Ateş'in İzleri

15- Hayattan mutluluk çalmak..

Bölüm müüüü geldi?? Geldi valla 🙃 bölüm açıkcası içime sinmedi ama sizi daha fazla bekletmek istemedim.
Size iyi okumalar👣

Olumlu ve ya olumsuz mutlaka yorumlarınızı bildirin, en güzel en sevgi dolu okuyucularım 💞💞

Kucağına kedi yavrusu gibi kıvrılıp yatan kadını izliyordu dakikalardır.

Yüzüne dağılmış saçları, uyurken çattığı kaşları, uzun kiprikleri, sol kaşının üzerindeki küçük ben..

Dakikalardır sanki yüzünün her noktasını ezberliyor, aklına kazıyordu.

Leylanın yattığı yerde kıpırdadığını görünce gözlerini kapattı. Uyanınca bulunduğu yeri anlayınca vereceği tepkiyi merak ediyordu.

Leyla gözlerini zar zor açdığında uyku sersemliğiyle yatağının neden bu kadar dar ve kendisine neden bu kadar sıkı yapıştığına anlam veremedi bir anlık.

Gözlerini tam açtığında yatak odasında değil de salonda hatta Mertin uyuduğu koltukta olduğunu anlayınca yerinden fırlamak istedi ama Mertin kolları beline sarmaşık gibi sarıldığı için yerinden kıpırdayamadı.

Mertin kolları arasında zorlukla yerinde dönüp
yüzünü Mertin yüzüne yaklaştırdı.
"Kollarının arasında yaşama savaşı verdim insan bir uyanır be!" diye sessiz sessiz söylendi yüzüne doğru.

Mertin her şeyden habersiz tüm yakışıklılığıyla uyuduğunu görünce gözlerinin önündeki manzarının keyfini çıkarmaya karar verdi.

Mertin yine sakalları hafif çıkmıştı. Leyla elini Mertin yüzüne uzatıp sakallarına dokundu, yaptığı şeye kendi gülüyordu.

Dün gece bu adama aşkını itiraf etmişti ama Mert duymamıştı. Çünkü uyuyordu.

Leyla kıkırdayıp "Salaksın." dedi.

Mert duyduğu şeyle gözlerini açtı. Aslında Leylanın son sözünü duyana kadar uyku numarasını uzatmaya, Leylanın tıpkı küçük bir kız çocuğu gibi yaptığı oyunun keyfini çıkartmaya karar vermişti.

Ama büyümek bilmeyen kız çocuğu yine oyunu bozmuştu. Kaşlarını çatıp Leylaya soru yüklü bakışlarını dikti.

Leyla talihsiz olayın şaşkınlığını yaşıyordu.

Suçüstü yakalanmanın verdiyi utançla "Duydun mu?" diye sordu.

Mert başını evet anlamında kıpırdatdı.

Leyla Mertin gözlerinin içine bakamıyordu. Omuz silkip "Sana söylemedim kiiiii.." dedi.

Elini Mertin yüzünden çekmemişti, çekmek istemiyordu.

Mert Leylanın uyanmasına rağmen sakallarıyla oynamasıyla keyiflenmişti.
"Bu manzarayla sanki daha önce de karşılaşmıştım."

Leyla neyi kastettiğini anlayınca yanaklarının kızardığını hissetti.

"Yine sen benim böyle kucağımdaydın. Ama tek farkla."

"Ya sussan diyorum."

"Fark ne biliyor musun?" diye sorarken Leylanın çenesinden tutup gözlerinin içine baktı.

"O zaman öpe biliyordum. O gece.."

Leyla o geceyi hatırlayınca bakışlarını kaçırmayı başarmıştı.

O gece içindeki deli cesaretli kadını serbest bırakmıştı.

Mert o geceyi Leylanın kendisiyle değil de bir başkasıyla geçirme ihtimalini düşününce öfkelenmişti.