Καινούργια Αδέλφια

Ανασκόπηση των γεγονότων

Ζωή είναι τόσο μικρή και ποτέ δεν ξες τι παιχνίδια σου επιφυλάσει . Από την μία στιγμή στην άλλη έρχονται τα πάνω κάτω . Εκεί που ήμου στον χωρό με τον Έρικ ευτυχισμένη ξαφνικά βρέθηκα να μάχομαι για την ζωή των φίλων μου . Δεν θα το άντεχα αν έχανα κάποιον από αυτούς .Θ α έκανα τα πάντα για αυτούς και θα έδινα ψυχή και σώμα μόνο και μόνο για να βεβαιωθώ πως είναι καλά .

Τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια, ο Τζαξ έλειπε για λίγες μερες στο εξωτερικο , μου έφτασαν λίγα λεπτά αργότερα . Ο Μπράντ έτρεξε κατευθειαν να με αγκαλιάσει βλέποντας με έτοιμη να καταρεύσω ενώ ο Τσέισον βοήθησε τους υπόλοιπους να ηρεμήσουν και πείρε την Τίφανη στην αγκαλιά του ώστε να την μεταφέρει με ασφάλεια στο αυτοκίνητο του . Τον ακολούθησε και ο Ερικ με τον μισολοιπόθημο από τον πόνο λούκας και την Κρίστη την οποία για λόγους ασφαλείας την είχαμε δέσει με σκηνί . Εγώ με την Μία και και τον Σόν στο αμάξι του Μπράντ γιατι δεν χωρούσαμε με τους υπόλειπους και ξεκινήσαμε για το σπίτι . Δεν είχαμε αρκετή δύναμη μετά από όλα αυτά και έτσι η τηλεμεταφορά δεν ήταν επιλογή .

Σε όλη την διαδρομή ο Σον με είχε στην αγκαλιά του και μου χαίδευε στο καφάλι προσπαθώντας να σταματήσει τους λιγμους μους . «Ησύχασε πριγκίπισσα , είμαι εδώ τώρα και όλα θα πάνε καλά» μου ψυθίρισε και το κλάμα μου έγινε πιο έντονο . Όσο σκεφτόμουν πως παρολίγον νατον χάσω . Έκλεινα τα μάτια και τον έβλεπα αλυσοδεμένο και πληγωμένο . Το σώμα μου έτρεμε και δεν ήθελα με τίποτα να τον αφήσω όσο και να με διαβεβαίωνε πως ήταν πλέον καλά . Μέσα σε λίγες μέρες είχε καταφέρει να μου γίνει απαραίτητος και δεν ήθελα να τον χάσω . Τελικά όταν φτάσαμε σπίτι αναγκάστηκε να με πάρει αγκαλιά και να με αφήσει στο κρεβάτι αλλά και πάλι δεν τον άφησα να φυγει και έστι ξάπλωσε δίπλα μου .Αναρωτίεμαι ποια ήταν η αντιδραση του Έρικ . Δεν πολυσκέφτηκα τις πράξεις μου μέσα σε όλη αυτή την τρέλα . Φέρθηκα απερίσκεπτα και έδρασα παρορμιτικά . Όταν λοιπόν αντίκροισα το επόμενο πρωι τον Σον στο κρεβάτι μου να κοιμάται γαλήνια έπαθα σοκ . Έπρεπε να περάσουν λίγα λεπτά για να συνέλθω από την θολούρα του ύπνου για να καταλάβω τι συναίβενε .

Τον άφησα να να συνεχίσει τον ύπνο του ώστε να αναρώσει γρηγορότερα και καταίβηκα στο σαλόνι να συναντήσω τους υπόλοιπους . Βρηκα τον Μπράντ με τον Έρικ να κάθονται μπροστα από την δεμένη στην πολυθρόνα Κριστήν και να την ανακρίνουν . Μια ανατριχίλα με διαπέρασε καιο πόνος στην περοχή του καρπού μου επέστρεψε για μερικά δευτερόλεπτα . ¨Οταν τον κοίταξα βρέθηκα αντιμέτωπη με μία ευχάριστη έκλπηξη . Το τατουαζ με το μισοφέγκαρο που στόλιζε μέχρι πρότεινος την περιοχή αυτή είχε εξαφανιστεί και αντικατασταθεί με το τατουάζ μιας γαλάζιας πανσελίνου . Αυτό όπως με είχε ενημερώσει η Μία σήμαινε πως οι δυνάμεις μου μεγάλωναν , πως γινόμουν δυνατότερη . Έτσι θα κατάφερνα να είμαι πιο χρήσημη έτσι και κινδύνευε ξανά καποιος αγαπημένος μου πράγμα που δεν ευχόμουν να ξανασυμβεί .

Κρύφτηκα πίσω από τον τοίχο για να μην ενοχλήσω την ανάκριση και έμεινα να ακούσω τα γεγονότα από το άτομο που τα σχεδίασε όλα . Ήθελα τόσο πολύ να την δικαιολογίσω , ίσως είχε πολύ σοβαρό λόγο που το έκανε ίσως , θέλησε να εκδικηθεί για τους αδικοχαμένους γονείς της . Όσο χαζό και να ακούγεται , ήθελα όλα να είναι μια μεγάλη παρεξήγηση . Μακάρι να μπορούσα να την κάνω να καταλάβει πως δεν είναι όλα τα μαγικά πλάσματα μοχθηρά και δεν κυβερνιούνται όλα από τα ζωόδη αίνστηκτα τους. Αλλά πως θα την έπειθα για κάτι τέτοιο όταν ο ίδιος ο Έρικ ήταν εκείνος που χωρίς δυσταγμό είχε σπάσει τον λαιμό του Τάιλερ ; Ναι σίγουρα ο Έρικ κινδύνευε και αν δεν τον σκότωνε αυτός πολύ πιθανον να σκοτονώταν ο ίδιος . Αλλά και πάλι πάντα υπάρχει άλλη λύση .

« Δηλαδή τι θέλετε να σας πω ; Είναι καθίκων της οικογένειας μου να απαλάξει τον κόσμο από όλα τα απαίσια τέρατα . Δεν υπάρχει καλό μέσα σας όσο και να θέλετε να πιστευεται το αντίθετο . Ότι και να κάνεται θα παραμείνετε τέρατα όπως και εμείς θα παραμείνουμε κινυγοί . Έτσι ήταν τα πράγματα από πάνατ και έτσι θα παραμείνουν .» την άκουσα να λέει . Έκανε μεγάλο λαθος , δεν γενιέσαι αλλά γίνεσαι .

«Τέρας σε κάνουν οι πράξεις σου και όχι το είδος σου . Χτες το βράδυ βασάνισες δυο νεαρούς που δεν πείραξαν ποτε κανεναν και αν δεν κάνω λάθος ήσουν έτοιμη να τους σκοτώσεις . Οπότε λοιπάμαι Κριστίν δεν νομίζω πως τα τέρατα εδώ πέρα ήμαστε εμείς .» είπα αφου βγηκα από την κρυψόνα μου . «Δεν φταίω εγώ που όλοι τους είναι ηλήθοιοι . Το μόνο που είχα να κάνω κάθε φορά είναι να φλερτάρω λίγο με το θύμα και αυτό εύκολα έ[εφτε στην παγίδα μου . Αυτή την φορά όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά . Αυτή την φορά ήρθες εσύ να μου χαλάσεις τα σχέδια .» απάντησε με κακια . «Και έτσι αποφασισατε να εκμεταλευτείτε την πανσελινο στο πάρτυ . Έξυπνο σχέδιο δεν μπορω να πω , αλλά ευτυχώς για εμάς ανεπυτυχες ...» Είπε ο Νέηθαν με την σειρά του και η Κριστίν τον κοιταξε με μίσος . «Δεν έχει σημασία πια , ο αδελφός μου χάθηκε εξετιας σας , εξαιτιας σου ... φώναξε στον Έρικ . «Βασικά δεν τον Σκότωσε ο Έρικ αλλά εγώ , όταν ο αδελφός μου από εδώ τον άφησε ανεπνεε ακόμα , εγώ του έδοσα το τελικό χτύπημα . Δεν θα άφηνα με τίποτα το αδελφό να φορτωθεί έναν φόνο , αυτή ήταν πάντα δικη μου δουλεια .»

'Ωρες αργότερα είχαμε μαζευτεί όλοι στο σαλόνι και συζητούσαμε τις επόμενες κινήσεις μας . Έπρεπε να σκεφτούμε τι θα κάναμε με την Κριστίν . Η φυλακή δεν ήταν επιλογή γιατι αν την παραδιδαμε στην αστυνομια θα είχαμε πολλές εξηγήσεις να δόσουμε και δεν ήμασταν διατεθυμένοι να το κάνουμε . Έπρεπε λοιπόν να επικοινωνίσουμε με το συμβουλειο που αναλαμβανε τις υποθέσεις των μαγικών πλασμάτων . Ακόμα και σαν κυνιγος δικαιουταν να δικαστεί εκεί .

Δυστυχώς αυτό που δεν ξέραμε ήταν ότι δεν θα χρειαζόταν να ανησυχούμε για αυτό πολύ ακόμα . Ένας δυνατός θόρβος ακούστηκε στο σαλόνι και όταν φτάσαμε εκεί η Κριστίν είχε εξαφανιστεί . Μα καλά κανείς δεν σκέφτηκε να την φυλάει ; Όταν γυρισα το πρόσωπο μου στον καθρέφτη υπήρχε ένα μύνημα γραμένο με κόκκινο κραγιον .

" ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΑΚΟΜΑ..."