Beautiful tragedy

Don't forget you're still partly human

"Everything okay??" εστειλες ξανα. "Υeah babe why?" απαντησε και οι δαίμονες στο κεφάλι σου ηρέμησαν. Ηταν κιουτ οταν μιλαγατε ετσι. Σαρεσε να ακους αγγλικα. Σ θυμιζε πισω στον Καναδα πως ηταν η ζωη σου. "Miss you" εστειλες κ αφου απαντησε εβγαλες σελφι γτ βαριοσουν. Τις τουιταρες με caption: "Super-bored. Tweet me" και μετα καθισες κ χαζεψες τα τουιτς που σου εκαναν. Γελαγες με τη σελφι οταν σου ηρθε μηνυμα. "Wanna come over?Θα σου μαγειρεψω" ελεγε ο Cam αλλα ηξερες οτι η μανα σου δεν θα σε αφηνε να βγεις αλλο να πας να τον δεις σημερα. "δεν νομιζω να με αφησουν. Rearrange?" Κανονισατε για μεθαυριο. Αυριο θα ειχες τη μιση μερα προπονηση για τους αγωνες της Τριτης κ επρεπε να ξεκινας να διαβαζεις γιατι ξεκιναγε καινουρια χρονια στο σχολειο. Τελευταια χρονια του λυκειου και η πιο δυσκολη. Ομως ησουν κ πιο κοντα στην ελευθερια σου. Σε ενα χρονο κ λιγοτερο θα περνουσες σε μια σχολη π ηθελες κ θα ανεξαρτητοποιοσουν επιτελους. Πολλα νεα πραγματα σε περιμεναν συντομα καθως εμπαινε ο καινουριος σχολικος χρονος και αρχισες να αγχωνεσαι. Χαζα πραγματα αν σκεφτεις ολα οσα ειχες περασει μεχρι τοτε. Ξεφυσησες. Το μονο που ηθελες ηταν απλα να εχεις μια ενδιαφερουσα ζωη κ να κανεις ολα οσα σου αρεσουν. Ομως τα πραγματα γινοντουσαν ολο κ πιο περιπλοκα. Κοντευαν αγωνες. Κοντευε ενας χρονος που ησουν με τον Cam. Ο Χριστουγεννιατικος χορος των τελειοφοιτων. Τα 18α σου γενεθλια. Πολλα ερχονταν. Αλλα συντομα αλλα αργοτερα. Ολα ομως σε αγχωναν. Εκλεισες τα ματια σου προσπαθοντας να χαλαρωσεις. Υποσχεθηκες στον εαυτο σου να βαλεις ενα προγραμμα λιγο λιγο οσο πλησιαζε ο Σεπτεμβρης. Η ωρα ειχε περασει χωρις να το καταλαβεις. Ολες οι σκεψεις σου σ αποσπασαν την προσοχη. Ειχε παει 2 και αυριο ειχες να ξυπνησεις απτις 9. "Μια χαρα καλοκαιριατικα" ειπες κ εβαλες το ξυπνητηρι να χτυπησει τοτε. Εβαλες ακουστικα κ χαλαρη μουσικη για να αποκοιμηθεις.