Prologue

155 5 3
                                    

"Life itself is the most wonderful fairytale of all."
- Hans Christian Anderson

=======

Ngayon pa lang natapos ang pagmemake-up sakin. Light make-up lang hindi kasi ako mahilig sa makakapal na make-up.

At last tapos na akong mag ayos para mamaya. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon masaya ako at excited kasi sa lahat lahat ng nangyari samin kami pa rin ang magkakatuluyan. Sabi nga nila sa hinaba haba ng prusisyon, sa simbahan pa rin ang tuloy.Kinakabahan din ako ngayon,kasi naman first time ko ito. Pero mas nangingibabaw talaga ang saya.

"Chandria?"

"Steph!"tawag ko

Pakatingin niya sakin bigla namang nanlaki ang mga mata niya. Promise nakakatawa talaga itsura niya.

"Ang ganda mo Chandria!"-Steph

"Salamat,ang ganda mo rin!"

"Syempre naman dapat lang na maganda ang maid of honor ng best friend ko noh!"-Steph

"O sige na nga"

"Halika na best friend pumunta na tayo sa simbahan. Alam kong excited na ang bride!"-Steph

=fast forward=

Nagsimula nang maglakad ang mga flower girl papunta sa altar.

This is it!!! This is the day Chandria!!!
Sa wakas ikakasal ka na!!!

Tapos na silang lahat so ibig sabihin ako na!

[Now playing: One Call Away by Charlie Puth]

"I'm only one call away
I'll be there to save the day
Superman got nothing on me
I'm only one call away"

Ang ganda ng simbahan ngayon hindi talaga ako nagkamali kay Sofie pagdating sa pagdedesign ng mga decorations.

Ang gaan din sa pagkiramdam ang atmosphere ngayon dito. Malalaman mo kaagad na isang masayang seremonya ang magaganap ngayon.

"Call me, baby,if you need a friend
I just wanna give you love
Come on,come on,come on
Reaching out to you, so take a chance

No matter where you go
You know you're not alone"

Habang naglalakad ako na nandito rin pala ang mga kaibigan ko nung elementary, high school, college pa ako.Nakakatuwa lang isipin na nandito sila para samin,para masaksihan ang isa sa pinaka importanteng pangyayari sa buhay namin. Ang swerte ko kasi nakilala ko sila.

"I'm only one call away
I'll be there to save the day
Superman got nothing on me
I'm only one call away"

Malapit na malapit na ako sa altar. Nakita ko naman ang mga magaganda kong best friend, si Steph at si Sofie. Nakangiti silang dalawa sakin at naka thumbs-up naman sakin si Steph. Ngumiti din ako sa kanila pabalik. Sobrang pasasalamat ko talaga sa panginoon dahil binigyan niya ako ng dalawang kaibigan na maaasahan, mapagkatiwalaan, at higit sa lahat hinding hindi ako iiwanan.

"Come along with me and don't be scared
I just wanna set you free
Come on,come on, come on
You and me can make it anywhere
For now, we can stay here for a while
Cause you know, I just wanna see you smile

No matter where you go
You know you're not alone"

Napansin ko naman ang mga magulang ko na nakatingin sakin. Napansin ko rin na malapit nang umiyak si mommy, siguro tears of joy. Alam ko namang masaya sila mommy para sakin. Gusto ko na rin sanang umiyak. Ang saya saya ko ngayon.

"I'm only one call away
I'll be there to save the day
Superman got nothing on me
I'm only one call away"

Nakita ko na rin siya,ang pinakagwapong lalaki na nakilala ko. Katabi naman niya ang best friend niya. Nakangiti siyang nakatingin sakin at ganon din ako sa kanya. Bagay na bagay talaga sa kanya ang suot niya ngayon, lalo siyang gumwapo.

Alam niyo mahal mahal ko ang lalaking iyan. He never fails to make me smile,also he never fails to make me feel special. And most of all he never fails to make me fall for him everyday. At alam kong hindi ko pagsisihan ang desisyon ko na magpakasal sa kaniya kasi:

He completes me

He completes my life

He completes my

Perfect Fairy Tale

(AN:
Sorry po sa lahat ng mga wrong spellings at wrong grammars...
Sana magustuhan niyo po ang first story ko.)



My Perfect Fairytale {On Going}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon