Martyr's Play [COMPLETED]

Chapter 14

"The baby is safe. Mabuti nalang at makapit ito. Knowing that she's only 6 weeks pregnant. Kailangan niya lang ng bed rest at hindi dapat muna siya maggagalaw dahil kahit makapit ang baby theres a possibility na mawala ito. So better take care of her" pagpapaliwanag ng doctor about sa kalagayan niya.

"Thank you ,Doc" I uttered and we shake hands.

Hindi ko alam ang nangyari isang napakalaking tanga ni Nathan at hinayaan niya ang mag-ina niya.

Matiim kong tinititigan ang babaeng mahimbing na natutulog ngayon. Ilang oras na ang nakakalipas pero wala pa itong malay.

May ilang galos ito sa mukha pero hindi nabawasan ang kagandahan  niya. Buti nalang at pinili kong sa madilim na eskinita dumaan kagabi.

Hindi ko akalain na mahuhulog ako sakanya ng ganito kalalim at hindi na makakaahon pa.

She never deserve what is happening to her right now. She don't deserve to feel sad. She deserves to be happy. She deserves the best.

God knows how I want to ease the pain she is feeling right now but I know I'm not the one she needed.

I sighed. Bakit ko nga ba minahal ang babaeng to?

Tinabi ko ang ilang hibla ng buhok na nasa mukha niya. At dahan dahang hinaplos ang maamo niyang mukha.

"Sakin ka nalang muna. Promise ibabalik kita kapag gusto mo ng bumalik sakanya" bulong ko.

Oo ganon ko siya kamahal. Ito na  siguro yung pagkakataon ko para maipakita na mahal na mahal ko siya.

"Nathan..." Bulong niya pero nakapikit pa.

Siya parin ang hinahanap niya. And its hurt so bad. Ako yung nandito pero iba ang hinahanap niya.

Jazmine, how can I win you?

"Sshh. I'm here Jaz" hinaplos ko ang buhok niya.

Saktong nagmulat ito ng mata ay may tumulong luha sa mga mata niya.

I hate seeing her cry.

"A-ang baby ko?" Garalgal niyang tanong.

Hinawakan ko naman ang kamay niya para kahit papano may pagkunan siya ng lakas ng loob.

Ngumiti ako sakanya.
"Don't worry. Your baby is fine now. She's tough like you" I gave her an encouraging smile.

Pero umiiyak pa din ito.

"Noriel..." She said between her sobs.

"Shhh. Don't worry I'm always here for you and for the baby. Hush now" I wip her tears.

"Noriel.. P-please take m-me s-somewhere. P-please..." She pleaded.

And all I can do is hug her.

"Hussh.. Okay I will do what ever you want. I got you" I said while she's still sobbing like a baby in my arms.

Hindi ko alam pero sa pagkakataong to. I prefer to be selfish.

I will take her for myself. I will take care of her and her baby. If its the only way to show her how much I love her . I will gladly take her away from everything that might hurt her.

Though I know that she's not mine and will never be mine.