Martyr's Play [COMPLETED]

Chapter 2

"Give me vodka" I said while Im in the counter. Pagkalapag na pagkalapag ng vodka agad ko itong nilagok. Kanina pa ako nandito at nakakaramdam na ako ng pagkahilo.

"Jaz? Is that you?" I heard a voice behind me kaya lumingon ako.

I give him a weak smile. It was Noriel, Nathan's friend.

"What do you think are you doing? You're drowning yourself to hell!" Hinablot niya ang boteng hawak ko. Hinayaan ko naman siya dahil nahihilo na ako.

"Bring it back to me. I need it" mahinahon kong sabi.

"Where's Nathan?" Tanong niya sakin. Kaya napangisi ako.

"He's in his condo. With someone I guess" ngumiti ako. But that smile bring tears to my eyes.

"Noriel? Am I ugly?" I ask him.

"Ofcourse not!" He answered.

"Am I attractive?"

"Yes you are"

"Do I look awful?"

He didn't answer. I knew it.

"Jaz. Will you stop? Hindi ko na nagugustuhan ang nangyayari. Alam ko na ang ginagawa ni Nathan. And for Pete's sake Jasmine, are you nuts?" Sabi niya.

"I love him" yan lang ang naisagot ko.

I can see the reflexes of Noriel as he close his fist.

"You're going home" itinayo niya ako at inalalayan. Ngayon ramdam na ramdam ko na ang pagkahilo. I can feel anytime babagsak ako.

Naabot na namin ang car ni Noriel . He deposited me in the passenger seat.

"Drop me in Nathan's condo" bulong ko habang nakapikit ang mata kong nakasandal sa upuan.

"No" mahinahong sagot niya.

Hindi na ako nagreklamo pa dahil hinila na ako ng antok.

-Kinabukasan-

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Kinusot ko ang mata ko at minulat ito. And f*ck . My head so damn bad. I have a fvcking headache.

The door opens and it was Nathan.

"Ano sa tingin mo ang ginawa mo?" Tanong niya na halatang naiirita siya.

I didn't answer him.

"Why you're with Noriel?" Tanong niya. Oo nga pala nasan na si Noriel? Siya ang kasama ko kagabi eh and why I am here with Nathan.

"Bakit nandito ako?" Tanong ko sakanya habang nakatungo.

"Nasaan ka ba dapat? Kay Noriel?" Sarcastic na tanong niya.

"Yeah. Supposed to be. He helped me last night" sagot ko habang nakatungo parin.

Nagulat nalang ako ng may nabasag. Pero hindi yun nabasag kundi binasag. Hinagis ni Nathan ang vase malapit sa lampshade.

"What do you think are you doing Jasmine?!" Matigas at galit na sigaw niya.

"I just get drunk" sagot ko. Wala naman akong ginawang masama ah.I just drink. At nagtanong pa siya.

"F*ck that answer. Do you know Noriel that much?!" Sigaw niya.

"He's your friend" sagot ko.

Hindi na siya nagsalita at narinig kong binuksan niya ang pinto.

"Get up and get out" mahinahon niyang sabi. Whick makes me a trash again.

"But--"

"Eat first before you go" sinara na niya ang pinto and my tears automatically fell down.

Hanggang kailan pa ba ako iiyak?

My God Jaz, di ka pa nasanay.
Sabi ko sa sarili ko while wiping my tears. Pero ayaw talagang tumigil.

"Just-- f*ck!" biglang bumukas ang pinto at parang nagulat siya sa nakita niya. At tumalikod agad siya.

Ano pa bang bago pag umiiyak ako. Ganyan naman siya eh. Is that how worthless I am to him?

"Get up" sabi niya habang nakatalikod.

I smiled bitterly. Im a trash. Im worthless.
Fuck it!

A.N: Pasensiya na po nagkaroon lang ng problema sa pag update kaya ganito. ✌