Chapter 16

8.4K 257 4
                                    

Nakita nya kung paano nalaglag ang panga ni Olla nang papalapit na sila. Nanlaki ang mga mata nito.

"Alam mo, nakakatawa yang fez mo ngayon neng" bulong nya dito.

Agad naman itong umayos.

"Uh guys this is....ah..."tumingin sya dito. Ano ba ang girlname nito? "Mirajane! My friend!"

Ngumiti si Olla ng pagkatamis tamis.

"Hi Guys" kumbaga ay nahihiyang wika niyo.

"MJ, This is Kuya Adrian, Ate Reiki, Jonas, Shichi. These two are my seniors. Gusto ka daw nilang makilala so sumama sila. This is Rath and Won"

Inisa isa ni Olla ang pagkakamay sa mga ito.

"It's nice meeting you guys. Masaya ako at nakilala ko kayo. May I know......sino pinaka bata sa inyo?" tanong ni Olla.

"Its Maru" sagot ni Jonas.

"Oh good! Alam nyo kase matigas ang ulo ng batang yan.Minsan hindi mo maintindihan. Please lang....please pakibantayan. " paki usap ni Olla.

"Sure! We'll do that for you" Rath and Won answered in unison.

"Ah! You must also be good in cooking! Like Maru! She's good in cooking, baking! " masayang wika ni Shichi.

"Well not really. Unlike Maru, I only know the basics when it comes to those things. Actually im a doctor in our pack. Thats my specialization" sagot ni Olla.

"Ugh! Doc! Kindly check my heart! Ang bilis ng tibok. So unstoppable! Because of you" wika ni Rath.

Napangiti si Olla.

ay taray! Ngumiti naman ang lola!

"Grabe ka naman. " nahihiyang wika ni Olla.

Nahiya daw oh...Duh!

Naging maganda ang kwentuhan nila. Nagtagal din iyon hanggang sa kailangan na ng baklang umuwi.

"O sya, paano ba yan? Uuwi na ako. Mag ingat ka dito lagi ha?"ani nito.

Ngumiti sya saka tumango. Mamimiss nya nanaman ito pero gagawin nya ang lahat para makasama ulit ito.





Hindi na madali ang pag lipas ng panahon.Simula noong deathchase ay kalahating taon n ang nakalipas. Halos bugbog na.ang katawan nila ng hapon. Maski ang kumain ay pinipilit lang nila para magkalakas sila. Hindi na nga nila nagagawang magkwentuhan. Hindi na rin yata nya maalala kung kailan sya huling tumawa.

"I want you guys to drink the potion. Its simply a potion than disconnects you to your pack. Dont worry, pansamantala lang iyan. Pag nakabalik kayo sa pack nyo ay babalik din kayo sa dati." wika ni Neko.

"E-E di aakalain nila patay na kami?" tanong nya.

"Yes. Sa darating na mga activity nyo, you are considered dead. Makikita nyo kung hanggang saan ang kayang pagtitiis ng pamilya nyo" sagot nito.

Tinignan nya ang hawak na potion. Jace will think she is dead. Sana Hindi ito maapektuhan ng sobra.Sana nga.

Sabay sabay nilang tinungga ang nasa baso.

Napangiwi sila

"Eww! Ano ba yan. Ang pait na nga ang baho pa!" bulalas ni Shichi.

"Huwag na kayong mag reklamo. Nainom nyo na" wika ng instructor nila.

Maya maya ay nakakaramdam sya ng parang may naghihiwalay sa loob nya. Parang kakaiba. Nagtagal iyon ng kalahating oras until she felt empty.

Ngayon lang ito. Matatapos din ang lahat. Makakabalik din ako Alpha, Mama, Papa, Van,.......Jace

"I feel so empty" bulong ni Reed.

"Walla na tayong connection sa pack natin" wika ni Saze

"Kaya natin to" wika ni Reiki.






Buisy sya sa paglilibot sa pack nang makaramdam sya ng sakit. Like someone is dying. Napahawak sya sa dibdib.

"No........."bulong nya......"NO!!" he shouted.

It can't be! Hindi! Malakas syang babae! Bakit sya mamamatay?! No! Hindi pwede! Please hindi...

Napa upo sya sa sakit. Tumulo ang luha nya.

Nagsipaglapitan ang mga kasamahan nya

"Jace ayos ka lang? Anong nangyayari? " tanong ng mga ito.

Pero papaano nya sasabihin sa mga ito ang nararamdaman nya? Na wala na ang mate nya? Bakit? Hindi ba nya kinaya?

She's strong but why didn't she make it?

Lalong sumakit ang kaloob looban nya hanggang sa nagdilim ang kanyang paningin.




Unti unti nyang iminulat ang kanyang mga mata. Kumurap kurap sya para luminaw ang kanyang paningin. Ang kanyang ina ang una nyang nakita.

Mugto ang mga mata nito ,marahil sa kaiiyak.

Naalala nya ang nangyari kanina. Wala na si Maru. Tumulo ang luha nya.

"Ma..."

Umiiyak na niyakap sya ng kanyang ina.

"I know son. I know.....Its hard pero tanggapin na natin ang katotohanan anak." ani nito.

Pumasok ang kanyang ama. Halata rin na umiyak ito dahil namumula ang mga mata nito.

Niyakap din sya nito" I know it's hard son...but we all know she gave all she can. "

"Hindi pa kami tumatanda.....Hindi na nagtagal ang pagsasama namin.... I still haven't mark her yet....but she's already gone! Bakit nangyayari saakin ito? Ang sakit!"

Halos hindi na nya mahabol ang paghinga.Mabibigat ang pag iyak nya. Parang nawalan kase aya ng oxygen. Si Maru ang oxygen nya.

"Tatagan mo anak. Makakalagpas din tayo dito. Makakaya natin ito. Hayaan na natin na mamayapa si Maru" wika ng kanyang ina.

Ibinuhos nya ang kanyang emosyon sa mga magulang.


Ilang araw.na sya sa kwarto. Ayaw naman nyang bumalik sa pagmumukmok. Alam nyang hindi maguhustuhan ni Maru iyon. Sinusubukan parin nyang tanggapin ang pangyayari.

Nakarinig sya ng ingay sa baba. It must be the beta. Bumaba sya sa sala ng bahay. Naroon ang buong pamilya ni Maru.

"What's going on?" tanong nya.

"Ayaw ibigay ng WPO ang labi ni Maru. Doon na daw nila ililibing ang dalaga since isa daw ito sa mga pinaka malakas at respetado doon. Wala naman kaming magawa kahit ipaki usap na namin" sagot ng kanyang ama.

Pinagmasdan nya ang pamilya ni Maru. Parehong namumula ang mga mata ng kapatid at ama nito. Mugto naman ang mata ng ina nito.

Tulad din siguro nya, hirap din ang mga itong tumanggap.

"Maayos naman siguro nilang ililibing si Maru. Pabayaan na natin sya. " wika ng ama nito saka tumayo pero halata dito na napaka emosyonal nito.

This passed year itinakwil nya si Maru pero hindi parin maiaalis dito ang pagihing ama.

Maru.....I love you.....be at peace my love. I'll do my best to take good care of this pack like what you did

Aalagaan nya ang pack.....For her mate.....and as an Alpha.

Goodbye AlphaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon