Martyr's Play [COMPLETED]

Chapter 13

Masakit yan lang ang masasabi ko sa ngayon. I don't know where else to go. Ayokong umuwi ng bahay dahil maaalala ko lang kung paano nangyari ang lahat ng iniiyakan ko ngayon.

Maybe , I was an idiot but I'm not stupid to let my baby get harm. Alam ko malalaman at malalaman din nila Mommy ang kalagayan ko. And all I have to do is to go somewhere , where no one knows me. Ayokong malagay sa kahihiyan ang pamilya ko .

Naglakad lang ako nang makalabas ako ng building. And I don't know kung saan ako dadalhin ng paa ko.

Matagal na rin akong naglalakad ng makaramdam ako ng takot dahil sa dilim ng paligid. Pagod ako . Pagod na pagod .

Umupo ako sa gilid ng kalsada at niyakap ang tuhod ko at nagsimula nanamang umiyak.

Hindi ko alam kung kailan titigil ang luha ko pero parang ito lang ang paraan para maibsan itong dinadala kong sakit.

I don't want my baby to feel any pain. Baka isipin niya ayoko sa kanya at mawala din siya sakin.

I just keep on crying.

"Pare, babae. Tisay" rinig ko mula sa likuran ko at may mga yabag na papalapit sakin.

"Oo nga pare. Tiba tiba tayo ngayon" sabi pa nong isang lalaki.

Tumayo ako at naglakad na palayo sakanila. Nilakihan ko at binilisan pa ang mga hakbang para mapunta ako sa maliwanag na lugar.

"Opps. San ka pupunta miss? Kakakita palang namin sayo aalis ka na agad?" Hinawakan ako ng isang lalaki sa braso ako kaya nagpumiglas ako.

"Uuwi na po ako" may pagmamakaawa sa boses ko dahil sa totoo lang pagod na pagod na ako.

"Hindi pwede miss hangga't hindi ka namin natitikman. Mukhang masarap ka pa naman" dinilian ng isang lalaki ang gilid ng labi niya na para bang natatakam.

Nagulat ako ng hapitin ako ng isang lalaki at pilit na hinahalikan sa leeg.

Nagpumiglas ako pero hindi ko kaya ang lakas nila.

Sisigaw na sana ako nang sikmuraan ako ng isa sa mga lalaki. Halos mawalan ako ng hininga.

"Ang baby ko" iyak ko. Pero nagpatuloy parin sila na parang walang naririnig.

Ang baby ko. Wag ang baby ko.

Ngayon palang ako nagsisisi kung bakit hindi pa ako umuwi ng bahay.

"Maawa na po kayo sakin. Wag ang baby ko" pagmamakaawa ko sakanila pero wala silang naririnig.

Mas napaiyak pa ako ng marinig kong pinunit nila ang suot kong damit . Niyakap ko ang aking sarili at umiyak ng umiyak habang binababoy nila ang aking katawan.

Hindi ko na alam ang sunod na nangyari dahil dumilim na ang aking paningin at bumigat ang talukap ng aking mata. At ang tanging nasa isip ko lamang ay ang baby ko.

*****
"Anong ginawa niyo sakanya ,? Mga hayop kayo" sigaw ng binata sa tatlong lalaking nakagapos ngayon sa isang poste.

"Jaz, wake up" yugyog niya sa dalaga.

"You'll pay for this" galit na sigaw niya sa mga tatlong lalaki saka agad binuhat si Jazmine.

"Wake up Jaz please" aligaga niyang paggising sa dalaga nang maipasok na sa kotse.

Iuuwi niya sana ito sa bahay niya upang doon na alagaan pero nagbago ang isip niya at dinala ito sa ospital nang may makitang dugo sa pantalon ng dalaga.

"My God Jaz, what happened?" Hindi parin siya mapakali at binilisan pa lalo ang pagpapatakbo ng sasakyan.

Nang makarating sila sa ospital ay agad niyang binuhat ang dalaga at binigay sa mga nurse.

"Do what ever you can do to save the baby, I think she's pregnant" paalala niya sa mga nurse.

"We'll do everything we can , Sir" sabi ng doctor at agad na sumunod sa emergency Room.

Humugot ng isang malalim na paghinga ang binata at binuga din nito.

"Don't you worry Jaz, I got you" bulong niya sa sarili.