Never Again // Dutch

-15-

Waarom doe ik dit. Wat doe ik mezelf aan. Ik wou dat ik nooit die covers was gaan plaatsen. Maar dat deed je om indruk te maken op haar. Ja stomme gedachtes, dat weet ik zelf ook wel. Ik moet gewoon alle puzzelstukjes vinden en dan alles goedmaken. Niet dat dat heel makkelijk zou gaan, maar toch. Het is het proberen waard. Ik grinnik zacht. Vroeger dacht ik dat Sarah me leuk vond. Nou niet goed gedacht dan. Misschien wel als best friend, maar dus niet meer. Waarschijnlijk was ze de dag nadat ik wegging allang vergeten dat ik weg was gegaan. Dat hoop ik voor haar. Voor mij natuurlijk niet, maar dat is raar om te zeggen. Ik hoor nog steeds gelach door de muur heen. Wat wou ik nu in Ashtons plaats zijn zeg. Waarom heeft bijna alles wat ik wil maar zelf niet heb. Hij is goed met mensen, kan gemakkelijk met vreemden praten, valt niet op, is cool.. Moet ik nog doorgaan? Laat ook maar. Kan dat gelach ook ophouden? Ugh. Ik loop m'n kamer uit en klop op de deur van Ashton. Ashton doet open. Zonder shirt. "What the fuck dude?" zeg ik. "Wat?" vraagt Ashton. "Waarom heb je geen shirt aan? Wacht jullie waren toch niet bezig..?" "Wat?! Nee! Ik had het gewoon warm." zegt Ashton. "Oh.. Waarom lachten jullie zoveel." "Ik kan goed kietelen..?" "Ja vast." zeg ik. Zal ik het nu tegen Sarah zeggen? Ja. Nee. Ja. Nee. "Kan ik Sarah even spreken?" vraag ik. "Waarom?" vraag Ashton. "Ik wil haar gewoon even graag wat zeggen ok." "Wat is er?" vraagt Sarah die nu achter Ashton staat. "Luke wil je even spreken." zegt Ashton. "Waarom?" vraagt ze. "Dat vroeg ik ook al." zegt Ashton. "Alsjeblieft?" zeg ik. Sarah zucht. "Ok vijf minuutjes dan. Niet langer." zegt ze en ze loopt de gang op. Ashton sluit de deur. "Nou vertel." zegt Sarah. "Euuh.. Ik weet denk een van de zoveel redenen waarom je boos bent.." "Nou dat is fijn. Was dat alles?" zegt ze ongeïnteresseerd. "Ik wil het goedmaken. Geef me alsjeblieft een kans. Ik laat je echt niet weer stikken.." zeg ik wanhopig. "En wat nou als het toch gebeurt?" "Dan.. Dan.. Mag je me slaan..?" zeg ik. "Slaan?" vraagt ze lachend. "Meen je dat?" "Ja.. Sorry ik weet echt niks anders te bedenken.." zeg ik. "Maar wat is dan een van de redenen dat ik je haat?" vraagt ze. "I-ik had beloofd om terug te komen na die drie maanden, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb niks gedaan.. Niet gebeld of je een berichtje gestuurd. Ik voel me zo rot. En toen ik wegging zei ik alleen als een sukkel gewoonweg doei en toen ging ik weg. Dat had ik nooit zo moeten doen. Ik dacht dat ik mezelf alleen er veel pijn mee zou doen.. Maar dat was niet zo. Ik merk nu pas dat ik jou er ook pijn mee heb gedaan.. Alleen ik weet niet hoeveel omdat ik niet weet hoeveel je om me gaf.." zeg ik. Ondertussen heb ik tranen in m'n ogen gekregen. En zij ook. "Ik gaf veel om je, Luke. Heel veel." zegt ze en ze loopt huilend de kamer van Ashton weer in. Ik blijf even in soort van shock staan maar daarna ga ik ook terug naar m'n kamer. "Ik gaf veel om je, Luke. Heel veel." die zin blijft de hele tijd door m'n hoofd spoken. Het verklaart wel waarom ze stond te huilen toen ik wegging.. Waarom gaf ze zoveel om me? We waren toch gewone beste vrienden? Of toch meer...

Sarah POV

Ik laat me op Ashtons bed vallen. Fijn dat Luke eindelijk een klein beetje inziet wat er gebeurt is. De jongens zullen het vast zo ook weten. Zo'n roddelgast is hij nu wel denk ik. Of hij moet nog steeds zo awkward zijn zoals hij toen was. Het was zo schattig als hij zich awkward voelde.. Hij was überhaupt schattig.. Nu is hij eigenlijk gewoon hot. Daar zijn geen andere woorden voor. "Hey.. Wat is er?" vraagt Ashton. Ohja.. Ik kwam huilend binnen hè. "Wil het er niet over hebben." "Ok is goed.. Ik moet even wat doen. Ik ben zo terug." zegt Ashton en ik hoor de deur dichtgaan. Dan krijg ik een paar twittermeldingen. Ik kijk op m'n telefoon. Ik zie een foto van mij met.. Luke..? Heb ik stalkers ofzo? Wtf we zitten op de 5e verdieping. Je kan alleen foto's maken vanaf de overkant. Oh.. Laat maar.. Ik weet het al. Wacht. Er zitten goddamn mensen aan de overkant te gluren naar deze gang?! Ik krijg weer een twitter bericht: "Stay away from Luke u bitch. He's mine." Nou ok dankje dat je me een bitch noemt. Ik reageer erop met: "No problem. I don't even like him. x your bitch :)" Die smiley maakt het af denk ik. Ik word meteen overspoelt met meer berichten. "Why dont u like him? :(" "Idc you dont like him. You should date him bc he's cute" "But I ship Sake so hard :(" wacht. Sake? Wtf. Dat is toch een Japans drankje ofzo met rijst? Hoe ik dat denk te weten? Geen idee. Ik reageer op de laatste: "What is Sake?" Ik heb serieus geen idee wat het is. "Omg you replied me omg but Sake is you and Luke :)" krijg ik als antwoord. Oh. Nou. Eh. Ok.. Nou ik ship ""Sake"" niet. En ""Sashton"" ook nie-.. nou ok misschien dan. "JIJ BENT ECHT EEN IDIOOT, LUKE!" hoor ik iemand vanaf de andere kant van de muur roepen. Is dat Ashton..? Wie dat dan ook mag zijn: diegene heeft gelijk. Luke is echt een idioot. Ik staar wat voor me uit. Geen idee wat te doen. Ik besluit maar wat op twitter rond te kijken. Ik volg wat mensen, reageer op sommige ""Sake"" en ""Sashton"" dingen en tweet gewoon wat random stuff. Er wordt op de deur geklopt. Ik doe open. "Wow Ashton. Je bent wel veranderd zeg." zegt Michael lachend. "Wat doe je hier?" vraag ik. "Neeeee wat doe jíj hier?" vraagt Michael met een glimlach. "Ik logeer hier tijdelijk." zeg ik. "Oh.." "Maar wat doe jij hier?" vraag ik. "Oh nou.. Uh.. Wat kwam ik doen.. Uh geen idee." zegt Michael. "Nou uh ok dan..?" zeg ik. "Oh maar eh kom je de boys en mij helpen morgen? Je weet wel.. Met dat lied." "Uh ik denk van wel.." zeg ik. "Yay!" zegt Michael en hij geeft me spontaan een knuffel. "Oh uh ok.." zeg ik terwijl hij me knuffelt. Hij laat me los. "Ok dan zie ik je morgen!" zegt Michael en hij loopt weg. Ok dat was erg apart maar wel leuk. Michael is echt een cool en apart geval. Ik doe de deur weer dicht. Als ik net weer wil gaan zitten klopt er weer iemand op de deur. Als ik opendoe staat Ashton daar met een bezorgd gezicht. "Wat is er?" vraag ik bezorgd. "I-ik heb Luke geslagen.. E-en t-toen viel hij opeens n-neer.." "JE HEBT WAT?!" schreeuw ik. "I-ik weet niet wat e-er gebeurde.. Ik werd opeens zo k-kwaad op hem.." "Is hij erg gewond?" vraag ik. Ja, ik weet dat ik hem haat maar ik ben gewoon bezorgd. Hij was wel m'n beste vriend. "E-een bloedneus.. En i-ik heb 'm misschien per ongeluk o-op z'n hoofd geraakt.. Ik weet niet of hij b-bewusteloos is of flauwgevallen.. I-ik weet niet wat me bezielde, Sarah.." zegt Ashton. "Ok.. Dan gaan we nu naar hem toe.." zeg ik. Ik sluit de deur achter me dicht en loop Luke z'n kamer in. Ik schrik lichtjes. Daar ligt Luke op de grond. "WHAT THE HELL HEB JE GEDAAN ASHTON?" schreeuw ik naar Ashton. Ik hurk neer naast Luke en aai hem over z'n hoofd. Het voelt zo fout maar ook zo fijn en vertrouwt tegelijk..