Beautiful tragedy

1 year anniversary

Ειχε φτασει φθινοπωρο. Οι τελευταιες μερες του καλοκαιριου ειχαν κυλησει και ειχαν φυγει. Οι αγωνες που με τοση αγωνια περιμενες τωρα ηταν μια ομορφη αναμνηση αφου πηρες την θεση που τοσο επιθυμουσες. Το σχολειο ειχε αρχισει και ηρθαν παλι οι μερες οπου πρωτογνωρισες τον Cameron. Ηρθε η μερα της επετειου σας η πιο ομορφη. Σε πηγε στη παραλια. Ο καιρος ηταν ακομα ηλιολουστος. Τα ειχε ετοιμασει ολα στην εντελεια. Ενα λευκο πανι σαν πεπλο σκεπαζε την σκουρα αμμο. Και πανω του πεταλα κοκκινων τριανταφυλλων. Εβγαλες τα πεδιλα και καθισες. Τα ποδια σου επαιζαν με την αμμο. Σε κοιταξε και χαμογελασε. "Κοιτα το κυμα." σου ειπε ομως εσυ δεν καταλαβες γιατι. "Πως πηγαινει πανω κατω. Παιρνοντας τα παντα μαζι του. Αποκαλυπτει. Ομως και παλι κρυβει. Μπορεις να καταλαβεις σε τι αλλο αναφερομαι;" κουνησες το κεφαλι σου αρνητικα. "Ο χρονος. Και ο χρονος ετσι ειναι αν το σκεφτεις. Τον χρονο δν μπορουμε να τον σταματησουμε ουτε να τον αποφυγουμε. Μπορουμε μονο να τον αξιοποιησουμε. Οσο ο δικος μας διαρκει" κοιταξες βαθια μεσα στα καστανοπρασινα ματια του και ειδες τον πανεμορφο ψυχικο του κοσμο. Χαμογελασες σκεφτομενη οτι ειχες κανει μια φορα στη ζωη σου την σωστη επιλογη. Δεν ηταν σαν τους αλλους. "Να σε ρωτησω κατι;" η απαντηση του ηταν θετικη. "Γιατι εισαι εδω μαζι μου;" δεν καταλαβε "Εννοω γιατι να επιλεξεις μια σαν κ εμενα. Ειμαι σαν ενα σπασμενο παιχνιδι που κανεις δεν ειχε τη διαθεση να το διορθωσει." γελασε "Να ξερεις ουτε εγω εχω. Γιατι αυτο ειναι που σε κανει αυτο που εισαι. Και διοτι ξερω οτι εισαι οσο σπασμενη οσο και εγω" τον αγκαλιασες κ μετα καθισες καλυτερα. Βαζοντας το κεφαλι σου στον ωμο του. Ειδατε ενα πανεμορφο ηλιοβασιλεμα να γεμιζει τον τοπο με εντονα χρωματα. Χρωματα οπως το ροζ και το πορτοκαλι. Τοσο ζωντανα που σε εκαναν να νιωσεις ζωντανη κοιτοντας τα μοναχα μεσω των γαλαζοπρασινων ματιων σου. Και μετα ηρθε το σκοταδι. Ο πιο καλος σου φιλος. Αυτος που τα βραδια ηταν παντα εκει οταν δεν ηταν κανενας αλλος.