Never Again // Dutch

-42-

"Fuck." hoor ik naast me. Volgens mij heeft Luke het gelezen. "Wat is er?" vraagt Michael. Luke staat op en loopt de kleedkamer uit. "Okay?" zegt Calum. "Ik denk dat ik wel weet wat er is. Sarah heeft waarschijnlijk een vriendje.." zeg ik. "Maar dan zou Jenna dat wel tegen ons gezegd hebben." zegt Michael. "Jongens.. Zien jullie het dan nog steeds niet? Ze wilt geen contact meer met ons.. Dat is toch wel duidelijk. Ik denk dat ze daarom ook niet alles tegen Jenna zegt." zegt Calum. "Zou kunnen ja.." zeg ik. "Ik wil die jongen wel eens ontmoeten." zegt Michael. "Je kent hem al." zegt Luke die in de deuropening staat. We kijken hem vragend aan. "Ik ken zijn lichaamsfiguur maar al te goed. Het is Justin.. Dus of ze heeft het hem vergeven ofzo OF ze is tegen haar wil in meegenomen." zegt Luke. Je hoort de woede in z'n stem. Als ze hem echt vergeven heeft zou ze dat dus ook met Luke gedaan kunnen hebben, maar dat heeft ze niet en Justin is veel erger dus dat kan het niet zijn. "Dan moeten we haar zoeken!" zegt Calum. "Calum we kunnen niet.. We moeten zometeen optreden en morgen vroeg vertekken we naar Nieuw-Zeeland." zeg ik. "Fuck.." zegt Michael. "Kunnen we onze vlucht niet verzetten? We treden pas over vier dagen op." zegt Calum. "Dat kan ook niet.. Dan hebben we hele erge jetlag tijdens een optreden. Dat kunnen we ons en de fans niet aandoen." zegt Luke. "Kunne we Jenna niet hier laten om haar op te zoeken? Zij kan dan misschien een paar vriendinnen van haar vragen om te helpen zoeken." stel ik voor. "NEE ik laat Jenna niet hier achter." zegt Michael. "Heb je liever dat Sarah misschien straks van deze aardbodem is verdwenen? Want dat gebeurt namelijk in de buurt van die Justin." zegt Luke. Michael mompelt iets. "Wat zeg je?" vraag ik. "Okay dan.. Maar als Jenna het zelf niet wilt hou ik haar niet tegen." zegt Michael. "Mike. Jenna en Sarah zijn vriendinnen. Tuurlijk gaat zij helpen zoeken." zegt Calum.

Ik lig in bed. Jenna heeft besloten om hier te blijven om naar Sarah te zoeken. Tijdens het concert was Luke af en toe afgeleid, maar dat snap ik wel. OHJA helemaal vergeten te vertellen maar ik heb Bryana dus uitgevraagd en ze zei ja. *doet een vreugdedansje* Morgen moeten we vroeg opstaan voor onze vlucht naar Nieuw-Zeeland. Ik hoop dat ik m'n bed uit kan komen.

Sarah POV

"Okay waar the fuck zijn we?" vraag ik. "Dat gaat jou dus helemaal niks aan." zegt Justin. Ik hoor veel geluid om me heen dus we zijn niet ergens afgelegen wat scheelt. Hij heeft me een "zonnebril" opgezet met geblindeerde glazen waardoor ik dus helemaal niks zie. Als ik goed luister hoor ik een vrouwenstem iets omroepen. We zijn op het vliegveld.. "Uh waar gaan we heen?" vraag ik. "Hou. Je. Bek. Of ik laat 'm wel ophouden met praten." zegt Justin. Hij sleurt me mee, hij regelt wat dingen (geen idee wat) en sleurt me weer verder mee. "Zit." zegt hij. Ik voel even waar ik moet zitten en ik ga zitten. We zitten in het vliegtuig. "Mag ik nu die bril afdoen?" vraag ik. "Nee." zegt hij. "Mocht dat niet van Lisa?" vraag ik. "Ze weet niet dat ik jou nu heb, want we zijn uit elkaar gegaan. Ze is teruggegaan naar Australië en.. Wacht waarom vertel ik dit tegen een bitch als jij." "Tja jij sleurde me hier mee naartoe." zeg ik. "Als ik jou heb en jou voor haar neus vermoord dan wilt ze me terug." zegt Justin. Ik schrik even. Gaan we weer terug naar Australië? Nee wacht dat is niet de goede vraag. Gaat hij me nou vermoorden?!

Er zijn nu al een paar dagen voorbij gegaan en ik weet niet hoeveel. Justin probeert Lisa's adres te achterhalen en aangezien Lisa hem geblokkeerd heeft duurt het nog wel even. Het enige dat ik weet is dat we nu in Australië zitten en ik opgesloten zit in een kamertje. Leuk maar niet heus. Opeens opent Justin de deur en er schijt fel licht naar binnen. Als m'n ogen na een tijdje gewend zijn zegt Justin: "Ik heb haar adres. We gaan naar Brisbane." Nu komt het moment dat ik toch nog door een van hun dood ga. Hij pakt me op, zet weer die zonnebril op en brengt me naar z'n auto. "Welke dag is het?" vraag ik. "Kan jij niet eens een keer je mond houden?" snauwt Justin terug. "Weet je wat erg is? Dat de pers denkt dat WIJ iets samen hebben! Wat moet Lisa en de rest van de wereld wel denken?! Ik bedoel wie wil er nou weer samen zijn met zo'n lelijke slet. Juist. Niemand!" zegt Justin na een tijdje. Op dit moment hoopte ik toch een beetje dat er iemand zou zijn die me zou missen en me hier vond. Het maakt niet uit wie het zou zijn, ik ga diegene dan een knuffel geven. Ik kan niks beters verzinnen. Zelfs al is het Luke, het maakt me echt niet uit. Maar niemand mist me, dus dit zijn mijn laatste minuten. Ik probeer na te denken over de momenten waarop ik me het gelukkigst voelde om mezelf af te leiden van mijn naderende dood. Oh wat ben ik weer lekker dramatisch.

Flashback 1

"Hey Luke. Kom je vanmiddag naar de plek toe?" vraagt Tim. "Ja het is al een eeuwigheid dat je met ons mee bent gegaan!" zegt Eric. "Nee sorry jongens. Ik heb al afgesproken met Sarah." zegt Luke en hij kijkt naar mij met een glimlach. "Dude.. Laat je ons nou zitten voor zo'n lelijke bitch als zij?" zegt Tim en Luke z'n glimlach verdwijnt meteen. "Ja ik laat jullie zitten voor het mooiste, liefste, leukste, grappigste meisje van deze hele school! Serieus als jullie ooit nog zo over haar spreken da-.." "Dan wat Hemmings? Ga je ons slaan? Je bent twee koppen kleiner dan ons en ook nog eens in je eentje." zegt Eric. "Ik vind wel een manier om jullie een lesje te leren." zegt Luke en hij grijpt m'n hand. "Wij zijn weg." zegt Luke geïrriteerd en we lopen hand in hand de school uit. "Waarom deed je dat? Zij zijn toch betere vrienden dan ik." zeg ik. "Sarah. Jij bent er altijd voor mij en ik meende wat ik net zei. Je bent echt speciaal voor mij. Dat moet je nooit vergeten. Kom dan gaan we naar de muziekwinkel." zegt Luke en we lopen samen naar de muziekwinkel

Flashback 2

Huilend klop ik aan bij Luke. Liz doet open "Oh liefje.. Kom binnen. Ik zet wel even een kop thee voor je." zegt Liz. Ik loop naar binnen en ga op de bank zitten. "Luke komt zo thuis. Als je wilt kun je de televisie aanzetten." zegt Liz terwijl ze m'n thee neerzet. "Dankje." zeg ik. "Ik moet nog wat proefwerken nakijken dus ik ben boven. Je weet me te vinden." "Okay bedankt." zeg ik en Liz verlaat de woonkamer. Niet veel later hoor ik de voordeur open en dichtgaan en een paar tellen later komt Luke de kamer binnen. Als hij mij ziet zegt hij niks maar komt naar mij toe. Hij komt naast me zitten en geeft me een stevige knuffel. "Je ouders?" vraagt hij na een tijdje. "Ja.. Verrassend hè?" zeg ik. "Heb je wat kleren meegenomen?" vraagt Luke. "Nee.. Ze wilden me zo snel mogelijk het huis uit dus ik kon m'n kamer niet meer in.." zeg ik. "Dan leen je kleren van mij." zegt Luke. "Ja maar die pas ik toch niet." "Wat maakt het uit. En trouwens mijn kleding zou jou hartstikke goed staan. Wil je nog iets te eten?" vraagt Luke. Ik schud van nee. "Okay dan. Ik moet eigenlijk nog heel wat huiswerk maken.." "Oh dan ga ik wel weg." zeg ik en ik sta op. "Nee! Dat hoeft niet. Ik verzin wel iets. Jij bent veel belangrijker dat school. Ik laat je nooit in de steek dat beloof ik."  "Luke.." "Ik meen het!" zegt Luke en hij trekt me weer in een stevige knuffel. "Dankje.." zeg ik.

Flashback 3

"Ik bedoel ja ik begin wat bekender te worden op YouTube, maar jij zal altijd het belangrijkste zijn in m'n leven." zegt Luke. "Ja tuurlijk. Als jij straks lekker op een privé strand zit met een groot strandhuis voor jezelf dan ben je me echt wel vergeten." zeg ik. "Dan neem ik je gewoon mee." zegt Luke. "Je vergeet me hoe dan ook wel een keer." "Zelfs al ben ik dement weet ik nog wie je bent." "Luke.." "Als ik echt bekend wordt in Australië en misschien wel ik andere landen neem ik je mee. Ik heb zelfs liever jou mee dan m'n moeder." "Dat zeg je alleen maar om me gerust te stellen." "Nee Sarah. Ik neem je echt mee. Ik wil samen met jou de wereld verkennen en met niemand anders.."

Okay Sarah deze flashbacks helpen niet echt. Ik voel me alleen maar nog meer down. Plots staat de auto stil. Ik hoor de autodeur dichtklappen en die naast mij opengaan. "Uitstappen slet." zegt Justin. "Dit is het moment waarop iedereen heeft gewacht."