FROM THE MOMENT

F O U R T E E N

Kinukumutan ng ilang ang hapag kainan. O baka ako lang ang nakakaramdam nito dahil sa pangyayari kanina. Sa isang gilid ng aking paningin ay kita ko ang titig ni Devin sa direksyon ko na panay kong iniignora. Siya lang ang maingay dahil sa mga pakunwaring mga tikhim niya sa bawat balewala ko sa kanyang atensyon. Si lola ay walang kaso, tahimik naman talaga siya sa tuwing kumakain.

Napahinto ako sa pagsubo nang tumama ang tuhod niya sa 'kin. Akala ko'y aksidente lang dahil nag-sorry naman siya. Ngunit tumakas ang paniniwalang 'yon dahil sunod-sunod na niyang binubunggo ang kanyang tuhod sa 'kin.

Kita ko ang kanyang pag-iling dahil hindi ko pa rin siya tinitignan.

Nagpapasalamat ako sa kung sino mang sumasambit kay lola sa labas kaya tinakasan kami ng katahimikan. Tumayo siya at pinuntahan ang babaeng nanghihingi ng orchids.

"Sabaw pa?" panimula ni Devin, ngayon na lang ulit niya ako kinausap pagkatapos ng refrigerator scene.

Tumango ako, hindi siya tinitignan. Hirap akong lumunok kaya kailangan ko pa ng sabaw.

Pinapakiramdaman ko lang ang mga kilos niya habang kumakain. Pagkalapag niya sa bowl ng sabaw ay agad ako na iyong sinunggaban at humigop sa kutsara ko.

Imbes na sa dati niyang inuupuan ay umikot si Devin at tumabi sa 'kin. Isang bench na walang sandalan ang inuupuan ko kaya nang hinarap niya ako ay para lang siyang nakasakay sa kabayo habang umuupo't nakaharap sa 'kin.

"Hindi mo talaga ako papansinin...?" Marahan niyang sinundot ang aking pisngi. Ang isang siko niya'y nakatukod sa mesa at isinandal ang gilid ng ulo sa kamay.

Iniwas ko ang aking mukha. Tanungin niya kaya sarili niya kung siya ang nasa posisiyon ko. Malamang hindi na. Nakakahiya kaya kanina. Iba ang inaasahan ko sa inaakto niya. Pakiramdam ko parang pinagtawanan niya ako sa subok kong umakyat sa hagdan.

"So ganito tayo ngayon?" Kiniliti niya ako sa tagiliran.

"Tumigil ka Devin," saway ko sa kanya. Kinukuhanan ko ng tinik ang karne ng isdang kakainin ko.

Nanahimik siya, ngunit hindi ang mga daliri niyang pinaikot-ikot ang hibla ng buhok ko kaya nakiliti ang aking anit. Pabulong rin ang haplos ang isa niyang daliri sa aking baywang kung saan tumigil ang haba ng maalon kong buhok.

Bahagya akong nanginig sa ginawa niya kaya umusog ako palayo.

Pero umusog naman siya palapit.

Sinama ko sa pag-usog ang aking plato at bowl ng sabaw. Binilisan ko ang aking pag-kain. Tinanaw ko ang plato ni Devin na wala nang laman.

Kaya naman pala siya nangungulit dito ay dahil tapos na siyang kumain.

Kinuha niya ang nangangalahating pitchel ng tubig at nag-salin sa baso ko. Kinuha ko iyon saka uminom.

Hindi ko inasahan ang sunod niyang ginawa. Kinuha niya ang baso pagkatapos ko itong ilapag at uminom sa parte ng bibig ng baso na ininuman ko. Doon pa mismo sa may marka ng labi ko!

Namimilog ang mga mata ko siyang tinignan, ang baso, at balik ulit sa kanya. Inubos niya ang tubig at dinilaan pa ang parteng ininuman niya. Ininuman namin!

Umangat ang isang gilid ng kanyang labi kung saan nakaratay roon ang kanyang dimples. " 'Yan...tinitignan mo na ako..."

Awang lang akong nakatingin, nagtatalo ang kalooban kung mas lalo akong maiinis o pananaigin ko ang gulat sa ginawa niya. Pinili kong balewalain ang kanyang pang-aasar.

Nagising lang ako sa pagkatunghay sa pagpingot niya sa ilong ko. Napakurap ako at iniwas muli ang aking mukha. Ang landi talaga niya!

Bumalik si lola na may lamay pa ng ngiti galing sa usapan ng humihingi ng orchids. Dumiretso siya sa lababo at nag-hugas ng kamay bago binalikan ang kanyang kinakain.