Καινούργια Αδέλφια

Μια μέρα στην επίγεια κόλαση

Το πρωι δεν άργισε να φτάσει και πριν καλά καλά το καταλάβω ο Ρότζερ χτυπούσε την πόρτα μου ενημερώνοντας με πως το πρωινό είχε σερβιρηστεί και έπρεπε να παρεβρεθώ στο τραπέζι το συντομότερο . Ακόμα δεν είχα φτάσει και η επίγεια κόλαση με περίμενε με ανοιχτές αγκάλες . Το σχολείο δεν με συγκίνισε ποτέ και δεν προκειτε ποτέ να το κανει .

Έφαγα στα γρήγορα αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρο μου και χωρίς καθιστέρηση μπήκα στο αμάξι του Ρότζερ .  Ο Νέηθαν και ο Έρικ βρισκόταν είδη μέσα και με περίμεναν. " Καλημέρα" είπα χαμογελώντας. Ο Έρικ μου ανταπέδωσε το χαμόγελο κάνωντας την καρδιά μου να χτυπήσει πιο δυνατά από ότι συνήθως . Ο Νέηθαν από την άλλη συνέχισε να κοιτάει έξω από το παράθυρο αδιαφορώντας για την παρουσία μου . Απορώ πως μπορεί αυτά τα δύο αγόρια που είναι η μέρα με την νύχτα να είναι αδέλφια . Το μόνο που είχαν κοινό ήταν το ασημένιο σκουλαρίκι που φορούσαν στο αυτί , ο Έρικ στο δεξί και ο Νέηθαν στο αριστερό .

Φτάσαμε στο σχολείο . Πρώτη φορά πήγενα σε ιδιωτικό σχολείο και είχα μεγάλο άγχος. " Μην ανησυχείς, απλά ακολούθησε με και θα είσαι είσαι εντάξει " μου είπε ο Έρικ και έβαλε το χέρι του στον ώμο μου . Πήρα μια βαθιά ανάσα και προχώρησα .Το να είμαι κοντά του μου έδινε σιγουριά και ασφάλεια . Δηλαδή πόσο χάλια μπορεί να είναι ; 

Από μέσα ήταν πιο μεγάλο από ότι φαινόταν από έξω. Παντού μαθητές σε παρέες να συζητούν και να γελούν, μεγάλοι διάδρομοι και πίνακες στους τοίχους. Καθώς προχωρούσα προς το γραφείο της διεύθυνσης πρόσεξα μια μεγάλη ντουλάπα με τρόπαια. Στα περισσότερα τρόπαια αναγράφονταν το επίθετο Κίρσον. Για μια στιγμή νόμιζα πως το είχα ξανακούσει κάπου αυτό το επίθετο αλλά το αμέσως επόμενο λεπτό το είχα ξεχάσει , πάντως όποιος και να ήταν σίγουρα ήταν πολύ ταλαντούχος στα αθλήματα . 

.....

Άφησα τα καινούρια μου βιβλία στο ντουλαπάκι που μου δώθηκε και έπειτα έτρεξα στην τάξη μου . Από ότι φαίνεται πρώτη ώρα είχα μαθηματηκα , καλύτερα δεν γίνεται . Μπήκα μέσα και η καθηγήτρια χωρίς να με συστήσει στους μαθητές, μου είπε να κάτσω δίπλα σε ένα κορίτσι στο βάθος . Τα μαλλιά της ήταν ξναθά και σγουρά και έφταναν μεχρι την μέση της πλάτης της , τα μάτια της ήταν μεγάλα ζωηρά σε ανοιχτό καστανό χρώμα και αμέσως με κάναν να αισθανθώ την ζεστασιά της . Δεν χρειάστηκε παραμόνο ένα λεπτό για να μου πιάσει την κουβέντα . " Γεια σου, αν κατάλαβα καλά είσαι καινούρια . Μην ανυσηχείς , στην αρχή μπορεί να φαίνεται βαρετό αλλά σε διαβεβαιώνω πως συνιθίζεται . " "Ευχαριστώ για την συμβουλή , είμαι η Σεράινα. " " Εγώ είαμι η Τίφανη χάρηκα για την γνωριμία "  

Όταν το μάθημα τελείωσε βγήκα από την αίθουσα και βρέθηκα πρόσωπο με πρόσωπο με τον...Έρικ. " Τι κάνεις εσύ εδώ ? " ρώτησα. "Ήθελα να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά. Εξάλλου τώρα έχουμε και οι δύο ιστορία. Έλα πάμε." Είπε και με τράβηξε από το χέρι.Ήταν τόσο καλός μαζί μου κάνοντας με να αισθλανομαι άνετα και όχι ενεπιθύμητη . Μπήκαμε στην αίθουσα και δεν άφησε στιγμή το χέρι μου αναγκάζοντας με να κάτσω δίπλα του . " Για πρώτη φορά το μάθημα της ιστορίας θα είναι ενδιαφέρον . " μου ψυθήρισε γελώντας . 

 ....

Μέχρι να έρθει η ώρα του φαγητού πέρασε ένας αιώνας . Ακόμα δεν άρχισα τα μαθήματα και ένοιωθα να πνήγομαι . Λίγο ακόμα και θα τις έκοβα τις φλέβες μου. 

Είδα την Τίφανη να κάθεται μόνη της σε ένα γωνιακό τραπέζι και την πλησίασα δυστακτικά . Με το που με είδε μου έκανε νόημα να πλησιάσω . Το χαμόγελο της με έκανε να αιθανθώ πως ήμασταν φίλες χρόνια μιας και στο προηγούμενο σχολείο περιτρυγυριζόμουν από τζουλες και αυτός ήταν ο λόγος που ονόμαζα το σχολείο επίγεια κόλαση . 

Δεν είχα προλάβει καλά καλά να καθίσω και μια τέτοια κοπέλα με πλησίασε κάνοντας πασαρέλα . " Μείνε μακριά απο τον Έρικ γιατί αλλιός θα το ματανιώσεις καταλαβές : " με ρωτησε και πρν πάρει απόφαση έκανε αναστροφή και και απομακρύνθηκε . Είναι λογικό ο Έρικ να έχει θαυμαστριες αλλά δεν περιμενα ποτέ να είναι τόσο μανιακές .