"Yağışdan sonrakı torpaq qoxusu"

IX Hisse

Giriş qapısının açıldığını hiss etdim,gelen anam idi.
-Deniz?Deniz sen gelmisen?
-He ana menem qorxma.
-Bes sen hefte sonu gelmeyecekdin?
-Bu gün qayıtmalı olduq,sene supriz etmek üçün,demedim geleceyimi.
-Sen yaxşısan?Sesin bir qeribe gelir.
Burnumun tutulduğunu anlamasın deye qısa-qısa cavablar vermeyime baxmayaraq,anam sesimde bir qeribelik olduğunu anlamışdı.
-Bir az naxoşlamışam,deyesen qrip oluram.
Dedim.
Tez sabunu götürüb üzümü 3-4defe sabunladım,belelikle üzümde qızardı ve gözümün ağladığım üçün qızardığı belli olmadı.Qurulanıb eynimi geyindim.Vanna otağından çıxıb metbexe getdim.Anamla salamlaşıb,öptüm onu.Qarnını berk-berk qucaqlayıb başımı sinesine qoydum.O menim heyatda güvendiyim tek insan idi,he elbetde birde Nübar onun haqqını yeye bilmerem.
-Nece keçdi seyahetiniz?
-Yaxşı,Nübarın nenesi möhteşem bir insandır.Çox isteyerdim sende onu tanıyasan.
-Bir gün bizde onu evimize devet ederik,tanış olarıq.
Anamın bu sözüne çox sevindim.Yemeyi yedik,başımdan desmalı açdım,otaqdan darağı götürüb anamın yanına geldim.Qarşısında oturdum,darağı ona uzatdım.Anam gülümsünüb darağı aldı,saçlarımı daramağa başladı.
Bu gün çox ağrılı keçmişdi ve men bunu anamla bele bölüşe bilmirdim.Daraq saçımda gezdikce,saçlarım yox ruhum oxşanırdı sanki.
Otağıma geldim,telefonumun işığının yanıb söndüyünü gördüm.Onu söndürmeyi unutmuşdum.Elime aldım,kilidini istemesemde açdım.Doqquz cavabsız zeng,7oxunmamış mesaj.Qaşlarım çatıldı,çünkü hamısı Arazdan idi.Bu gün seherki olanlara qeder,onun her mesajında sevinen,üreyi esen mene indi bu telefonumdakı menzere sadece eseb ve ürek bulantısı verirdi..
"Deniz" "Bağışla" "Men sehv etmişem" "Bize bunu etme" "İcaze ver özümü eff etdirim" ve.s Ay Allah ne deyir bu?Bize bunu etme,ne demekdir?Ya bu meni axmaq yerine qoyub,yada özü axmaqdır.İlk işim onu bütün istifade etdiyim sosyal şebekelerde engellemek oldu,sonra whatsappda da engelledim ve nehayet nömresini qara siyahıya saldım.
Seher saat zeng çaldı,gözümü açdım,saatın başından basıb,qalxıb yerimde oturdum.Bazar ertesi idi tetil bitmişdi,universitet açılmışdı.Derse getmek istemirdim,gedib Arazla rastlaşmaq eh.Qalxıb geyindim,saçımı topuz yığıb çıxdım otaqdan.Bir şey yeyecek iştahım yox idi.Çantamı götürüb,ayaqlarım geri-geri getsede evden çıxdım.
Universitetin heyetine girdim heleki hec kes yox idi.Sinife geldim oturdum.Araz heç bir yerde qarşıma çıxmamışdı.Onu görmek istememeyime baxmayaraq,gözüm onu axtarırdı.Buna göre özüme nifret edirdim amma deyesen darıxırdım.
Sinifden çıxdım,aha budur Araz dehlizde dayanmışdı,elinde bir eded ağ gül.