Justin.. Wat the hell doet hij hier. "Ga godverdomme weg." zeg ik. "Waarom zo gemeen, Capybara?" zegt Justin. "Zei hij nou Capybara?" vraagt Calum. "Wat is een Capybara?" vraagt Michael. "Nou dat is zo'n lelijk beest.. Ik liet je daar laatst nog een foto van zien. Echt zo lelijk." zegt Ashton. Ik zucht. "Ga gewoon weg, okay?" zeg ik. "Hey, wat is hier aan de hand?" hoor ik een bewaker mens roepen. "Je hoort nog wel van me, Capybara." zegt Justin en en loopt snel weg. "Wie is hij?" vraagt Calum. "Why the fuck noemt hij jou Capybara?" vraagt Michael. "Ik wil het er niet over hebben, okay.." zeg ik en ik loop de kamer uit. Ik loop maar en loop maar. Uiteindelijk ben ik weer op het punt dat ik weer verdwaald ben. Fijn. "Wat doe jij hier..?" hoor ik achter me. Luke.. "Ik loop gewoon wat rond." zeg ik. "Je bent verdwaald, niet waar?" zegt Luke. "Ja.." "Ik ook." "Okay, fijn voor je." zeg ik. "Okay.. Kijk. Ik weet dat je me niet wilt vergeven enzo, maar kunnen we niet gewoon helemaal overnieuw beginnen? Ik bedoel.. Ik voel me de laatste tijd echt buitengesloten.. En ik weet zeker dat het door jou komt.. De jongens gaan jou meer mogen en gaan jou ook geloven wat je over mij zegt en jou daarbij ook gelijk geven.. Ze beginnen me te negeren, Sarah.." "En wat wil je nu dat ik doe dan?" zeg ik. "De jongens alsjeblieft vragen me niet te negeren en buiten te sluiten.. Dat zou erg fijn zijn.." zegt Luke. "Ik denk niet dat dat gaat helpen, Hemmings." "Kun je het niet proberen..?" "Luke, ik probeer al zoveel. Ik probeer al jou te vergeven, niet meer aan zelfmoord te denken of mezelf te snijden en gewoon door te gaan met m'n leven alsof ik nooit in elkaar geslagen en geschopt ben. En weet je wat ze met elkaar gemeen hebben? Dat het fucking niet lukt!" zeg ik. "Sorry.." zegt Luke. "Voor wat?" vraag ik. "Voor alles wat je heb mee moeten maken toen ik weg was.. Het spijt me echt.."
Ashton POV
Waar is ze heen verdomme? Voor de duidelijkheid: Calum, Michael en ik hebben ons opgesplitst om Sarah weer te vinden. Wacht. Waar ben ik zelf eigenlijk? Volgens mij is hier ergens de garage van de bussen ofzo. Ergens ver achter me hoor ik een knal gevolgt door gegil. Sarah! Ik ren richting de kant waar ik het gegil (dacht ik) vandaan hoorde komen. "Help! Iemand?! Please?!" hoor ik Sarah roepen. Ik blijf doorrennen. Shit.
JE LEEST
Never Again // Dutch
FanfictionHij heeft je nooit gemogen. Hij ging alleen maar met je om omdat hij destijds slecht voor muziek stond. Hij heeft je nooit leuk gevonden. Hij heeft nooit iets om je gegeven. Oh en die arme jij dacht dat je een kans had bij hem. Ha! Nooit. En zo ziel...
