Cesaretli Kadınla İnatçı adamın hikayesi..
Sizi en yakın arkadaşınızla aldatan eski sevgilinizden nasıl intikam alırdınız?
O başkasına bekaretini vererek ona ihanet edenlerden intikam aldığında aslında hayat ona en güzel hediyyesini sunmuştu. Aşkı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hatırlıyor musunuz beni?;) kaçak yazar adayı! Ben sizi çook özledim. Ama anca vakit bulup bölüm yaza bildim:( Ama geldim ya ona bile şükür. Her şey yolunda veee çoooookk mutluyum! 💕💃 Sizi çok seviyorum can okurlarım( her kese demiyorum, hayalet casper okuyuculara küsüm bir kere;)) şaka şaka! Canınız sağolsun.. Severek okuyup yorumlarını, eleştirilerini yapanları ayrıca seviyorum. Ben kalp onlar😊
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Iyi okumalar😍
3 gün olmuştu artık. Kulakları sağır eden çığlıklar sessizliğe dönüşmüş, herkes kendi acısını alıp kendi köşesine çekilmişti.
Bir tek Leylanın sırtlandığı yükler daha ağırdı daha hüzün yüklüydü..
Sevdiği adamın canı yanıyordu, sevdiği adam teyzesini kaybettiğini sanarken annesini kaybetmişti.
Geç kalınmış hiç yaşanmamış anne oğul hikayesiydi aslında..
Behice hanım en son Leylayla görüştüğü için her gelen ona son sözlerinin ne olduğunu sorarken söyleye bileceği tek bir şey bile yoktu.
Sadece susup sessizce kahrolurken Mert'in acı çekmesini izleye biliyordu.
İzlerken ayrı kahroluyor gözlerini başka yerlere çevirirken ayrı..
Hep kitaplardan okumuştu bir birini delice seven iki insanın diğer yarının acısını kendisininmiş gibi hissetmesini. Ama son günlerde her an canı yanıyordu.. Her Mert'in biraz daha çöktüğünü görünce kendisi daha dibe vuruyordu.
Mert ilk günden sonra daha da sakinleşmiş sanki sessizliğe gömülmüştü.
Susup uzaklara dalmak, içindeki acılara inat gülümseyememek, etrafdakilerle çok az konuşmak yapa bildiği tek şeydi.
Leyla bu kısacık zamanda büyük acıların ortasında bile çok özlemişti onu. Sarılsa sanki tüm acılarını unutturacağına inanıyordu. Ama ondan bir şeyleri saklamak zor geliyordu. Gizlenilen her şey aralarına acıdan duvar ve dikenli teller örüyordu. Görünmez ama her haraket ettiğinde çarptığı duvarlar, her haraket ettiğinde ayaklarını kanatan dikenler.
