1.

6.7K 260 14
                                    

Cześć, nazywam się April. Mam 17 lat i uczę się w miejscowym liceum. Jestem zwykłą nastolatką, ze zwykłą rodziną, bynajmniej tak mi się zdawało, dopóki nie dowiedziałam się że... Ale chwila, chwila... Zacznijmy może od początku.
Pod koniec sierpnia, tuż przed końcem wakacji, przeprowadziłam się do malutkiego miasta Bloodcity, czyli tak jakby krwawe miasto. Nie wiedziałam tylko, że aż tak krwawe... No więc przeprowadziłam się tutaj ze względu na moją ciocię, która znowu znalazła sobie jakiegoś przydupasa. Przeprowadzam się mniej więcej co pół roku, już zdążyłam się przyzwyczaić.
Pewnie spytacie, co się stało z moimi rodzicami? Sama dokładnie nie wiem co. Ciocia powiedziała mi jedynie, że zginęli bez słowa w drodze na koncert Shakiry, ale ja i tak wiem ze musiało się coś stać, przecież nie mogli się rozpłynąć tak po prostu.
Za niedługo miałam iść do nowego liceum, niestety jest to już 3 klasa wiec będę tam pewnie jedyną ,,nową''. Nienawidzę chodzić do nowej szkoły, szczególnie przez pierwszy miesiąc. Zostały mi dosłownie 2 dni wakacji, po prostu tragedia, nienawidzę szkoły! Niestety wakacje nie będą trwać wiecznie. Te 2 dni minęły w mgnieniu oka.
Pipipipipipi...
- No nie cholera... Pierdolony budzik! Zawsze musi przerwać wszystkie moje cudowne sny. O kurna, 7:30... Zaspałam... Mam 20 min a nie wiem jak daleko jest szkoła.
Wyskoczyłam z łóżka jak najszybciej umiałam. Pobiegłam do łazienki, oblałam twarz wodą, wytarłam, szybko przeczesałam włosy i upiełam w koka. Nałożyłam podkład i korektor, kreski zrobiłam tak szybko, że nawet nie wiem czy wyszły proste. Podkręciłam rzęsy zalotką i wytuszowałam je. Jak najszybciej tylko mogłam poleciałam do szafy i ubrałam na siebie moją ulubioną bluzkę z nadrukiem,, Fuck you" i ciasne, turkusowe rurki z dziurami. Na szczęście spakowałam się wczoraj wieczorem. Prędko wybiegłam z domu bez śniadania. Zdążyłam tylko powiedzieć cioci:
- Ja lecę paaaa.
Biegłam co sił w nogach, na szczęście szkoła była 5 minut od domu. Spóźniłam się tylko 10 minut. Wbiegłam do klasy, gdy nauczyciel stał przy drzwiach. Otworzyłam drzwi tak szybko, że uderzając go chyba złamałam mu nos. Wszyscy wpadli w śmiech, a ja przepraszając weszłam do klasy i usiadłam w ostatniej ławce. Wtedy ujrzałam go...

Mój Przyjaciel VampirOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz