Sarah POV
Poef. Ahh fck m'n hoofd. Voor de duidelijkheid: ik viel zojuist op de grond. Hoelaat is het? 4u, ok tijd om op te staan dan maar.. (a/n ik weet niet hoe het precies met die tijden zit,maar als het in Australië 12u in de nacht is is het in Engeland ergens in de middag/avond) Ik doe weer m'n ochtend routine en plof daarna op de bank. Ik ben zo moe.. Maar als ik daar een beetje op een normale tijd daar wil aankomen dan moet ik zo weg.. Wacht. Ik ga zo dé Niall Horan ontmoeten. Holy shit. Man wat zullen m'n vrienden.. Wacht ik heb er geen. Laat maar. Ugh, ik zie echt tegen overmorgen op. Maar aan de andere kant kan ik de keiharde waarheid in z'n face zeggen. Wacht. Ik val in herhaling. En waarom zeg ik zo vaak wacht? Niet boeiend. Ik zet de tv aan. Dora. Zijn er nu al kinderen die wakker zijn dan?! Mega veel medelijden met die ouders pff. Ik kijk deze aflevering van Dora af en kijk dan weer op de klok. 5u, ok tijd om weg te gaan. Dit wordt een lange zit.. Ik bel alvast een taxi en pak nog mega snel de laatste spulletjes. Dan kom ik in m'n kamer en zie m'n instrumenten staan. Ik kom jullie binnenkort weer halen schatjes. Ik berg ze veilig op en ga dan weer naar beneden. Net als ik m'n schoenen wil aandoen gaat de bel. Ik leg m'n schoenen neer en maak de deur open. "Hoi." zeg ik. "Uh hay, ik kom mevrouw Anderson ophalen?" zegt de man. "Dat ben ik! Momentje graag." zeg ik en ik trek snel m'n schoenen aan, pak de sleutels en koffer(s) en doe dan de deur dicht (en op slot). Als m'n spullen zijn ingeladen gaan we in de auto/taxi zitten. "Waar wilt u heen, mevrouw?" "Naar het vliegveld. En noem me alstublieft geen mevrouw, maar gewoon Sarah." zeg ik en de man zegt ok. Als we er zijn betaal ik, stap ik uit, bedank de man en loop naar de incheckbalie. Als ik eenmaal in het vliegtuig zit, doe ik m'n oordopjes in. Als we aan het vliegen zijn val ik langzaam in slaap.
Ik schrik wakker van keiharde rock muziek. Waarschijnlijk per ongeluk m'n muziek harder gezet en is ie bij m'n rock muziek gekomen. Ja ik heb alles geordend van klassiek tot metal. En ja, daar luister ik soms naar. "Dames en heren, we vliegen nu boven London en gaan elk moment landen. Wilt u uw riemen alstublieft omdoen? Dankuwel." zegt een stewardess en ik doe m'n riem om. Ik ga bijna El weer zien! Zo'n zin in. Shit. Ik zou haar sms'en als ik dichtbij was. Nouja, dichtbij ben ik maar wel beetje laat. Toch doe ik het alsnog, anders heb ik geen idee waar ik heen moet. "Hey! I'm in London! Well.. Above London! Can't wait to see ya xx" Meteen krijg ik een sms terug. "Can't wait too! I'll pick ya up from the airport! See ya xx" zegt ze en ik krijg een kleine glimlach op m'n gezicht. "Dames en heren, we gaan nu landen." zegt de stewardess en we gaan inderdaad landen. Als het vliegtuig aan het uitrijden is, zegt (denk ik) dezelfde stewardess: "Dames en heren, we zijn veilig geland en bedankt dat u gekozen heeft voor Australian (?) Airlines. Fijne dag verder en tot ziens." Nu mogen we uitstappen. Ik wacht nog even tot de grootste drukte een beetje weg is en ga dan zelf naar de uitgang. Al snel zie ik m'n koffer verschijnen en loop naar de uitgang. Nou, en nu Elena zoeken.. "Sarah! Hier!" hoor ik iemand roepen. En die iemand blijkt Elena te zijn. Ik ren naar haar toe, met m'n koffer(s), en geef haar een knuffel. "Zo fijn je weer te zien!" zegt ze. "Zeker!" zeg ik en we laten elkaar weer los. "Zullen we je koffers eerst bij mij afzetten en dan even wat gaan drinken ofzo?" "Is goed. Wacht hoelaat is het?" "Zeven uur in de ochtend. Hoezo?" "Wat moet jij zo vroeg op?" "Ik wist niet hoelaat je precies zou aankomen dus ik was al om zes uur wakker." "Aww dat is lief." "Ben ik toch ook?" zegt ze en ze steekt haar tong uit. "Maar nogmaals: waarom vroeg je dat?" zegt ze. "Oh nou.. Ik heb een afspraak met iemand om uhh twaalf uur." "Oeeehhh met wieee?" "Met ene Ashton. Hij is een fan en ik gaf hem m'n nummer.. Nu wou ie afspreken. En ik ben ook weer zo aardig om ja te zeggen." "Is het niet toevallig Ashton Irwin van Five Seconds Of Summer?" "Pff nee." "Ok." ondertussen waren we al in haar auto gestapt en bij haar huis aangekomen. Ze doet de deur van haar huis open en zegt: "Welkom in mijn nederig stulpje!" ik lach. "Dankje." "Ik denk dat het niet helemaal is zoals je gewend bent, maar ik zal er alles aandoen om je thuis te laten voelen." "Aw dankje." "Geen probleem." "Oh wacht! Niaaaall!" wacht wacht wacht Niall. M'n ogen worden groot. "Is hij serieus hier?!" "Ja tuurlijk, wat denk jij dan." "Jaa wat is er?" hoor ik van boven. "Omg." zeg ik. Dit meen je niet he. "Je moet even komen! Oh en wil je ook Daisy uit haar kamer halen?" roept Elena naar boven. "Wie is Daisy?" vraag ik. "Oh dat is m'n tweelingzus! Je zult haar vast aardig vinden!" zegt Elena enthousiast. "Waarom wist ik niet dat je een tweelingzus had?" "Geen idee. Ik heb het een keer tegen je gezegd volgens mij." dan komt god damn Niall naar beneden lopen "Hey." zegt ie. Omfg. Hij praat tegen me. "Misschien kun je je mond dichtdoen.. Je vangt vliegen." fluistert Elena in m'n oor en snel doe ik m'n mond (die blijkbaar open stond) dicht. Niall steekt z'n hand uit. "Ik ben Niall, maar ik heb zo'n vermoeden dat je dat al wist." zegt ie en hij lacht. "I-ikk ben S-sarah." zeg ik stotterend en ik pak z'n hand. Omfg. "Zullen we naar de woonkamer gaan?" vraagt Elena. "Is goed." zegt Niall en we lopen met z'n allen naar de woonkamer. "Waar blijft Dais?" vraagt Elena. "Die stond nog te douchen, dus die komt denk over een kwartiertje ofzo." zegt Niall. "Ok. Saar? Wil je wat drinken?" "Uh nee dankje." zeg ik. "Sarah, je weet dat je me aan zit te staren?" zegt Niall lachend. Gênant. "Omg sorry! Het spijt me echt!" zeg ik en ik kijk naar m'n schoenen. Ik heb nieuwe schoenen nodig pff deze zien er niet uit. "Sarah? Hallo?" zegt Elena met haar hand zwaaiend voor m'n neus. "Oh sorry. Wat zei je?" "Of je zin had in je date." "Het is geen date. En ik heb er niet al te veel zin in maar toch ook weer wel. Maar ok." "Ok wat jij wilt. Maar toch zie ik het als den date." zegt Elena met een knipoog en ik draai met m'n ogen. "Maar vertel, waarom moest je hier zo snel heen?" "Uh.. Ik wilde gewoon even weg uit Australië. Ik ben klaar met school dus.. Ik denk dat ik weer hier ga wonen ergens in London." zeg ik. "Wat bedoel je met weer?" vraagt Niall. "Ik ben hier opgegroeid, maar ben verhuist op m'n achtste naar Australië." "Oh zo.."
Niet veel later komt ook Daisy binnen en kletsen we over mega veel dingen. Vooral over jongens. Maar om het voor Niall nog een beetje leuk te houden praten we ook over de tour enzo. "Wil je nu wel wat drinken Saar?" vraagt Elena. Ik kijk op m'n telefoon voor de tijd. "Oh shit. Nee sorry. Het is al half twaalf! Ik moet weg." zeg ik. Ik kijk meteen ook of ik nog wat berichtjes heb. Ja die heb ik. "Where are we gonna hang out?" van Ashton gast. Omg, al een uur geleden heb ik dat bericht gekregen. Ik reageer meteen. "Starbucks? :$" en ik krijg meteen een bericht terug. "Sounds cool! see ya in a few minutes :)" zegt ie en ik stuur een smiley terug. "Waarom glimlach je?" vraagt Daisy. Ik kijk haar niet begrijpend aan. "Je was aan het glimlachen naar je telefoon." zegt ze en ik maak een o geluidje. Ik moet echt stoppen met ongemerkt (voor mij) dingen de doen zoals staren. "Nouja. Have funn op je date!" zegt Daisy. "Ok, voor de laatste keer het is en was geen date ok? En thanks. Bye guys!" zeg ik en ik loop de deur uit. Tja en nu heb ik dus geen idee waar ik heen moet. Ik kijk even op google maps en probeer de weg naar de Starbucks te vinden. Ah gevonden. Mh 10 min lopen.. Ahjoh lukt best. Hier word ik tenminste niet aangevallen door klasgenoten. Hoop ik. Niet veel later kom ik bij de Starbucks aan. Ik kijk om me heen en zoek een leeg tafeltje. Gevonden. Ik ben serieus veel te vroeg. Ik kijk om me heen. Ik heb serieus geen idee hoe die Ashton eruit ziet. Misschien is het wel een gestoorde freak. "Omg ik kan niet geloven dat je hier echt zit!" zegt een jongen met een capuchon op. "Uh sorry? Wie ben jij?" vraag ik. "Ik ben Ashton!" zegt Ashton. "Oh.. Kun je niet die capuchon afdoen? Het is een beetje ongezellig zo.." "Uh nee dat kan niet.. Dan worden we omringt door duizenden camera's en gillende meisjes." zegt Ashton. Ik kijk hem vragend aan. "Ik zit in een band." "Oh ok en die is aardig bekend hier?" vraag ik. "Uhm ondertussen over de hele wereld denk ik.." "Echt? Hoe heet je band dan?" "Five Seconds Of Summer. Je hebt laatst een lied van ons gecoverd weet je nog? Nouja gisteren." "Dat weet ik nog.. Ben jij echt van die band? Want volgens mij heb ik het gevoel dat ik jou niet kan haten." "Hoezo haten?" "Ik zal het maar meteen zeggen: ik haat die band. Misschien klinkt het hard en heb ik je nu gekwetst, maar ik doe toch nooit iets goed in dit leven dusja.." "Uh ja.. Dat kwam een beetje hard aan.." "Sorry.." "Maar waarom?" "Waarom wat?" vraag ik. "Waarom haat je ons?" "Oh.. Nou.. Persoonlijke reden.. Nouja redenen." "Oh.. Zullen we anders ergens anders een gaan? Ik heb het gevoel dat we hier een beetje afgeluisterd worden enzo." zegt Ashton. "Ok, maar ik wil eerst wel een koffie dus.. Wil jij ook?" "Ja lekker dankje. Ashton loopt alvast naar buiten en ik bestel de koffies. Als ik ze heb loop ik naar buiten naar Ashton toe. "Weetje wat ik me afvraag? Waarom je als je ons haat, met mij en Luke heb afgesproken." "Ten eerste: jou ken ik niet dus ik wist niet dat jij het was anders had ik hoogstwaarschijnlijk nee gezegd. Ten tweede: ik moet met Luke praten en daarna nooit meer zien." zeg ik. "Ligt het aan Luke?" "Misschien." "Dat zou denk ik wel verklaren waarin hij zo raar reageerde toen ik, Michael en Calum het over jou hadden." zegt Ashton en ik kijk hem aan. "Wat bedoel je?" vraag ik. "Hij raakte compleet in de war. Het was aan de ene kant grappig om te zien maar ook weer zielig." zegt Ashton. "Wat is er gebeurt tussen jullie twee?" "Hij was m'n beste vriend en toen heeft ie m'n leven verwoest. Om het even kort en simpel uit te leggen." "Overdrijf je niet een beetje?" Nee. Hij heeft m'n leven compleet verwoest en je hebt totaal geen idee hoe. "Nee." zeg ik en ik gooi m'n koffie weg.
JE LEEST
Never Again // Dutch
FanfictionHij heeft je nooit gemogen. Hij ging alleen maar met je om omdat hij destijds slecht voor muziek stond. Hij heeft je nooit leuk gevonden. Hij heeft nooit iets om je gegeven. Oh en die arme jij dacht dat je een kans had bij hem. Ha! Nooit. En zo ziel...