Beautiful tragedy

Please don't leave me..

Προς μεγάλη σου χαρά είδες την κολλητή σου. "Katlyyyn τι κάνεις εδω;" είπες και την αγκάλιασες σφιχτά. "Θα ερχόταν ο Isaac και είπα να έρθω μαζί γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα είσαι και εσύ εδώ" χαμογέλασες και την εσφιξες ακόμα πιο πολύ. Βουρκωσες αλλά γρήγορα συνελθες. Δεν σ'αρέσει να σε βλέπουν έτσι. Ειδικά η κολλητή σου που ήταν πάντα εκεί όταν την χρειαζόσουν.. Έπρεπε να δει ότι είσαι καλά. Κάτσατε λίγο στην αναμονή και όταν οι γιατροί σας είπαν οτι μπορούσες να περάσεις πήγες γρήγορα μέσα. Πλησιασες κοντά του και έβαλες το χέρι του μες τη παλάμη σου και το έσφιξες. Ενα δάκρυ πήγε να κυλήσει καθώς τον έβλεπες με κλειστά μάτια. Οι γιατροί σου είπαν πως κοιμάται και να μην τον ενοχλήσεις για πολύ. Το δάκρυ κύλησε στο τέλος στη σκέψη οτι μπορεί να μην ξανανοίξει τα μάτια του. Πήρες το χέρι του και το έβαλες στη καρδιά σου. "Ακους; του ψιθυρισες. Για σένα χτυπάει. Γι'αυτό σε παρακαλώ μη με αφήσεις. Κανε και τη δικιά σου καρδιά να συνεχίσει να χτυπάει. Σε παρακαλώ.."και τα λόγια σου έσβησαν ενω τα μάτια σου πλημμύρισαν καθώς τα ανοιγοκλεισες. Άνοιξε σιγά τα μάτια του και ψιθύρισε "Love you my baby girl..Μην κλαις σε παρακαλω" σκουπισες τα μάτια σου και τον κοιταξες. "Τι έπαθες;" είπες και ένιωσες ένα πόνο στη καρδιά ενώ έκλεισε σιγά ξανά τα μάτια του και αποκοιμήθηκε. Φίλησες το μέτωπο του. "Ξεκουράσου..εγώ εδώ θα είμαι πάντα.." είπες και σκουπισες τα μάτια σου. Προσπάθησες να πάρεις. Όπως είπε. Δεν ήθελε να κλαις. Και είχε δίκιο. Αν αυτό ήθελε,αυτό θα γινόταν..