"Yağışdan sonrakı torpaq qoxusu"

IV Hisse

Atam,esgerlikde olanda 1986-ci il aprel Cernobul faciesinde şualanmaya meruz qalanlardan biri idi.Şualanmaya meruz qalan insanlar eslinde ömürlük xesteliklerle ezab cekir,hetta çoxu övlad sahibi ola bilmir.Övladi olanlarsa ,xerçeng ve mütelif xesteliklere düçar olurlar.Bu baxımdan Allah atamın üzüne gülmüşdü,çünki men doğulmuşdum ve heç bir problemimde yox idi.Anamda,atamda hemişe buna göre şükür edirdiler.
Atamsa o qederde şanslı deyildi,illerdir üeyinden eziyyet çekirdi amma xestexanaya yatacaq qeder ciddi bir şey olmamışdı.
Üç gün evvel işden çıxarılmasına ve xeste anasının ölüm xeberine döze bilmeyib,anasının yasında yere deymişdi.Xoşbextçilikden ,otaqda yıxılmışdı,başqa yerde yıxılsa belke başı zede ala biler ve hetta bu ölümle neticelene bilerdi.Balaca cüssemle atamı qaldırmağa cehd gösterirdimsede buna nail ola bilmedim,elbetde atamın birden-bire yere yıxılması menim üçün çox ağır bir menzere idi,ne göz yaşımı saxlaya bilir,nedeki özümü ele ala bilirdim,anam hele buraya gelmemişdi,belke o olsaydı meni sakitleşdirib özüme getire bilerdi.Yaxşı ki,qonşuda bir hekim vardı,onu celd çağırdılar.Gelib müayine etdi.Evvelce hekim ağlamaqdan gözlerimin içi qızarmış mene baxaraq:
-Qızım get,emiye bir stekan su getir-dedi
Men onun meni otaqdan çıxarmaq üçün su istediyini anladım,otaqdan çıxdım amma uzaqlaşmadım ve o başladı atamla danışmağa.
-Sabah mütleq hekime get,yoxlanışdan keç,bele sehlenkarlıq olmaz.Eşitdin meni Eldar!Mene ele gelirki veziyetin elede iç açan deyil.Men sene yalan danışmaq istemirem..
-Yaxşı,sen heç narahat olma,sabah ilk iş xestexanaya gedecem.Men hele öle bilmerem,Yasemenle Denize bunu ede bilmerem.- deyib gülümsündü.
Elbetdeki,atam menim qapının ardından onun bu dediklerini duyduğumu bilmirdi,eger bilse idi bu barede hec zarafat bele etmezdi.
Onu uşaqlıqdan beri tanıyıb,seven qonşu hekim,özüde pis oldu,özünü gücle cilovlayıb.
-Men onumu deyirem?Allah gecinden versin-dedi hekim.
-Yaxşı Semed dayı zarafatda etmekde olmaz meger?
-Ay bala sözü ele deyirsenki,zarafat olduğu bilinmir.
Qapı aralığından gizlinden baxanda her ikisinin yalan amma ümid dolu tebessümle bir-birlerine baxdıqlarını gördüm,atamın üzündeki qorxu dolu telaşı duya bilirdim.Ağladığımı eşitmesinler deye iki elimle ağzımı tutmuşdum,sıxdığım dişlerimin ağrısını bele, çox sonradan hiss etmişdim.Celd metbexe gedib,bir stekan su götürüb otağa qayıtdım.Suyu hekime verib,atamın başı ucuna keçdim.Atam eli ile saçıma sığal çekib:
-Narahat olma,bax hekim emi her seyin yolunda olduğunu deyir-dedi
Hekimde bunu tesdiq edecek formada gülümsedi.
Bayaqdan danışdıqlarını eşitdiyimi bilmirdiler.Başımı atamın sinesine qoyub,ürek döyüntüsünü eşiderek sakitleşmeye başladım.Bu sadece menim xarici görünüşümde bele idi,eslinde içim içimi yeyirdi.
Seher ilk iş,xestexanaya gedib yoxlanışdan keçmişdi.Hekim veziyyetin gergin oldugunu onun üreyinin dahada zeiflediyini ve bir damarının yuyulması lazım geldiyini,en azından iki gün müşahide altında qalmalı olduğunu bildirmişdi.
Eslinde,anju olunmaq asan proses idi,lakin hekim atamın infakt riskinin böyük olduğunu bildirmiş ve xestexanaya yatmışdı.
Anam atamın yatdığı otağın qapısını açanda atam xefifce gözlerini açdı.Yasemen qoxusu ve çiçekli paltarı ile erinin bad ucunda dayanan anam sakit sesle hekimle atamın seheti haqqında danışırdı.Atamın oyandığını gören kimi celd elini tutub yanagindan öpüb;
-Sabahın xeyir ezizim.Necesen?-dedi anam.
-Baharım,men yaxşıyam,siz necesiniz?
Men ve anama baxaraq söyledi.
-Ata yaxşıyıq biz,her gün olduğu kimi.Senin üçün darıxırıq,Hekim emi bu gün seni cıxara bileceyimizi dedi.
Atam hekime baxdı,hekim razılıgını bildirdi.
Atam,biz gelmeden evvel burada ne hissler keçirdiyini,anama pıçıldayırdı..
-"Seher açılırdı,bu otağın penceresineden günesin en sevimli halı eks olunurdu.Baharım(atam anama tanış olduqları günden beridir "Baharım"deyirdi) bu menzereni ne qeder cox sevdiyini bildiyim üçün köks ötürdüm,bu xestexana otağında gözlerimi yumub,bir anlıq evimde isti yerimde,oldugumu xeyal etdim.Hetta "yasemen" qoxun burnuma geldi ve men oyananda otaga heqiqeten bahar gelmişdi sanki,cicekli paltarın,otağa dolan yasemen qoxun,başqa şey istesem olacaqmış dedikleri budur belkede.-dedi