altijd om mee naar horror films te kijken.”
Ik voelde me slecht omdat ik loog tegen haar. Maar het was beter zo. Ze was veilig als ze helemaal in het donker bleef.
Dakota lachte en schudde haar hoofd. “Jongens.”
Ik gaf haar een glimlach en duwde de code in om Blake’s appartement te open. Als we binnen waren sloot ik de deur en drukte ik de code nogmaals in zodat de deur volledig opsloot zat.
“Blake zei,” riep Dako en liep naar de keuken, “dat hij extra eten in de koelkast had gestoken voor ons.”
Ik trok mijn jas uit en zette mijn tas waar al onze spullen inzaten neer op de grond. “Echt?” riep ik. “Ook pizza?”
“Hawaii,” antwoordde ze. “En chocolade en vanille ijs.”
“Geweldig.” Ik liep de keuken in en ging op een barkruk zitten. Dakota was de pizza in de over aan het steken.
“Volgens de verpakking moet hij twintig minuten in de oven staan,” zei ze en drukte een paar knoppen in.
“Oké, wil je al wat films kijken. We mochten er zoveel huren als we wouden van Blake, zolang we hem maar geen rekening bezorgde van honderd euro.”
Dakota schudde haar hoofd. “Zoveel films gaan we nu ook weer niet kijken.”
En ook al wist ik het toen nog niet, het bleek dat we zelfs niet aan de helft van de tweede film raakte.
***
Een uur en half later lagen Dakota en ik al huilend op de bank. “Oh waarom?” riep Dakota en wreef wat tranen weg voor ze kwaad de lege pizza doos van de zetel duwde.
We waren juist klaar met The fault in our stars te kijken.
“Tijd voor wat humor en Zac Efron,” zei ik en drukte op 17 again.
Dakota knikte. “Ja, Zacie al mijn hart wel terug aan elkaar lijmen.”
Ik knipperde het licht weer uit en ging terug in de zetel zitten.
“Zac Efron is echt zo yummie,” zei Dakota dromerig terwijl ze naar het scherm staarde.
Ik grijnsde naar haar. “Zelfs knapper dan Blake?”
JE LEEST
I won't lose you
Teen Fiction"Ugh, jij bent ongelooflijk," schreeuwde ik naar hem en zwierde mijn armen omhoog. Hij lachte. Een diepe sexy lach...Jeez Jessica hou op. Ik sloeg mezelf mentaal. "Jess, iedereen valt uiteindelijk voor me, jij dus ook," fluisterde hij in mijn oor. I...
