"Yağışdan sonrakı torpaq qoxusu"

XVII Hisse

Sakit esen külek ehmalca perdeni terpedir,yenice doğmuş güneş sanki meni oyatmaq üçün şüalarını pencereden uzaqlaşan perde aralığından göz qapaqlarıma döyecleyirdi.Elimi uzadıb telefonumda saata baxdım.Yeddi saat idiki yuxuya getmişdim,üstü açıq yatdığım üçün her yerim ağrıyırdı.Her zaman yatandan sonra anam üstümü örtürdü,lakin bu defe qapı kilitli idi.Qalxıb hazırlaşdım.Ehmalca qapının kilidini açdım,otaqdan çıxdım barmaq ucunda gelib anamın otağına baxdım,orda yox idi,hetta yeri bele pozulmamışdı.Qonaq otağına keçdim.Divanda yatıb qalmışdı.Çantamı götürüb evden çıxdım.Hara gedeceyimi bilmirdim.Tek bildiyim nefes almaq isteyirdim ve düşünmek isteyirdim.
Nehayet,deniz qırağına getmekde qerar tutdum.Nübara zeng vurdum.
-Alo,salam.
-Alo,salam.
-Necesen?
-Men yaxşı,sen?
-Gedek Bulvara?
-Bulvara?Bu saatda?
-He bu vaxtı.
-Yuxulusan Deniz,ya başın harasa deyib?
-Yox yuxulu deyilem.Çıxmışam evden,hava almaq isteyirem.
-Arazla danışmısan?
-Yox Arazdan xeberim yoxdu,anamla dalaşmışam.
-Sen?Ananla?Güldürme meni.
-Bilirem,bilirem qeribe seslenir amma heyatda olmaz deye bir şey yoxdu.
-Hm,yaxşı qalxıram.Gel..
-Aha,heyetinizdeyem.
Çox çekmeden Nübar geldi,yuxulu görünürdü amma 15-20 deqiqe içinde makyaj edecek vaxtı bele tapmışdı.
-Deniz,neler olub?Hamısını bir-bir danışırsan.
-Evvelce sen sualıma cavab ver görüm yuxulu-yuxulu bezenecek vaxtı harda tapdın?
-Bu bir sirrdir Deniz xanım-deyib güldü Nübar.Xetrine deymemek üçün isteksiz güldüm.
-Yaxşı gel gedek,Denizi denize qovuşduraq.
Nehayet gelib çatdıq,bir oturacağa oturduq.Denizin üzerinde buludlar görünürdü.Buludlar yere enmişdi.Sanki deniz güzgüsüdür buludların.
Hereye bir döner,mene naneli,Nübara nanesiz ayran almışdıq.Heçbirimiz seher yemeyi yememişdik.Nübar dönerinden bir dişlek vurdu.
-Başla.-dedi
-Hardan?
-Evvelce niye dalaşmısız,onu de.
Gözlerimi Nübardan çekib denizin sonsuz ve ucsuz bucaqsız görünen gözelliyine baxırdım.
-Ümman nedir bilirsen?-deye soruşdum.
Çiyinlerini çekib,başını bulladı Nübar.
-Sonsuz,hedsiz demekdir.Hal-hazırda ümmanı seyr edirik.Denizin hedsizliyi insana bir gözellik bexş edsede,qorxu hisside oyadır adamda.
Belkede denizi seyr etmek buna göre insana rahatlıq veriri,yaşamaq üçün möhtac olduğumuz su,heddinden artıq çox olanda bizi boğub öldüre bilir.
-Yeni demek isteyirsen her şeyin bir heddi olmalıdır?
-Ellbetde,sevgininde bele.
İki deqiqe susduq,elimdekini yeyib bitirdim,ellerimi bir-birine sürtüb üzümü Nübara çevirib.
-Anam evlenir.-dedim
-Kimle?
Nübar menim qeder teeccüblenmemişdi.
-Bilmirem.Bu haqda bir bildiyin var idi?hec teeccüblenmedin sanki.
-Yox,sen demesen hardan olacaq?
Nübarın gözlerini qaçırdığını hiss etdim ve dodağını yalayıb tez-tez isladırdı.Ne vaxt yalan danışsa bele edirdi.
-Yalan deyirsen.Dodaqlarını yaladın.
-Yox döner duzlu idi.
-Xeyir,deyildi.Ne vaxtdandı bilirsen?Tanıyırsan onu?
-Tanımıram yox.Görmemişemde heç.Bizim qonşu Ceyran xalanın Yasemen xalayla arası yaxşıdı bilirsen.Bir gün,oturub söhbet edibler.Ataya iyne vurmaq üçün gelmişdi,söz-sözü açdı Ceyran xala azacıq demişdi ucundan-qulağından.Hem buna teeccüblenmeye ehtiyac yoxdurki,Yasemen xala hem hele o qeder yaşlı deyil,hem yaşına göre çox gözeldi.
-Atamın yerine başqası...
Nübar cümlemi tamamlamağa icaze vermeden,dedi:
-Atanın yerine deyil Deniz uşaqlıq eleme.Sende bilirsenki atanın yeri başqadır.Neylemek olarki heyat onu tez,aldı sizden.
-Sevmeyecek meni.
-Ay qız indice dedimki uşaq-uşaq danışma.Dünya bir yanadı sen bir yana.Ele bilki bilmirsen.
-Mene niye demedin?
-Ortalığı qarışdırmağa ehtiyyac yox idi.Görürsen anan özünü hazır etdi ve sene her şeyi özü dedi.Bunu sene demek mene düşmezdi.
Derinden bir ah çekdim.İçimden heç vaxt bu işin baş tutmasına icaze vermeyecem,dedim...