qaralama

27 1 0
                                    

Gözəl bir gündür, və mən yaşayıram. Bir dəfə qəzaya düşmüşdüm, o gün yaşamaq üçün müəyyən vaxt istəmişdim Allahdan. Artıq nə zaman öləcəyimi bilir və sağlamlığıma önəm vermədən yaşamağı seçmişdim. Gəzir, tozur, əylənirdim. Cənnət və cəhənnəmin var olmadığını demişdi mənə. Məndə bir dəfə yaşayıb məhv olacağım üçün gözəl yaşamağı seçmişdim. 30 yaşımda öləcəkdim. Gecələr yatmır, gündüzlər boş dayanmırdım. Elə hey həyatın dadını çıxarırdım. Sona az qalmışdı, bezdirici günlər yaşayırdım. Ölmək istəyirdim artıq, niyədə yaşayıram ki. Sonra deyirdim, hər ləzzəti daddım, ləzzətsizliyi dadmadım, bunu da dadım əcəl onsuzda gəlib aparacaq. Dünən gecəyə qədər bu düşüncəmdə idim. Və birdən qəlbim pis sancdı. İlahi bu nə idi deyirdim prekardiyal xəstəliyinin əlamətlərini gördüm, biraz masaj etdikdən sonra keçdi getdi, elə bu gün səhər saatlarında təkrar baş verdiyini gördüyüm zaman anladımki artıq müalicə etməliyəm. Hər zaman yalnışlar edib durdum..
Yox paşam yox, bu qədər ömür yaşadım, düşünməkdən qəlbimdə xəstəlik peyda oldu. Ancaq bu insanlar yenədə əl çəkmədi məni dəli etməkdən. Bu arada, stres, söhbət və yorğunluqdan uzağ durmağım məsləhət görülüb həkim tərəfindən. Yoxsa üç aya qalmaz ağır xəstəlikdən əzab çəkəcəm amma ölməyəcəm, hamınızı bir bir basdırıb öləcəm, necəki məndə bu xəstəlik yarandı, mən hamınızı vərəm edib öləcəm, birdəki yazdığım yazılardan xəstəlik tapdım, heç deyilsə müəllif hüquqlarımı qoruyun..

99+Where stories live. Discover now