Epilogue:
"kaw ang nagluto nito? parang ang sarap naman atah.." sabi ko sa kanya, nandito kami ngayon sa kwarto ko, dito kumakain kami ng sabay. Umagahan palang ah, pero bongga na ang ulam namin.
"Palagi namang masarap ang ulam na linuluto ko ahh.." sabi niya sabay kindat sa akin
"Ang hangin.." sabi ko, at hinalikan lang niya ako sa pisngi. Pagkatapos naming kumain ay bumaba kami at nanunood ng mga anu-anong palabas, habang kumakain ng pop corn na gawa niya. Mas mabuti nalang daw na dito lang muna kami sa bahay. Magkasama lang kami.
Ilang araw ang lumipas.. naging maayos naman kami, lahat masaya. Hindi na siya yung tipong palaging nagagalit. Pero parang may bago sa kanya hindi ko lang alam kung anu yun, parang kinakabahan tuloy ako. Hindi ako mapalagay eh.
Napalingon ako sa pintuan may kumakatok,lumabas si Arwin, at nanoood lang ako sa tv. Pero ilang minutong lumipas ay parang matagal naman atah siya sa labas? agad akong sumunod sa labas
"Arwin?! " nung nabuksan ko na ang pintuan at isang pulis ang nakikita ko ngayon
"Wag kang mag-aalala miss, ligtas kana" sabi bigla nitong pulis. Napataas ang isang kilay ko
"Anong ibig niyong sabihin?" tanong ko agad, bat parang kinakabahan ako? at bakit may pulis?!
"Anak! salamat naman at naligtas kana!" napatingin ako sa sumigaw si mama, na agad akong yinakap, napatingin ako sa katabi ng pulis, si Arwin na bugbog ang mukha at hawak hawak ng dalawa pang pulis.
"Ano pong ginagawa niyo?" agad kong tanong, naitulak ko pa nga si mama, lumapit ako kay Arwin, hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya, bat ang dami niyang pasa sa mukha?
"Sinong may gawa sayo nito?" tanong ko sa kanya, at agad na lumabas ang luha ko sa aking mga mata
"Arwin! sumagot ka!" sigaw ko
"Bakit may pakealam ka?" bigla niyang sabi
"Ano ba yang sinasabi mo.." bulong ko may humawak bigla sa braso ko at hinila ako, si Joshua
"Uuwi na tayo, itutuloy na natin ang kasal.." sabi sa akin ni Joshua, napailing ako.
"Hindi! Arwin!" sigaw ko at pilit kong hinahablot ang braso ko kay Joshua pero ayaw niya akong bitawan, pero dahil galit ako ay nabitawan niya ang braso ko agad kong yinakap si Arwin
"Arwin!!" sigaw ko
"Wag kang umiyak.." bulong niya sakin
"Arwin..ano..anong nangyayari? pan..panaginip lang toh diba?" bulong ko sana panaginip lang ulit toh.
"Hindi ..Deze..sorry.."
"Pero Arwin..bakit?" umiwas ako sa yakap at hinawakan ang magkabila niyang pisngi
