Καινούργια Αδέλφια

Είσαι έτοιμη;;;

Μόνο όταν ο ήλιος φώτισε με τις πρότες του ακτίνες τον ουρανό και συνάμα όλη την περιοχή αποφάσισα να ξεκωλήσω από το ίντερνετ και να βάλω τις σκέψεις μου σε μια λογική σείρα . Όλα όσα διάβασα δεν ήταν δυνατόν να είναι αλιθηνά , δεν μπορεί να υπάρχουν βρικόλακες . Αρκετή ώρα αργότερα η Τίφανη αποφάσισε να αποχωριστεί τα όνειρα της και να ξυπνήσει . Ήρθε δίπλα μου και προσπάθησε να κοιτάξει την οθόνη την οποία είχα ακόμα ανοιχτή αλλά ασυναίστητα την έκλεισα και πρότεινα να καταίβουμε να φάμε προσποιούμενη την πεινασμένη .

Καταιβήκαμε στην τραπεζαρία και ο Ρότζερ μασ σέρβηρε το πρωινό μας . Μπορεί να μην τον γνώριζα καλύτερα αλλά από την πρώτη στιγμή κέρδισε την συμπάθεια μου όπως και η Κυρία Μιράντα . Όσο για τα αδέλφια μου δεν έχω καταφέρει να διατυπώσω μια ολοκληρομένη γνώμη. Ήταν τοσο παράξενοι και απόμακροι ενώ ο χαρακτήρας τους ποτέ δεν παρέμενε ο ίδιος . 

Αργότερα αφού η Τίφανη επέστρεψε στο απίτι της βρήκα για έναν μικρό περίπατο στον κήπο . Ο Έρικ αμέσως άρπαξε την ευκαιρία και με πλησίασε .  "Τι συνέβη χτες το βράδυ; " τον ρώτησα με το που έφτασε μην αφήνοντας περιθώρια να αντιδράσει και να δικαιολογηθεί .   " Μην ανησυχείς, είναι όλα εντάξει τώρα" " Ναι αλλά τι συνέβη; " ξαναρώτησα με περισσότερη πίεση και σταθερότητα στην φωνή μου .  Με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια και άρχισα να νιώθω αδύναμη. " Είσαι έτοιμη να μάθεις;" " Νομίζω πως ναι" είπα χωρίς την απαραίτητη σιγουριά. " Συνάντησε με το βράδυ κατά τις 11 στον δεύτερο όροφο. " απάντησε και αφού έκανε μεταβολή απομακρύνθηκε γρήγορα . 

Παρόλο που δεν πέρασε πολύ ώρα από την στιγμή που έφυγε , αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο την Τίφανη και να της προτείνω να βγούμε ένα περίπτο με σκοπό να ξεχάστω . Ευτυχώς δεν μου πείρε πολή ώρα να την πείσω μιας και πετάει την σκούφια της για βόλτες . Με ενημέρωσε πως θα ερχώταν και ο Λούκας μαζλι και για κάποιον λόγο αναρίγησα . Κάτι μου πήγαινε λάθος αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι . Αποφάσισα να μην το αφήσω να με επηρεάσει και να παω να ατοιμαστώ .   Έβαλα μια μαύρη μακριμάνικη μπλούζα και ένα στενό τζιν. Έβαλα λίγο μολύβι για να τονίσω τα μάτια μου και λίγο λιπ γκλος .Τέλος φόρεσα τις μαύρες μπότες μου και πέρασα την τσάντα στον ώμο. Δεν χρειαζώταν πολλά για να νοιώθω όμορφη .

Όταν έφτασα στην καφετέρια που είχαμε κανονίσει οι δυό του ήταν αγκαλιά και μιλούσαν χαμηλόφωνα . Στεναχωριόμουν που θα τους χαλούσα την στιγμή αλλά δεν είχα άλλη επιλογή . " Γεια " είπα ντροπαλά και ο Λούκας αμέσως σηκώθηκε να με αγκαλιάσει . Λόγο του μεγάλου μεγέθους του κόντεψε να με πνήξει αλλά τελικά επιβοίωσα και έπιτα από αυτή την δοκιμασία .Αφού καθίσαμε στο τραπέζι και παραγκήλαμε ο Λούκας με κοίταξε έντωνα . " Και για πες Σεράινα  γιατί η φίλη σου δεν λέει τίποτα , πως περάσατε χτες ; " με ρώτησε . Κοίταξα την φίλη μου και εκείνη μου έκανε νόημα να μην μιλήσω . " Όλα εντάξει , περπατήσαμε λίγο και μετά πήγαμε σπίτι μου να κοιμηθούμε τίποτα συναρπαστηκό " αλλά κάτι στο βλέμμα μου δεν φάνηκε να έχει πιστεί . "Μάλιστα " αρκέστηκε στο να πει . 

Μιλούσαμε για πολύ ώρα και η κοιλιά μου πονούσε από τα γέλεια . Καιρό είχα να περάσω τόσο καλά και ξέγνιαστα . Αργότερα καταιβήκαμε στην παραλία και πείραμε παγωτό σοκολάτα από έναν πλανόδιο και ξαπλώσαμε στην άμμο κοιτώντας τα αστέρια . Ούτε που κατάλαβα πότε βράδιασε . Έπρεπε να γυρίσω πίσω και να αντιμετωπίσω την αλήθεια . 

Με άφησαν έξω από την πόρτα με το αυτοκίνητο και ο Λούκας με κοιτούσε ανήσυχως . Κάτι τον προβλημάτιζε αλλά δεν φαινώταν διατεθυμένος να το μοιραστεί  και έτσι αποφάσισα να το αγνωήσω . Άλλωστε δεν τον ήξερα και τόσο καλά ώστε να εκφέρω γνώμη σχετικά με τα προβλήματα του . Θα ήταν λάθος να ανακατευτώ και σίγουρα αδιάκρητο . " Καλό βράδυ " είπα και απομακρύνθηκα . 

Άκουσα την πόρτα του αυτοκινήτου να ανοίγει και να κλείνει και σε δευτερόλεπτα ο Λούλας ήταν δίπλα μου . " Πρόσεχε του , κάτι δεν πάει καλά μαζί τους , μη πέσεις τόσο εύκολα στην παγήδα τους.Είπε και με αγκάλιασε . Πριν προλάβω να αντιδράσω γύρισε στο αυτοκίνητο του και άφυγε . Ήρθε η στιγμή της αλήθειας .