Martyr's Play [COMPLETED]

Chapter 9

"Umaarangkada ka nanaman talaga Jaz, may upcoming endorsment ka at mukhang bigatin" excited nanaman masiyado itong si Thea.

"Malay mo i-pull-out nila? Baka magbago ang isip nila. Lahat naman kasi nagbabago kaya wag ka ng magtaka pag hindi natuloy" banat ko sakanya na may halong hugot.

"Ay lalim teh , hirap hukayin"

Tumawa lang ako at inayos na ang mga gamit ko . Kakatapos lang kasi ng isa sa photoshoot ko at mag-aalas singko na din ng hapon. At napag-usapan namin ni Nathan na daanan nalang niya ako dito sa site.

"Alam mo ikaw babae ka. Iba talaga ang pinapakain sayo ni Nathan ,ano? Patay na patay ka sakanya samantalang ang ganda ganda mo. Ang haba ng Hair ng Nathan na yan ha?" Pang-aasar niya.

Inirapan ko lang siya ng bungga.

"Uy umamin ka. Nabinyagan ka na ano? Sinuko mo na yung bibingka?" loka-loka talaga ang babaeng to kahit kailan.

Tinampal ko ang noo niya.

"Ito naman" reklamo niya.

"Ikaw kasi yang bunganga mo" sabi ko.

"sus. Totoo siguro. Uy pero paano si Noriel? Balita ko may something siya sayo ah?" Natahimik ako sa sinabi niya.

Ilang araw ko na bang hindi nakikita si Noriel? Simula noong pumunta siya sa bahay hanggang ngayon ay hindi na ito nagpaparamdam. Namimiss ko din tuloy siya.

"Ano ka ba? Magkaibigan lang kami ni Noriel tsaka syempre bestfriend sila ni Nathan kaya parang close na din kami" depensa ko nalang.

"Osige. Sabi mo eh" pagsasawalang bahala nito.

"Hayy nako. Mauna na nga ako. Bye" paalam ko sakanya at kumaway na lang din siya .

Iniisip ko din , paano pag naunang nagparamdam si Noriel noon?  Hay ano bang iniisip ko.?  Pilit kong winaksi ang tanong na iyo sa isip ko hanggang sa makarating ako sa elevator.

Pero sadyang hindi ata umayon sakin ang tadhana na iwaksi sa isip ko yun dahil ang taong iniisip ko ay nasa loob din ng elevator.

Ngumiti siya sakin. At ngumiti din ako pabalik.

"kumusta ang pictorial?" Tanong niya.

"Ayos naman. Mejo maaga ngang natapos eh" sagot ko naman.

Tumango lang siya.

I sighed.

"Noriel, sorry pala noong nakaraang araw. Its just that--" he did not allow me to finish my words.

"Its okay Jaz alam ko naman you're happy with him, aren't you?" He managed to smile. How can he managed to smile. Alam ko nasasaktan siya nakikita ko aa mga mata niya.

"I'm sorry Noriel" I uttered.

"You don't have to. Just be happy and I'll be fine too" ngumiti siya and I can see the sincerity in his eyes.

Tumango lang ako.

"Can I atleast hug you?" He asked. At tumango lang ako.

He hug me. So tight. And I can feel the kisses on my temple.

"Just be happy Jaz and I'll get over you. Just don't let me see you crying over him. I swear , no doubts I'll get you from him" he said and kissed my forehead.

Tumango-tango lang ako.

Pagkabukas ng elevator ay agad kaming naghiwalay at pinauna niya akong lumabas dahil nasa lobby lang daw si Nathan. Baka magkasakitan nanaman daw sila. Hindi ko akalaing may ganoong side pala si Noriel.

At tama nga si Noriel andito lang si Nathan.

"Babe" bati niya sakin and hug me.

I just kissed him on his cheek at sumakay na sa sasakyan niya.

"So how was your photoshoot?" He has and hold my hands.

"Doing fine. Gutom na ko" I pout.

"Oh don't do that. You're teasing me again, aren't you?" He said grinning.

Hinampas ko kang siya ng mahina sa dibdib niya. He then captured my hand and put some kiss on it.

"This is going to be a long drive" he whispered.

"What do you mean?" Tanong ko.

"We're going to Tagaytay" he said casually.

Oh this guy is getting into my nerves.

"Pero Nathan naman eh gutom na ako" reklamo ko.

"Hindi mo pa naman siguro ako kakainin nito dahil sa sobrang gutom mo di ba?" Natatawa niyang sabi.

"I'm not joking" I cross my arms infront of me. Ayaw na ayaw ko yung nagugutom ako.

"Put some patient Baby. Di pa naman magwawala mga bulate mo eh" he cuckled.

"Whatever!" Sabi ko nlang and trying to ignore him.

pero buset na lalaki to. Wala man lang siyang balak na suyuin ako.

"JAZ, wake up. We're here" mahinang tapik ang gumising sakin. di ko namalayan na nakatulog na pala ako.

"Whatever" sabi ko lang at saka kinusot ang mata ko at lumabas na ng sasakyan.

"These better be good Nathan" pagsusungit ko sakanya pero tumawa lang siya.

Hinila niya ako at  nagpatangay lang naman ako. Nakarating kami sa isang parang resthouse style kung saan tanaw mo ang dagat. Maliwanag kasi kaya nagrereflect yung buwan.

Napasinghap ako ng yakapin niya ako mula sa likuran.

"Its so peaceful to stay here" bulong niya.

"Gutom na ko" sabi ko. Pero tumawa lang siya.

"Oh my sweet Jazmine your spoiling the moment" I just rolled my eyes.

"malapit na din nilang iserve yun. Don't worry baby" he said.

Tama nga ang sinabi niya dahil dumating din agad ang pagkain and I was just like "oh" puro sea foods and really love it.

"Dahan - dahan wala kang kaagaw" sabi niya na natatawa habang nagbabalat ng shrimp.

"Kasalanan mo 'to ginutom mo ko eh. So shut up" sabi ko sakanya.

"Fine.fine" he cuckled.

After ng shrimp yung ihaw na bangus ang nilantakan ko. Syempre inuna ko ang tiyan.

But,

"What's this?" I ask.

Ngumiti lang siya.

"A ring" sagot niya.

"Jeez, I know it's a ring" sabi ko.

"You're short tempered Jaz" tumatawa ito saka kinuha ang singsing na hawak ko.

Pinunasan niya iyon at lumapit sakin. Is this happening?

"Jaz, this would be my promise ring" lumuhod siya sa harap ko.

"I can't promise I won't hurt you. But only one thing I can and I'll surely promise. I won't hurt you intentionally" he said and my tears fell down my cheeks.

"Hey don't cry. I'm not proposing yet" sabi niya na natatawa.

Hinampas ko lang siya sa dibdib.

"I know I've been so stupid. And I was so thankful you stayed. You never fail to amaze me Jaz. I love you" he said and put the ring on my finger.

"I love you more Nathan" I whispered.

He stood up and hug me so tight like there's no tomorrow.

I close my eyes and feel our heartbeats beating as one.

But by the time I open my eyes. Fireworks pop on the hill side. And there's a message on it.

I love you. I smiled. I didn't knew Nathan got a side like this.