AŞK BENİ ÇAĞIRDI

BÖLÜM16:SEN, BEN, EV!!!

"arkadaşlar biliyorum gecikti fakat annemin sağlık sorunları yüzündendi en kısa zamanda tekrar yeni bölümler gelicek :) iyi okumalar :D"

İnanmıyorum doğum günümü unutmamıştı. Ben bile unutmuşken. Tamam hediye almamıştı fakat sözleri bana verdiği en güzel 2. hediyeydi ilki kendisiydi. Dönme dolaptan inince elini sıkı sıkı tuttum. Onu kaybetmek istemiyordum.

Taksiden inince kapıyı çalmadan açmışlardı. Owww şimdi unuttuğum şeyi hatırladım. BİZİMKİLERİ…

Kapıda dikilmiş bize bakan Harry ile karşılaşınca aklımda ki bütün her şey uçmuş bir duygu karmaşası içindeydim.

Cesaretimi toplayıp içeri adım attığımda Harry yüksek sesle “Salona hemen!” diye bağırdın da koşarcasına salona gittim belki de uçarcasına çünkü ayaklarımın yere değdiğinden şüpheliyim.

Salonda ki bakışlar kapıdakilerle aynıydı. Şimdi ne yapmalıydık ki. Ah berbat bir durum belki de gerçekleri söyleyip af dilemeliydim. Tam konuşmaya başlayacakken hepsi kahkaha atmaya başladı.

Durun biraz bunlar yoksa? Ah benle dalga geçiyorlardı. Harry arkasındaki pastayı gösterince anlamıştım. Gözlerim birden doldu. Bana gülümseyerek bakan Harry’nin boynuna atladım be yanaklarına sulu bir öpücük bıraktım aynısını diğerlerine de yaptım.

Benim unuttuğum doğum günümü onlar unutmamıştı. Ağlamaya başladığımda James susturdu beni. Dudakları dudaklarımı sömürürken anladım ki ben onsuz sadece bir hiçim fakat onunla olunca hayatım anlamlanıyor.

Dudaklarımız ayrıldığında koltuğa oturduk. Herkes konuşurken James elimi tutup beni kaldırdığında….

-JAMES-

Emily’nin elini tutup ayağa kalktım “Sizlere söylememiz gereken bir şey var. Ben sizlerin huzurunuzda ona sormam gereken bir sorum var” dediğimde gözlerinin içine bakıp “Benimle yaşar mısın yani başka bir evde ikimiz tek başımıza?” dediğimde küçük çaplı bir şok geçirse de hemen toparlanıp “Eğer bir sakınca yoksa elbette” dedi bizimkilere bakarken.

Hepsi kıkırdarken söze başladım “evet o zaman git eşyalarını topla yarın taşınıyoruz” bu sefer bana anlamamış gözlerle baktı. Bu kıza aşıktım “Benim evime gidiyoruz” dediğim sırada bütün gözler korku ve endişeyle bana dikildi…

"sevgili okuyucu vorum ve voteyi unutma lütfen :D seviliyorsun öpüldün :*"