Μετά όσο μπορούσατε μιλουσςατε και απολαμβάνατε τα γλυκά όταν μια φλασια πέρασε απ'το μυαλό σου και θυμήθηκες τις φωτογραφίες. Έπειτα στη σκέψη οτι είχε πάει να σε φιλήσει ενα άτομο με αρκετά περίεργη συμπεριφορά και το οποίο έχει ολόκληρη κούτα με τέτοιες φωτογραφίες στο σπίτι του αγχωθηκες. Πήρες την απόφαση να του μιλήσεις αργότερα. "Εισαι καλα;" σε ρώτησε κι εσυ χαμογελασες προσπαθώντας να θαψεις προσωρινά τις σκέψεις κ να ευχαριστηθείς το πρωινό. Μετά απο λίγη ώρα "Εμείς παιδιά θα πρέπει να πηγαίνουμε προπόνηση. Θα τα πούμε σίγουρα μετά" ειπε η Katlyn κλεινοντας το μάτι. Συμφωνήσατε να βγείτε βόλτα το απόγευμα. Πήγατε αμέσως προπόνηση και μετα γυρίσατε σπίτι. Μαζεψατε λίγο και έπειτα περάσατε την ώρα σας χαζεύοντας στον υπολογιστή και σχολιάζοντας τους γείτονες.
Κατά τις 6 σου ήρθε μήνυμα.
"7 στο μικελ; Isaac&Stiles"
"Kay-kay" απάντησες και το είπες στην Katlyn για να ετοιμαστείτε.
Ντυθήκατε,βαφτηκατε,ισιωσατε μαλλί και 7 πάρα πέντε ξεκινήσατε για να είστε ακριβώς εκεί.
Τους συναντήσατε και κατσατε για καφέ. Συζητάγατε χαλαρά οταν σου ειπε ο Stiles ότι θέλει να μιλησετε. Το δέχτηκες και απεύθυνε τον λόγο στους άλλους "Εγω κ η Lydia θα περπατήσουμε μια εδω τριγύρω και θα έρθουμε σε κανα πεντάλεπτο"
Βγήκατε απ'το μαγαζί και περπατήσατε προς ενα πάρκο εκεί δίπλα. Βρήκατε άδειο παγκάκι και είπατε να κάτσετε .
"Λοιπόν.."είπε εκείνος
"Λοιπόν.."μιμήθηκες κι εσυ
"Θέλω να σου πω κατι αλλα ντρέπομαι"
"Ελα μωρέ μπορείς να μου λες τα πάντα" ειπες για να ελαφρύνεις το κλίμα.
"Ξέρω οτι γνωριζόμαστε μόνο λίγες μέρες αλλά θα ήθελα να γίνεις το κορίτσι μου αν θες κ εσυ.."
Σοκαριστηκες,είχες παγώσει ,στο μυαλο σου περνούσαν οι προηγούμενες μερες. Οι φώτο (!!!) τα γέλια, οι σκέψεις. Δεν τον ήξερες καλά,μπορεί να είχε διπλή προσωπικότητα. Μπορεί να ήταν ψυχασθενης. Πήρες μια βαθιά ανάσα και ρώτησες "Stiles σε ξερω ελάχιστα και πριν γίνουμε ζευγάρι θα ήθελα να σε μάθω λίγο καλύτερα. Θέλω να περάσει χρόνος. Να δεθούμε πιο πολύ. Καταλαβαίνεις.. Βεβαία ο κύριος λόγος είναι για τις φωτογραφίες που είδα την πρώτη μέρα. Εξήγησε μου γιατι έχεις φωτογραφίες που υπάρχουν...πτώματα;;" είπες με αηδία.
Και τοτε πάγωσε οπως κι εσυ πριν. Η έκφραση του και το πρόσωπο του τον έκαναν να μοιάζει με άγαλμα. Είχε χάσει το χρώμα του. Έμοιαζε πιο πολύ με φάντασμα παρά με άνθρωπο. Στα μάτια του φαινόταν οτι σκεφτόταν.. Πως το μυαλό του έπαιρνε χίλιες στροφές όμως και πάλι δεν μπορούσε να δώσει εντολή στο σώμα του να κάνει κίνηση,να πει κάτι,να κουνήσει έστω το πρόσωπο του.
Και τότε ήρθε η απάντηση.
ESTÁS LEYENDO
Beautiful tragedy
ParanormalΗ Λυντια είναι ένα απλό κορίτσι. Η μηπως οχι; Μετα απο μια ενδιαφέρουσα μετακόμιση στη πόλη της όλα πρόκειται να αλλάξουν. Όλα όσα ήξερε μέχρι τώρα ήταν ένα ψέμα. Η αλήθεια κάποιες φορές δεν αντέχεται. Όμως θα περάσει πολλά και θα δώσει μάχες για να...
