Never Again // Dutch

-28-

"Hoe kom jij binnen?!" vraagt ze. "Sleutels." zeg ik. "Ugh." "Waarom?" vraag ik. "Waarom wat." vraagt ze geïrriteerd. "Waarom ben je jezelf weer verdomme aan het snijden, Sarah!?" zeg ik boos. "Bemoei je er gewoon niet mee!" zegt ze boos. "Waarom?! Je hebt het me fucking beloofd het niet meer te doen!" "Je bent zoveel beloftes niet nagekomen, Luke. Jij bent de persoon die het meeste beloofd heeft maar nooit is nagekomen!" zegt ze. "Hoe bedoel je?" "Oh kom op. Doe alsjeblieft niet alsof je het niet weet. Je weet donders goed wat ik bedoel idioot." "Nee Sarah. Dat weet ik niet." "Dan moet je maar eens goed nadenken! Misschien kom je ze dan eindelijk wel na." zegt Sarah. "Best. Ga maar lekker door met snijden en dat soort shit. Je verpest je hele leven." "Ik was zo ie zo niet gestopt sukkel. En mijn leven was al verdomme verpest door iedereen hier, en ja onder andere ook door jou." zegt ze. "Wat heb ik nou weet gedaan?!" "Je hebt m'n verdomme leven eerst goed gemaakt en toen weer kapot gemaakt. Alleen toen werd het nog erger. Ugh." "Ja vast. Je overdrijft." "Ik overdrijven?! Je weet niet hoe vreselijk ik me voel de hele dag door. Elke dag. En ik kom niet van dat gevoel af. Het wordt alleen minder als ik me snijd. Weet je wel hoeveel littekens ik heb? Tuurlijk weet je dat niet. Je geeft geen ene fuck om mij." "Waarom zou ik niks om je geven?!" "Mh misschien omdat je nooit iets van je liet horen terwijl ik helemaal alleen zat?! Misschien is dat de reden." "Maar ik geef wel om je.." "Ja sure. Alsof ik dat moet geloven." "Ja." "Nou dat doe ik dus niet. En ga nu uit m'n kamer." zegt ze. "Nee. We moeten praten." "Allang gedaan. Doei." "Sarah alsjeblieft.." "Nee rot op." zegt ze. Ik zie wat bloed langs haar zij lopen. "J-je uh.." zeg ik en ik wijs naar haar zij. "Ugh." zegt ze en ze pakt snel iets om het weg te halen. "Wil je er alsjeblieft mee stoppen? Doe het niet voor mij maar voor jezelf.. Je maakt je leven nog erger dan het al was.. Ik wil je graag helpen maar dat kan alleen als je het goed vind." "Ik heb je fucking hulp niet meer nodig. Ik ben het zat. Ik ben iedereen zat. Ik snap niet eens meer waarom ik ben. Wat doe ik hier nog weetje." zegt ze. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik voel me echt schuldig.. Waarom precies weet ik niet. Ugh.. "Omdat je diep van binnen weet dat er toch mensen on je geven..?" "Nee dat echt niet. Wie zou er dan om me geven?! Niemand dus." "Ja wel.." "Oh ja tuurlijk. Wie dan?!" "Uh.. Ik..?" zeg ik twijfelend. "Leugenaar." zegt ze. Wacht wat? "Weet je wat. Zoek het maar uit Sarah. Ik ga het niet eens meer proberen." "Sorry.." zegt ze. Ze zakt op de grond en begint te huilen. "Nee nee nee... Niet huilen.." zeg ik en ik loop naar haar toe. "Ga nou maar gewoon weg.." zegt ze. "Nee.." "Ugh waarom niet? Ga weg." "Ik kan je toch niet zo achterlaten.." "Oh dat kan je zeker wel. Dat heb je al een keer gedaan dus dat kan je zo nog een keer doen." "Ik wil niet weer dezelfde fout maken, Sarah.. Ik wil het echt goed maken ma-.." "Laat het Luke. Het hoeft niet. Ik heb je hulp niet nodig. Ik heb niemands hulp nodig. Okay? Snap je dat? Of moet ik het nog een keer herhalen." "Nee.. Ik snap het.. Maa-.." "Stop Luke. Ga gewoon weg." "Ugh best. Maar ik wil je echt helpen." "Ik heb je hulp niet nodig! Ga weg, Luke! Nu." zegt ze nog steeds huilend. "Ik zie je later wel.." "Ja vast." zegt ze en ik loop weg. Ugh wat heb ik gedaan..

Michael POV

"Lukeeeeeeeee." roep ik. Ik wil m'n sleutels terug. Niet dat ik nu in m'n kamer wil maar toch. "Wat moet je." hoor ik Luke zeggen. "Nog steeds ongesteld?" zeg ik. "Nee shut up, Michael." "Wat dan?" "Gewoon.. Sarah.. Ze is weer bezig met zichzelf snijden.. Ze had het nog zo beloofd het niet meer te doen, Michael.." zegt Luke. "Maar jij komt soms ook je beloftes niet na." "Ja dat weet ik nu ook wel. Ugh." "What happend?" "Weer ruzie met Sarah.." "Aha.. Over wat?" "Nou over dat ze zich weer snijd.. En dat ze niemands hulp nodig had.." "Die meid heeft echt hulp nodig." "Ja goh er komt er een achter." zegt Luke. "Nou sorry hoor." zeg ik. Luke zucht. "Nee sorry gast. Het spijt mij. Ik kan het gewoon niet hebben dat we ruzie hebben.." "Snap ik gedeeltelijk." "Huh?" "Je geeft duidelijk veel om haar. Ik denk iets te veel maar ja. Ik snap het wel dat je liever geen ruzie hebt met haar." "Oh.. Ja.." "Wacht. Je vindt haar leuk he?" "Huh wat?" "Je bent verliefd op haar. Daarom geef je zoveel om haar. Ik snap het wel hoor. Ze is echt hot weetje. Maar ze is zo eigenwijs soms." "Noemde je haar nou hot?" "Ja wat het is toch zo." "Ja.." "Nou dan." zeg ik. "Dus wat ga je doen, Hemmo?" "Huh?" "Ga je het haar vertellen of niet?" "Nee tuurlijk niet. Dan gaat ze me nog meer haten." "Waarom zou ze?" "Dat snap je toch niet.." "Oh ok." zeg ik en Luke zucht. Dan krijgt Luke een berichtje binnen. Terwijl ie het leest glimlacht ie. "Wat is er?" vraag ik. "Gewoon een leuk berichtje." "Wat staat erin?" "Hey Luke! Thank you so much for giving your number. If theres anything you wanna talk about, you can always text me. Especially girly things ;) oh and please tell Michael I love him xxJenna" "Aw schattig. Maar eh wie is Jenna?" "Iemand die in een de lift heb ontmoet." "En dan geef je gewoon zomaar je nummer?" "Ze is cool." "Mag ik haar pf zien?" "Sure." zegt Luke en hij laat me haar foto zien. "Luke. Ik zeg je één ding: blijf van haar af." "Beetje hebberig, Clifford?" "Misschien. Maar je blijft van haar af." "Ja joh wat jij wilt. Ik heb toch al iemand anders op het oog." "Sarah." zeg ik met een kuch. "Wat is er met mij?" hoor ik Sarah vragen vanuit de deuropening. "Oh hi Sarah." zeg ik. "Ja hoi maar wat is er?" "Luke vindt je leuk." zeg ik en Luke wordt rood. Alleen Sarah kan dat niet zien omdat Luke met z'n rug naar de deuropening staat. "Ha ha ha. Wat zijn we weer grappig, Michael. Maar serieus. Wat is er?" "Nee laat maar. Je gelooft het toch niet." "Waarschijnlijk niet nee." zegt ze. "Nou dan zijn we klaar met dit gesprek. Dan krijgt Sarah een berichtje. Als ze het leest heeft ze (net als Luke net) een glimlach op haar gezicht. "Een berichtje van Jenna?" "Hoe weet jij dat?" vraagt ze verbaast. "Luke kreeg net ook een berichtje van haar." "Ken je Jenna?" vraagt Sarah aan Luke. "Uh een beetje. Ik uh kwam haar in de lift tegen." zegt Luke. "Ok." zegt Sarah. "Waarom?" vraagt Luke. "Mag ik het niet gewoon weten?" "Jawel ma-.." "Nou dan." kapt Sarah Luke af. "Ongesteld?" vraag ik. "Nee." zegt ze chagrijnig. "Chagrijnig misschien." "Hoe kom je erbij?" vraagt ze sarcastisch. "Nou sorry hoor." zeg ik. "Ugh laat ook maar. Waar is Ashton?" "Bij Calum dacht ik." zeg ik. "Dankje." zegt ze en ze loopt weg. "Jij mag ook wel eens wat zeggen hoor." zeg ik tegen Luke.  "Dat kan ik niet.. Ik sla gewoon dicht als ik haar zie." "Mega schattig, maar dat moet je niet meer doen. Zo kom je er nooit achter of ze je nou leuk vind." "Ze vindt me toch niet leuk. Ze haat me gewoon serieus." "Tja als dat is wat je denkt.." zeg ik. Luke laat zich met een zucht op m'n bed vallen. "Moeten we niet zo weg?" vraagt Luke na een tijdje. "Oh ja juist." zeg ik. Ik help 'm overeind en ga dan naar Calums kamer waar Ash en Sarah ook zijn. "Gaan we?" vraag ik. "Ja." zegt Ashton.