HELLHIGH ❤KathNiel❤

Heart Attack!!!

Hi there guys!!! Long time no update? Sorry but here's the next chapter! Thanks for all the reads and votes! Thank you so so much now enough talk!!! Read and enjoy! =)

Isn’t it unfair kung umoo ako kay Mikael pero humindi kay Albie? Best friend ko si Albie for as long as I can remember and sa totoo lang, I see him as a brother na lang.

Gwapo siya, mabait, lahat-lahat na pero mas mahalaga friendship namin hindi ba? Pero kung gusto ko naman magkaroon siya ng chance gagawin ko naman di ba? Ayoko lang ba bigyan siya ng false hopes kasi alam kong wala siyang pag-asa sa akin?

Pero mahal ko si Albie... hindi ko siya kayang saktan.

At hindi ko siya sasaktan... pero bibigyan ko siya ng chance kasi gusto ko siyang matutunang mahalin. Gusto ko siyang mahalin.

Siya na lang...

Dahil at least kay Albie, alam kong hindi niya ako kayang saktan.

Bibigyan ko siya ng chance... chance na tulungan akong kalimutan si Mikael at baka turuan niya ako mahalin siya.

Albie’s POV

Tinignan ko ng mabuti si Arisa at kinabahan. Hindi pa siya nagsisimula magsalita nung sinabi ko na mahal ko siya. Ilang minuto na ang nakalipas. Ganun ba kahirap tanggapin na mahal ko siya? Ang best friend niyang palaging nandiyan para sa kanya. Masyado bang komplikadong mahalin ang isang best friend lamang?

(a/n: singit lang ulit! Guys thanks so much sa pagsupporta sa amin at sana continous po yun. At kaya po ako sumingit ay dahil gusto ko po ipaalam na may bago kaming story irerelease at yun ay ang MY BEST VAMPIRE. Sana supportahan niyo din po siya!!! =) Thanks.)

Tinitigan ko si Arisa at nasaktan ng sobra ng nakita kong umiyak siya at hindi siya masaya. It only means she doesn’t feel the same way about me... di ba?

Kinukuha ko yung attention niya, para kahit papaano eh mabawi ko lahat ng mga sinabi ko at sabihing joke lang ang lahat dahil ayokong nakikitang nasasaktan siya. Siguro mahirap ng baguhin ang nakasanayan na... at nasanay na siya na best friend lang ang tingin sa akin.

“Arisa.” I called her full name, meaning I was serious. Di naman namin ginagamit yung mga full names namin eh kasi may endearment kami para sa isa’t-isa at yun lang talaga tawag namin except kung galit kami sa isa’t-isa o serioso.

Ilang beses ko pa rin siyang tinatawag pero ni hindi nga siya tumingin sa mga mata ko. Nakatitig lang ng malayo... lahat ibibigay ko, malaman lang kung ano iniisip niya ngayon.