-45-

52 5 0
                                    

"Ja.. Alsof ik dat.. moet geloven." zegt Sarah. Ouch. Zij voelt dus niet hetzelfde okay duidelijk. Ik bedoel, anders had ze me dat nu wel gezegd. Toch? "Ik haal ons hier samen uit." zeg ik.
Buiten hoor ik sirenes en stiekem hoop ik dat ze ons random vinden en ons bevrijden, maar dan hoor ik de sirenes langzaam wegvagen.
Voorzichtig loop ik naar Sarah toe en ga naast haar liggen en kijk haar aan. Ik zie in het donker dat ze me ook aankijkt. Vanbinnen voel ik weer dat fijne gevoel. Ik kan haar echt niet missen. Ik weet 1973672819% zeker dat ik mezelf wat ga aandoen als zij er niet meer is.
Beneden hoor ik een harde klap. "POLITIE!" wordt er geschreeuwd. Politie! We worden gevonden! We -nou ja Sarah- gaan het redden! "Sarah?" "Ja?" "Ze komen ons hieruit halen! Je gaat het redden." "Maar dat wil.. ik niet.." zegt ze. Beneden hoor ik dat Lisa is gevonden aangezien ik haar hoor schreeuwen: "HET IS ALLEMAAL HAAR SCHULD IK HEB HIER NIKS MEE TE MAKEN!" Al snel hoor ik gestamp op de trap en mensen deuren openen. Ze proberen deze deur te openen, maar het lukt niet omdat het op slot zit. "Is daar iemand binnen!?" hoor ik een zware mannenstem vragen. "Ja! Help ons!" roep ik. "Okay, trap de deur niet in! We moeten het slot forceren." zegt de stem tegen (denk ik) z'n collega. Ik hoor veel gesleutel en niet veel later staat de deur wagenwijd open. Ik bedek snel mijn en Sarahs ogen voor tegen het felle licht. "Bel een ambulance!" zegt iemand.

Sarah is naar het ziekenhuis gebracht, maar ik mocht niet mee. Fcking naaiers. Ik ben terug gebracht naar het hotel waar de jongens op me staan te wachten. "Luke!" roepen ze als ze mij zien. "Hey.." zeg ik. "Waar zat je?" vraagt Michael. "Wat is er gebeurd?" vraagt Ashton. "En waarom heb je je fucking telefoon niet meegenomen?" vraagt Calum. "Ik was verdwaald en moest dus ergens aanbellen. Sarah ligt nu in het ziekenhuis. En ik had m'n telefoon niet bij me omdat ik alle drama op twitter niet wilde lezen." zeg ik. "Wacht wat? Sarah? Ben je haar tegengekomen? Wat is er gebeurd?" vraagt Calum en ik begin alles te vertellen. "Maar dan moeten we nu naar het ziekenhuis." zegt Michael. "Ik ben niet voor niets teruggebracht naar het hotel anders was ik wel meegegaan Michael." zeg ik. "Weet je toevallig hoe laat het bezoekuur is?" vraagt Ashton. "Nou nee, want niemand verteld me iets en ik word helemaal gek." zeg ik. "Okay.. Ga jij met Calum naar het ziekenhuis en dan proberen Michael en ik iets te regelen voor vanavond." zegt Ashton. Vanavond? Fuck we hebben een optreden. "Oh uhm ja okay." zeg ik. Calum en ik laten ons naar het ziekenhuis brengen. Eenmaal aangekomen vragen we het kamer nummer op van Sarah. "Sorry meneer, maar mevrouw Anderson ontvangt niemand." zegt de balie vrouw. "Uhm hoe bedoelt u?" vraag ik. "Dat ze niemand ontvangt. Ze heeft aangegeven dat niemand contact met haar mag opnemen." "Dus ze is wakker?" "Ik mag niet meer zeggen meneer. Ik verzoek u om het ziekenhuis te verlaten tenzij er iemand anders is die u opzoekt." zegt ze. Okay die vrouw is rude af. "Mevrouw kunt u echt niks doen voor ons?" vraagt Calum. "Nee. En nu wegwezen jochies." Ik wil nog iets zeggen maar Calum neemt me mee naar de uitgang. "Calum wat doe je." zeg ik boos. "Je meenemen voordat je die vrouw gaat aanvallen." "Oh bedankt." zeg ik. "Kom we gaan gewoon wat rondlopen en tegen mensen zeggen dat we verdwaald zijn en we naar Sarah zoeken." zegt Calum. Dat is niet eens zo'n slecht idee. We kijken eerst even op een groot bord met alle afdelingen om te kijken welke richting we ongeveer moeten gaan.

Okay nu hebben we letterlijk geen idee waar we zijn. "Kan ik jullie misschien helpen?" vraagt een man. "Uhm ja we zoeken Sarah Anderson. Weet u misschien waar we heen moeten?" vraagt Calum. "Oh nee niet weer 'fans' he. Sorry jongens ik kan jullie niet helpen." Ik ken die man ergens van. "Meneer? Ik heb zo'n gevoel dat ik u ergens van ken?" zeg ik maar. "En wie ben jij dan?" "Ik ben Luke? Luke Hemmings?" "Oh. Jij. Vuile schoft. Ga weg. Je hebt mijn leven verpest! Zonder jou was ze nu allang weg geweest, maar nee meneertje moet het weer zo nodig voor mij verpesten! Ik mag haar dan wel niet maar ze is wel van mij! En ik mag doen wat ik wil en ik wil JOU niet in haar buurt, want ik haat jou dus nog meer! En nu oprotten!" okay daar herkende ik hem dus van.. "Maar ik ben.." zeg ik. "Wat. Je bent wat?!" zegt meneer Anderson. "Ik ben haar verloofde." zeg ik. Okay wtf Luke. Wth doe je.Oh fijn, Calum geeft me nu ook een wth-blik. "Oh en waar is die verdomme ring dan?" "D-die is door Justin en Lisa m-meegenomen..?" zeg ik. "VERDOMME!" schreeuwt meneer Anderson opeens en Calum en ik schrikken. Er komt een zuster aangelopen. "Wat is hier aan de hand?" vraagt ze. "Deze jongeman beweert de verloofde van mijn dochter te zijn." zegt meneer Anderson. "Oh dan kunt u nu het ziekenhuis verlaten aangezien er een persoon is die mevrouw Anderson wel wilt zien." zegt de zuster. "Jullie gaan hier spijt van krijgen." zegt meneer Anderson en hij gaat weg. "Volgt u mij maar meneer...?" "Hemmings." zeg ik. We lopen door een lange en bijna lege gang en ik krijg er de kriebels van. Ziekenhuizen zijn nooit echt m'n ding geweest. "Ze ligt in deze kamer. Je kunt haar de hele dag bezoeken, omdat we voor u dan even een uitzondering maken." zegt de zuster en ze doet de deur open. "Mevrouw Anderson, uw verloofde meneer Hemmings is hier. We hebben uw vader weggestuurd." "Oh okay." hoor ik Sarah zeggen. Okay ze heeft me dus niet verraden. "U kunt nu naar binnen." zegt de zuster en Calum en ik lopen naar binnen. "Hey." zegt Calum als hij Sarah ziet. "Hey jongens." zegt Sarah. Ze ziet er nog niet helemaal optimaal uit maar in ieder geval beter dan toen ik haar moest achterlaten zo'n anderhalf uur geleden. "Je ziet er al beter uit dan net." zeg ik. Ik moet trouwens wel zeggen dat ze er eigenlijk altijd goed uitziet. "Luke. Verloofde? Serieus?" zegt Sarah. "Ik raakte in paniek toen ik je vader sprak.. Sorry." zeg ik. "Maakt niet uit.. Ik ben blij dat hij weg is." zegt ze. Ik voel m'n telefoon opeens in m'n broekzak trillen. "Met Luke?" zeg ik als ik opneem. "Luke we hebben een heel groot probleem nu." zegt een paniekende Ashton.

Never Again // DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu