SWEET ACCIDENT - COMPLETED 2015

Chapter 9

SINUNDO sila ng pinsan ni Text sa airport. She was not familiar with the place pero nabasa niyang nasa Dumaguete City na sila. Sabi ni Text kanina mula Dumaguete babyahe sila ng mahigit dalawang oras para makarating sa Gihulngan City.

Sa ngayon sakay sila ng isang lumang mini-jeep at nai-stress ang bangs ni Danah sa makalumang andar ng sinasakyan nila. Para bang lagi na lang may humps ang daan na ewan. Ang bilis pa nitong magmaneho..

Panay na ang simangot niya.

Nasa likod sila ni Text at panay pa ang hawak niya sa buhok dahil nililipad ng bongga ang buhok niya ng hangin

Mukhang napansin naman 'yon ni Text dahil pasimple niya itong nakikitang ngumingiti na parang natutuwa pa sa kamiserablehan niya.

"Pinsan, hinay-hinay naman at baka makunan 'tong asawa ko." Basag ni Text bigla.

Marahas na tinignan niya ito. Text just shrugged and laughed.

"Ay mao ba? Sorry wala man gud ka nag-ingon 'coz!" Salita ng pinsan nito sa bisaya na hindi niya maintindihan. May hinila pa siyang pinagkakatuwaan pa siya ng pinsan ni Text. "Beliba nako nimo coz oy naka liwat man dayon kang boanga ka!"

"Saba diha oy! Pag-drive na diha."

Natawa lang ang pinsan nito.

"Alam mo, kung may balak kang siraan ako sa harap ng pinsan mo pwede mo namang sabihin in tagalog para naman ma appreciate ko ng bongga." Inis na sabi niya.

"'Di kita sinisiraan. Nag-joke lang ako, 'to naman 'di na mabiro."

"Coz, mukhang selosa pala 'yang bebs mo eh. Hindi ko din siya masisi coz. Tunay na pinagpala ka naman talaga ng langit. Sa sobrang swerte mo hindi mo namana ang mukha ni Tiyang Maling." Humalakhak ito.

"Grabeh siya oh." Natatawang tugon ni Text. "Kapag narinig ka ni Mama ewan ko na lang. At saka 'coz 'di selosa si Danah. Hormonal reaction niya lang 'tong pagsusungit niya saken." Sinubukan siyang akbayan ni Text pero asar siya kaya paulit-ulit na dinutdot niya ang dibdib ni Text sa inis. Tawa naman ito nang tawa habang hinuhuli ang kamay niya.

"Asar ka talaga eh!" she hissed.

Hinuli nito ang dalawang kamay niya saka siya tinignan sa mga mata. "Oh tama na, huwag ng masungit. Papangit ka sige ka, baka 'di na ako magkagusto sayo niyan."

"Okay lang, at least alam ko na ganda ko lang pala habol mo."

"Wala kang prove," he smirked.

"Kakasabi mo lang."

"Really? Pinsan, narinig mo bang sinabi kong gusto ko siya dahil maganda siya?"

"Hay naku pinsan! Wala jud! Hindi ko narinig. May sinabi ka ba?"

"See?" mayabang na binitiwan nito ang kamay niya at hinubad ang suot nitong cap. Nagulat siya nang isuot ni Text 'yon sa ulo niya. "'Yan na muna. Saka na natin suklayin 'yan sa bahay."

Kumunot ang noo ni Danah.

"Natin?" ulit niya.

"Natin, bakit ayaw mo bang tulungan kitang suklayin ang buhok mo?"

"Parang ang weird –"

"It's not weird," bigla nitong ibinaba ng husto ang viser ng cap. "Matulog ka muna. Mahaba pa ang byahe. Huwag kang mag-alala 'di ka titilapon sa pagmamaneno nitong si Mateo."

"Paano ka naman nakakasiguro aber?" Eh wala ngang seatbelt! Kahit lubid naman lang.

Nagulat naman siya nang bigla nitong hawakan ang kamay niya at itaas ang magkahugpong nilang kamay sa harap nilang dalawa.