"Yağışdan sonrakı torpaq qoxusu"

XV Hisse

Platarlarımı deyişib,metbexe keçdim.Stolun arxasına oturub çengeli elime götürüb,başını aşağı salıb yemeyi ile oynayıb yemeyi unudan anama baxırdım.Ona baxdığımı hiss etmirdi bele.
Nehayet her ikimizde yemeyle oynamağı buraxıb,stolu yığışdırdıq.Men her ikimize çay süzüb anamın yanına keçdim.
Anam çayını iki eli arasına alıb,söze başladi.
-Deniz neçe vaxtırdki seninle bu söhbet barede danışmaq isteyirem.
-He ana seni eşidirem.
-Bilirsenki,müellim maaşı ile evi dolandırmaq heçde asan deyil,Baki kimi bir şeherde iki qadın yaşamaq da asan deyil.
Nefesimi derib,gözümü qırpmadan anamı dinleyirdim.Anamın çaresizliyi sesinden belli olurdu.Qefilden içimde dediyim sözümü yüksek sesle dediyimi hiss etdim.
-Bes menim universitetim?Anam duruxub,dedi
-Her ne olursa olsun sen oxuyub bitireceksen!
-Bes rayona getsek,orda nece davam etdirerem?
-Deniz,bala ne rayonu,ne danışırsan sen?
-Sen ele danışanda mende sözün axrının dayıgilin yanına daşınaq olacağını düşündüm.
Birden telefonum çaldı,celd otağıma gedib anama elimle indi gelirem işare etdim.Zeng vuran telebe yoldaşlarımdan Zerife idi,mühazirelerde qeyd aparmayan,imtahana bir hefte qalmış el-ayağa düşen Zerife.Bu qız hemişe zeng vurmaga en olmadıq vaxtı seçirdi.
Telefonu söndürüb qonaq otağına keçende,anamın orda olmadığını gördüm.Kiçik bir vereqe "Hava almağa çıxıram qayıdanda söhbetimize davam ederik" yazdığını gördüm.
Saatda eqrebler bir-birini evez edirdi,hava qaralırdı amma anam helede gelmemisdi ve men narahat olmağa başlayırdım.Hava qaralanda anam çölde tek başına qalmağı sevmirdi.Telefonumu götürüb anama zeng vurdum.İceri otaqdan telefon sesi gelirdi,gedib baxdim anamin telefonu idi.
-Ilahi,telefonunu unudub.
Gedib pencereden baxdım,heyetde oturacaqda oturmuşdu,derinden bir oh çekdim.Ayaqqabılarımı geyinib heyete endim.Anamın üzüne baxib:
-Nehayet-dedim.
Ağladığı hiss olunurdu.Yanına oturan kimi elini tutub,saçlarımı oxşadı ve helede susurdu...