-23-

304 25 2
                                    

De hele weg naar het hotel heeft Sarah niks meer tegen me gezegd. Ik haat het serieus als ze me negeert. Als we in de gang zijn waar onze kamers zijn houd ze me even tegen. Calum en Ashton hebben niks door. "Ik kan je heel misschien één kans geven. Meer niet. Als je die verpest ben je er geweest. Begrepen?" zegt ze. "Ja! Dankje dat je me nog een kans geeft.." zeg ik. Ik mag deze kans niet verpesten. "Ik zei misschien." zegt ze en ze loopt naar de kamer van Michael en haar. Waarom ligt ze eigenlijk op die kamer. Apart.

Ik lig op m'n bed te denken aan de eerste ontmoeting van Sarah en mij. Dat was zo.. raar.

flashback

Ik zit wat stomme figuurtjes te tekenen in m'n schrift. Waarom is muziek zo saai? "Luke. Kan ik je even spreken?" zegt de docente. "Ja hoor." zeg ik en ik loop haar achterna de gang op. "Het klinkt misschien raar, maar als je onvoldoende staat voor muziek moet je een jaar overdoen. En op dit moment sta jij een onvoldoende." zegt de docente. Ik ken haar naam niet eens. Best wel erg. Maar waarom zou je de naam van een docent uit je hoofd leren. "Ja dus?" zeg ik. "Wil je je cijfer ophalen?" vraagt ze. "Als dat op een leuke en makkelijke manier gaat dan wel." zeg ik. "Ok. Klein momentje." zegt ze. Ze loopt de klas in en roept iemand. Als ze weer terugkomt heeft ze een meisje bijzich. Van alle meisjes uit de klas neemt ze háár mee? Ze is zo stil. Niet eens gezellig. Laat staan sociaal. "Sarah." begint de docente. Oh ja haar naam was Sarah. "Wil jij Luke bijles gaan geven in muziek?" "Ja hoor." zegt Sarah. "Waarom zij? Ze heeft helemaal geen verstand van muziek." zeg ik. "Sorry? Ik heb meer verstand van muziek dan jou hoor. En trouwens als je het zo goed kan, laat dan maar eens wat horen." zegt Sarah. Oh. Uh. Daar heeft ze gelijk. En trouwens. Ik heb haar nog nooit zoveel horen zeggen. "Nou?" zegt Sarah. "Geef me nou maar gewoon wat bijles.." zeg ik met een zucht. "Ik stel voor dat jullie nu meteen gaan beginnen. Kunnen jullie alvast meteen beginnen aan het nieuwe project." zegt de docente. Dit klinkt echt stom. ""de docente"" ik ga haar denk ik Cruella noemen. Ze lijkt op een heks. "Ok ik pak alvast twee gitaren. Wacht jij maar even hier." zegt Sarah en ze loopt naar het rek waar alle gitaren hangen. "Hey Luke." hoor ik achter me. Nee please niet weer.. "Hoi Lisa.." zeg ik geïrriteerd. Kan ze gewoon niet een keer ophouden met irriteren? "Waarom werd je op de gang geroepen?" vraagt ze. "Ga gewoon weg, Lisa." zeg ik. "Nee. Dat wil ik niet. Ik wil bij jou zijn." zegt Lisa slijmerig terwijl ze dichterbij komt staan. "Hou gewoon op." zeg ik. "Nee. Ik blijf je voor eeuwig achtervolgen. Of je dat nou wilt of niet. Totdat je eindelijk beseft dat je me leuk vind." "Hou je klep dicht." hoor ik (weer) achter me. Sarah. "Sorry ken ik jou?" zegt Lisa. "Schijnbaar niet. Maar dat hoor je wel te weten aangezien je Luke stalkt. Ik ben zijn vriendinnetje." zegt Sarah. Wacht. Dus ik heb nu opeens een vriendinnetje. Sarah ziet er niet verkeerd uit hoor, maar ik ken haar helemaal niet. Lisa kijkt haar aan met grote ogen. Ze trapt erin. "Ik geloof je niet." zegt Lisa. Laat maar. Wat moet ik doen? Ik omarm Sarah. "Ja, we zijn een happy koppel. Ik ben bezet sorry." zeg ik. Lisa loopt gekwetst weg. Eindelijk verlost van dat griezelig kind. "Dankje." zeg ik als ik zeker weet dat Lisa of iemand anders het kan horen. "Geen probleem. Ze irriteert je al vijf weken. Ik help graag mensen. Alleen mensen willen mij nooit helpen.." zegt Sarah. "Maar. Laten we maar beginnen met wat beginners dingen. De les is al bijna afgelopen." "Is goed." zeg ik. Dit gaat ze niet lang volhouden. Ik ben een vreselijke leerling als het om muziek draait.

En moet je me nu eens zien.. Van vreselijke muziekspeler naar een geweldige gitarist én zanger. Ik had dit serieus nooit verwacht. Ik heb Sarah nooit bedankt. Waarom heb ik haar nooit bedankt?! Wat bezielt me. Ik sta op en ren de deur uit. Ik klop snel op de deur van Michael. En Michael doet open. "Is Sarah hier?" vraag ik. "Nee. Ze is volgens mij nu bij Calum." zegt Michael. Calum? Wat moet ze nou bij Calum? Ik klop op de deur van Calum. "Is Sarah hier?" vraag ik. "Uh ja." zegt Calum. "Kan ik haar even spreken?" vraag ik. "Ja hoor. Ze is wel even bezig." zegt Calum. Ik loop naar binnen. Ze is bezig met zijn bass..? "Wat ben je aan het doen?" vraag ik. Ze kijkt op. "Ik ben een nieuwe draad erin aan het doen. Hoezo?" zegt Sarah. "Kan je dat zelf niet?" vraag ik aan Calum. "Nee.. Ik heb nog nooit een draad vervangen. Het leek me beter om het haar te laten doen inplaats van m'n basgitaar te slopen." zegt Calum. Logisch. "Kan ik je heel even kort spreken?" vraag ik aan Sarah. "Best." zegt ze. "Momentje." ze speelt even wat op de basgitaar en geeft 'm dan weer aan Calum. "Zo goed als nieuw." zegt ze. "Thanks." zegt Calum. Sarah en ik lopen weer naar de gang. "Vertel." zegt Sarah. "Ik heb nooit bedankt gezegd. Dus bij deze: bedankt." zeg ik. "Bedankt voor wat?" vraagt ze. "Voor alle bijlessen. En dat je Lisa grotendeels bij me weghielt. En dat je zei dat ik covers moest gaan plaatsen omdat ik een te gekke stem had. En bedankt voor dat je me misschien nog een kans wil geven. Ook al is het er maar één. Zonder jou had ik dit nooit bereikt. Heel erg bedankt." zeg ik. "Graag gedaan denk ik." zegt ze. "Kan ik gaan?" vraagt Sarah. Nee. Je moet bij mij blijven. M'n hele leven lang.. "Ik vroeg wat." zegt ze. "Ja.. Je kan gaan.." zeg ik en ze loopt weer de kamer van Michael in. Ik snap nog steeds niet waarom ze bij Michael slaapt. En op dit moment dezelfde haarkleur hebben.. Dan krijg ik een twittermelding binnen. "Check out my new cover with @Ashton5SOS ! :)" tweet Sarah. Ik ga naar m'n kamer en start de laptop op. Als ie eindelijk is opgestart, zoek ik de cover op. Ashton zit achter het drumstel en Sarah speelt de gitaar. Ze doen Sing van Ed Sheeran. Is wel een leuk nummer trouwens. Sarah ziet er zo vrolijk uit. Alsof er helemaal niks is gebeurd vanochtend. Ik leg m'n laptop weg. Ik ga weer op bed liggen denken. Ik denk veel te veel.. Nou eigenlijk denk ik teveel na over Sarah. De laatste tijd heb ik daar steeds meer last van.. Zou zij ook vaak aan mij denken?

Never Again // DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu