I won't lose you

7: she's back

Blake's pov ( verrassing )

Ik werd wakker door mijn alarm klok.

Ik zuchtte en sloeg hem uit.

Ik wou juist naar beneden lopen als ik een gil uit Jessica's kamer hoorde komen. Ik rende naar haar toe. Ze lag op haar bed helemaal bezweet.

"Jess ben je oké?" Ik ging naast haar zitten.

Ze begin te snikken.

"De c-crash" snikte ze.

Ik sloeg mijn armen om haar heen.

"Elliot en mijn familie" ze begon heviger te snikken '' ze waren er allemaal Blake ze waren do-"

Ik stopte haar "shh jess het was maar een nachtmerrie" ik wou nog iets zegen maar werd gestopt door Cole die binnen kwam rennen.

"Hey ik hoorde gegil, alles oké?" hij keek bezorgd naar Jess.

"Alles is goed met haar" zei ik, iets aan hem vertrouwde ik niet.

Hij knikte en verliet de kamer.

Ik richte mijn aandacht weer op jess.

"Je weet welke dag het vrijdag is hé?" zei ze triestig.

Ik knikte.

Ze leunde haar hoofd tegen mijn schouder "wat gaan we doen? ze gaan achter ons aankomen"

Ik zuchtte en sloot mijn ogen "jess het is jouw keuze"

Ze keek me in de ogen en lachte droog "het is mijn keuze, dat weet ik toch maar wat moet ik kiezen?"

Ik keek haar aan. "ik weet dat je de juiste zult maken en ik zal je helpen welke je ook maakt"

Ze knikte en ik stond op.

"Zie je zo"en dan liep ik de kamer uit.

Snel maakte ik me klaar voor school en ging naar beneden.

Ik liep naar Zack en wreef over zijn haar.

"He-" hij keek om " oh Hey Blake"

Ik lachte en nam een broodje.

"Hallo Blake "zei Ellie en ze kwam de keuken binnen.

"Goed kom Zack we moeten gaan" ze keek naar Zack "daag Blake "

Ik wuifde en at verder.

Jessica kwam de trap naar beneden.

Ze zag er wit uit, het deed me pijn om haar zo te zien.

"Oké ?" vroeg ik.

Ze knikte en probeerde te glimlachen.

Ik glimlachte zwak terug "kom eet en dan gaan we naar school" ze knikte en nam een broodje.

Cole kwam naar beneden.

"Hey" zei hij en nam ook een broodje.

Hij keek naar jess.

"Alles oké?" ze knikte.

We aten verder in stilte.

"Kom we zullen maar gaan" zei ik en nam mijn sleutels van mijn motor "jess?"

Ze keek naar de sleutels "eum is het oké. Als we met de bus gaan?" Vroeg ze onzeker.

Ik keek haar bezorgd aan "nee tuurlijk niet, we nemen de bus wel" ze knikte al nam haar tas.

"Wacht" riep Cole "we kunnen met mijn auto gaan"

Ik keek naar Jess, die knikte.

"Is goed " zei ik tegen Cole.

Cole nam zijn tas en zijn sleutels, samen liepen we naar de garage.

Cole had een zwarte Lamborghini.

Ik rolde mijn ogen. Tuurlijk dat past bij hem.

We stapten in. Cole en jess van voor en ik achterin.

Tijdens het rijden keek Cole regelmatig naar jess.

Huh? raar!

We parkeerde op school en meteen keek iedereen onze kant op.

Man ik haat middelbare school.

Ik stapte uit en direct kwam er een Barbie mijn kant op.

Ik keek bang naar jess.

Elke keer als jess boos gefrustreerd of verdrietig reageerde ze zich af op degene die haar ook maar het minste irriteerde.

Dat weet ik uit ervaring.

En op dit moment weet ik zeker dat die Barbie jess gaat irriteren.

"Hey" ze wreef over mijn arm.

Ik duwde haar weg. "sorry maar ik moet ga-" maar ik was afgekapt door jess.

"Luister queen of botox bol het nu af ik steek u nep blond haar ik brand" jess haar toon was ijskoud.

De blonde wou iets terug zegen maar ik trok Jess snel weg richting school.

"Jess probeer het rustig te doe oké" ze keek me kwaad aan.

Ik zuchtte.

*****

Het is nu donderdag en Jessica haar humeur staat op orkaan, geen onweer, orkaan.

Jessica, Dakota, Cole en zijn vrienden en ik zaten in de kantine.

Dakota had Jess haar humeur ook opgemerkt maar zei ze niets over.

Jessica haar gsm ging.

Ze haalde hem uit haar zak en bekeek het scherm.

Haar gezicht werd wit.

Ze balde haar vuisten en zonder iets te zegen griste ze mijn sleutels van mijn motor uit mijn handen en draaide zich en liep de kantine uit.

Ik riep haar naam maar ze draaide niet meer op.

Ik keek de tafel rond. Iedereen keek geschrokken naar de deur waardoor Jess verdwenen was.

Daarna keken ze naar mij en ik schudde mijn hoofd.

Het is het beste om Jessica gewoon met rust te laten.

Jessica keerde niet terug naar school.

Ik reed met Cole mee naar huis.

Cole vroeg constant waar Jessica was en waarom ze de kantine was uit gestormd.

Telkens gaf ik hetzelfde antwoord 'geen idee'.

Ik zuchtte en keek weer naar de tv. Cole en Zack zaten voor mij op de grond.

Ik wou van zender veranderen als de deur openging.

Jessica kwam tevoorschijn. Haar gezicht stond emotieloos, ze had haar masker op. Onmiddellijk wist dat ze haar beslissing genomen had.

Jessica, the fighter is terug.

Ze keek me strak aan. Ik stond op en nam mijn gsm.

"Ik ben al bezig" zei ik tegen haar en ik draaide de bekende gsm nummers.

======================================================

Hi

VOTE

COMMENT

Xx