Goodbye Alpha

Chapter 3

Kalagitnaan na ng gabi nang sumugod ang ilang kasamahan nila. May ng rouge daw na nakapasok sa pack

Mabilis syang tumayo at tumulong. Kaunti lang ang rouge na naabutan nya at malapit ng matumba ang mga ito.

"Ang anak ko! Nawawala ang baby ko!" umiiyak na sigaw ni Sabel. Ang asawa ng Omega.

Ikinalat nya ang paningin nya pero hindi nya mahanap ang sanggol.abuti nalang at nakarinig sya ng iyak ng bata kaya mabilis nyang sinundan iyon. Two rouge are trying to escape while holding the baby. Nang makita sya ng mga ito ay agad syang inatake ng isa. Sinalubong nya ang mga atake nito. Hinablot nya ang braso nitp saka ibinalibag sa puno. He dig his thick nails into his stomach and made a big hole.

Agad nyang sinugod ang isa. Kinakabahan din sya tuwing inaatake nya ito dahil baka masaktan nya ang sanggol.

Kinabahan sya nang ngumisi ang kalaban nya saka nito itinapon ang bata sa ere at inatake sya....

Shit!!!

Sinalubong nya ang atake ng lalake atabilis itont pinatumba pero pabagsak na ang sanggol sa lupa. Maaaring hindi sya umabot pero bagp pa sya makagalaw ay may mabilis na nilalang na sumalo sa sanggol at inalo ito

Nagsipagdatingan ang mga kasama nila.

"Ayos lang po ba kayo?" tanong ng isang lalake sa kanya.

"Oo" sagot nya ng hindi manlang tumitingin dito.

Pinagmasdan nya ang nakatalikod na babae. Ang mahahaba at mapula nitong buhok...ang mga kurba ng katawan nito.... She's so familiar.

"Maru!" nag aalalang sigaw ni Van na paparating.

Humarap ito sa kanila. He gasped as he saw her beautiful pero nagbago ang mgaata nito na parang gustong matulog. Halata parin na hindi ito nakakabawi ng lakas.Nagmamadaling dumating si Sabel at kinuha ang sanggol kay Maru.

"Salamat hija. Salamat talaga."umiiyak na wika nito pero si Maru, hindi nya magawang makapag bigay ng ngiti. Nakatingin lang ang mga malulungkot nitong mga mata sa ginang.

"Anak bakit ka naman bigpang umalis doon sa higaan mo? Hindi ka pa nakakabawi ng lakas." wika ni Ally sa anak.

Napatingin sa kanya si Maru. He can't explain but all his life, ngayon lang sya nanghina sa isang tingin. Her eyes makes him weak and broke his heart. Pinapatay sya ng konsensya.

Lalo syang nasaktan nang tumingin ito sa ibang direksyon.

"Ayos lang ako" wika nito na halata namang kulang sa lakas.

Nanghihina itong naglakad pero inakay lang ito ng kanyang ina.

Ang pagtalikod nito sa kanya ang pinaka masakit na nangyari sa buhay nya. Parang hinila ang puso nya at itinapon lang.

Ganito ba ang naramdaman nya nang tinalikuran ko sya? Bakit kaunting bagay lang pero sobrang sakit?

"Son?Bakit ka umiiyak?" tanong ng kanyang ama.

Doon nya napagtantong napaluha na pala sya. Wala na sila Maru.

"Lets talk" seryosong wika ng kanyang ina. Bigla syang linabahan dahil sa pagka seryoso na dala nito.

Pumunta sila sa kwarto nya. Lalo lang syang nanlamig nang isara nito ang pinto.

"Umamin ka na Jace" wika nito na may halong pagbabanta.

"A-Ano pong aaminin ko ma?" tanong nya pero isang sampal lang ang naabot nya.

"Jace" wika nito sa malamig na tono.

He's so shock because for the first time in his life, sinampal sya ng kanyang ina.

Napayuko sya ng ulo. "Y-Yes mom. She-She's my mate"

Nakita nya ang mariing pagpikit nito. Hindi tumakas sa paningin nya ang pagtulo ng luha ng kanyang ina.

"I didn't expect this Jace. Napaka close nyo ni Maru before but what happened? Paalisin lo na si Jane dito" utos nito.

His eyes widened"No! I cant do that!! I love her"

"But son Maru is your mate! Hindi rin ako papayag na kung sinong babae lang ang susunod na magiging luna ng pack! " galit na wika nito.

"Maru is mymate yes! But I don't love her! I love Jane! Hindi ako papayag na umalis sya dito!" giit nya.

"Paalisin mo sya anak.... or suffer the consequences" kanya ng kanyang ina bago ito lumabas.

Nanghihina syang napa upo sa kama.

Hindi ito pwede! I hate you Maru! I hate you!

Maru..

Pagkamulat nya ng kanyang mga mata agad na tumunog ang kanyang tyan. Gosh! Kailangan nyang kumain....

"Maru anak, kumusta ang pakiramdam mo?" tanong ng kanyang ina

What the heck happened

She close her eyes.... the everything came back. Every bit of the memory came back. Namuo ang galit sa loob nya.

Kung bakit sya pa!

She calm herself and looked at her worried mother....

Yes, im fine with just my family. They love me and thats all that matter.

She tried to give her a smile"Im hungry mom. Can I have something to eat?"

Agad na umaliwalas ang mukha nito"Oo naman! Anong gusto mong kainin anak? Sabihin mo lant and i'll have it prepared right away"

"Anything. Kahit ano basta masarap" sagot nya.

She clenched her fist. Hindi na sya nanghihina at nanunumbalik na abg lakas nya.

Pagkaalis ng kanyang ina ay dimeretso sya sa banyo para maligo. She changed her clothes and went to the kitchen. Naroon ang kanyang ama at kapatid na halatang gulat.

"Ok ka na ba talaga?" tanong ni Van.

Tango lanag ang Isinagot nya saka umupo. Iniliagay ng kanyang ina ang pagkain sa harap nya at dagil sa gutom, hindi na sya nagdalawang isip na banatan iyon. Hindi pa man umaabot sa limang minuto at na ubos na nya iyon and still not yet satiesfied.

"Kulang. Sobrang kulang" wika nya.