Never Again // Dutch

-21-

Niet veel later kom ik bij de kamer van mij en Michael. Woah, het lijkt net of we een stel zijn. Ew. Het is niet dat ik hem lelijk vind of niet mag maar er is gewoon verder helemaal niks bijzonders tussen ons weetje. Ik pak m'n laptop en zet een random film aan. Halverwege de film wordt er op de deur geklopt. "Hij is open." zeg ik. Dan wordt de deur voorzichtig opengedaan. "Hey." zegt Ashton. "Hey, wat doe jij hier?" vraag ik. "Dat moet ik eerder aan jou vragen." zegt Ashton. "Hoezo?" vraag ik. "Je was toch in de studio." "Ja. Was." "Ok ik zal niet liegen.. Calum, Michael en ik hebben alles gezien.. En gehoord. Geweldig nummer, maar wat gebeurde er?" vraagt Ashton. "Uh.. Ik heb serieus geen flauw idee wat er gebeurde.." zeg ik zacht. "Waarom rende je gisteren en vandaag weg?" "Gisteren omdat ik een stomme flashback had. Ik haat die dingen serieus. En net omdat ik in de war was dus ik had geen idee wat ik deed. Half dan." zeg ik. "En nu?" "En nu wat?" vraag ik. "Wat ga je nu doen. Luke negeren heeft geen zin. Of weggaan ook niet. Toen ik net wegging bij de studio stond Luke nog steeds op dezelfde plek als toen jij wegging. In shock dus. Alweer.." zegt Ashton. "Ik ga proberen te doen alsof er niks gebeurd is net. Deed ik zovaak op school. Gewoon alles negeren.." zeg ik met een zucht. "Is dat wel een goed idee?" vraagt Ashton. "Waarom niet?" "Nou.. M'n moeder zegt altijd dat je je problemen kan oplossen door erover te praten." "Als je al m'n problemen wilt horen, zijn we een jaar bezig. Denk ik." zeg ik. "En al die problemen zitten je dwars.. Je moet er met iemand over praten, Sarah.." zegt Ashton. "Ik denk dat dat weinig zin heeft." zeg ik. "Vertel gewoon." "Nee Ashton. Ik heb daar echt geen zin in nu." zeg ik. Stilte.. "Welke film kijk je?" vraagt Ashton opeens. "Geen idee. Hij is in ieder geval saai." zeg ik. "Net zo saai als de film die wij toen keken?" "Nee niet zo saai." "Wat ga je vandaag doen?" vraagt Ashton. "Ik denk naar het ziekenhuis.. Ik heb verder niks anders te doen." zeg ik. "Mag ik mee?" "Uh van mij wel." zeg ik.

We zitten nu naast Daisy op haar kamer. "Echt fijn dat je langs wou komen." zegt Daisy tegen mij. "Geen probleem." zeg ik. Ze wuifd met haar hand dat ik dichterbij moet komen. "Is hij nou al je vriendje?" fluistert ze in m'n oor. "Wat?! Nee." zeg ik gelijk. "Waarom niet? Hij is schattig!" zegt ze. "Over wie hebben jullie het..?" vraagt Ashton. "Over jou." zegt Daisy. "Dus ik ben schattig..?" vraagt Ashton lachend. "Ja duh." zegt Daisy. "Jij bent echt een rare." zeg ik. "Wat is er eigenlijk gebeurd dat je hier ligt?" vraagt Ashton. "Ik ben beschoten." zegt ze. "WAT?!" roep ik. "Waarom?" vraagt Ashton. "Tja als ik dat wist, was diegene allang opgepakt enzo.." zegt Daisy. "Dit is al de derde keer dat ik in het ziekenhuis lig met een zware verwonding. De eerste keer werd ik aangereden, de tweede keer werd ik bijna vermoord met een mes en nu de derde keer bijna dood door een paar schotwonden." zegt ze. "Denk je niet dat dat een verband met elkaar heeft?" zeg ik. "Zou kunnen.. Maar waarom dan?" zegt Daisy.