FROM THE MOMENT

E I G H T

Nagawang pabalikin nina kuya Euan at Dalton si Devin ilang minuto bago nagsimula ang laro. Hindi ko alam kung ano ang ginawa nilang pampakalma sa kaniya. I found a different side of him at naninibago ako sa aking natunghayan kanina.

Natutukso akong tanungin si kuya kada time-out ng laro o di kaya'y si Dalton. But I guess it doesn't matter anymore. Kung ano mang sinabi nila sa kanya, sa kanila na 'yon. It's their guy talk. Atleast I still have to respect their code same as how us girls don't want to involve guys with our girl conversation.

Sa buong magdamag ng laro, parang iniiwasan ako ng mga mata niya. I can't say na naga-assume ako, mararamdaman naman talaga 'yan eh. Kung hindi lang nangyari ang muntikan nang pagkakatama ng bola sa 'kin kanina, marahil ngayon inaasar na niya ako.

Pero ang lumapit dito sa side namin kahit man lang kausapin sina kuya ay hindi niya ginawa. He didn't even talk to Ivor. He's not talking to anyone.

Sinubukan kong tagpuin ang kanyang tingin. Mangulubot man ang pride ko, angkop lang na pasalamatan ko siya dahil sa pag-iwas niya sa bola kanina. Ngunit nilalaktawan talaga ako ng mga mata niya. But I saw him looking at Daneen!

Ang dibdibin ang simpleng pagkakamali na hindi naman siya ang tumanggap sa ginawa ng iba, it's irrational. O baka sadyang mainit lang talaga ang ulo niya ngayon at doon niya naibuntong sa lalake at sa bola.

Nabigti ang pagmumuni-muni ko sa pagsabog ng tilian at hiyawan kabilang na ang malakas na palakpak ni Daneen sa tabi ko. Tinatapik at hina-high five nina Mozes at kuya Euan si Asa. Parang sinasabunutan naman siya ni Dalton. Nagtatawanan sila roon.

"Anong nangyari?" tanong ko kay Daneen. Tinignan ko muli si Devin na mahinang tinapik ang pinsan ko sa likod.

"Three points si Asa."

Dumapo ang mata ko sa score board sa harap na katabi lang ni Ivor. Dalawang puntos ang lamang nila kuya.

Nalingunan ko ang panibagong tilian. Tahimik at seryosong nakaupo si Devin sa harap ng nangingisay na mga babae. Tinalo pa ako ng isang bakla doon sa ikli ng shorts niya. It could even pass as a panty! I have my purpose of wearing shorts and seducing a hot bunch of basketball players is not one of them.

"Atras lang, tinatakpan niyo 'yong linya...." saway sa 'min ng referee na na pinadaan ang tsinelas sa linyang nauupuan namin. Nagsiatrasan kami. Tinakpan ko ang tenga ko sa lakas niyang pumito!

Bumalik na sila sa kanilang mga posisiyon. Nagtuturuan sina Euan at Axton habang bumalik naman si Dalton at kinuha ang sapatos ni Mozes.

"Hindi maglalaro si Moz?"

Iling lang ang sinagot ni Daneen. It's either hindi ang sagot niya o hindi niya alam.

Bago pumwesto si Axton ay kita ko ang pagturo niya sa direksyon naming, kausap niya si Rika. Tumayo siya saka tumawid sa court at umupo sa espasyo sa tabi ko.

"Hindi maglalaro si Mozes?" tanong ko sa kanya.

Umiling siya. "Nasira sapatos ni Dalton kaya sa kanya siya manghihiram. Last game na rin naman."

Bumaling muli ako roon. Kita ko ang pag-aagawan nila Dalton at Mozes sa sapatos nito. Lukot na lukot ang mukha ng kapatid ko habang tinatawanan lang siya ni Dalton. Sa huli ay pinahiram rin niya.

Pumwesto si kuya sa linya sa harap ko. Hinila ko ang balahibo sa binti niya. Tumawa ako nang umigting siya at lumingon sa 'kin. Galit ang kanyang mukha.

"Ang seryoso mo kuya. Friendly game lang 'to." Huli na bago ko ma-realize ang sinabi ko. How sarcastic to call this a friendly game kung may muntikan nang may mag-away kanina. I mean, si Devin lang pala ang naghahamon ng away.