Και η Ζωή συνεχίζεται

1.5K 217 20
                                    

Η ζωη μου παίζει άσχημα παιχνίδια . Εκεί που πας να συνηθίσεις την μια αλλαγή τσουπ σου πετάει δευτερη . Νοιώθω λες και βρίσκομαι παγηδευμενη σε ένα φαβλο κυκλο . Μπορεί αρχικα να ήμουνάνετη αλλά τωρα πια είχαν έρθει όλα τόσο μαζεμένα μου ήθελα απλά να ουρλιάξω . Αν ήταν στο χέρι μου ευχαρίστως θα άλλαζα την ζωη μου με κάποιου άλλου , προθυμου να αντιμετωπισει ολη αυτη την τρέλα . 

Η και οχι .

Ξύπνησα στο κρεβάτι μου λουσμένη στον υδρότα και με τον Έρικ να μου κρτά το χέρι . Φαινώταν αρκετά αγχωμένος πράγμα που έκανε και εμένα να αισθανθώ παράξενα . Μολις όμως τα βλέμματα μας συναντηθηκαν στο πρόσωπο του χαράχθηκε το πιο όμορφο και αλιθηνό χαμόγελο που είχα δει ."Είμαι καλά " είπα ξέρωντας τι ακριβώς πηγαινε να με ρωτήσει . Πριν καν προλάβω να αντιδράσω με είχε τραβήξει πάνω του και με αγκάλιζε . Επιτέλους ένοιωθα ασφαλής . Η μυρωδιά του γέμιζε τα ρουθούνια μου και η καρδιά μου έτρεχε μαραθώνιο . "Μια απλή λοιποθυμία ηταν μόνο μην ανησυχεις , απλά ταράχτηκα . " είπα προσπαθώντας να τον καθησυχάσω αλλά εκείνος επέμεινε στο να με κρατάει σφηχτά κοντά του .

Αρχικά άρχισε να μου φιλά τα μαλλιά έπειτα τα χείλη και στο τέλος κατέβηκε στον λαιμό . Τον ένοιωθα να με μυρίζει όπως ο Λύκος το θήραμα του αλλά δεν απομακρήνθηκα . Ήξερα ότι δεν θα μου έκανε κακό , ήξερα ότι δεν είναι το τέρας που πιστευε πως ήταν . Έπειτα από λιγο ηρέμησε και συνέχισε να με φιλα στα χείλη . Α δε τον σταματούσε η Μία μπένοντας μέσα στο δωμάτιο με φόρα δεν ξέρω τι θα μπορούσε να συμβει .  " Αν είναι φεύγω α σας αφήσω να τα πείτε " είπε ο Έρικ και αφού μου έδοσε ένα τελευταιο φιλί έγινε καπνός . 

" Καλά ε το έχεις τυλίξει για τα καλά το κελεπούρι . Την τύχη σου να είχα . " αναστέναξε καθώς ξάπλωνε δίπλα μου στο κρεβάτι . "Μην ανησυχείς , είμαι σίγουρη πως σύντομα θα βρείς και εσύ το άλλο σου μισό . " απάντησα και της κράτησα το χέρι . "Είσαι η καλύτερη φίλη που θα μπορούσα να ζητήσω " ψυθίρισε . 

...

Το βράδυ και έπειτα από πολλά παρακάλια της Τίφανη αποφασίσαμε να πάμε για ένα χαλαρό ποτάκι με τα αγόρια . Δεν είχα καμία όρεξη και ήμου ακόμα εξουθενομενη αλλα τα κορίτσια δεν έλεγαν να με αφησουν στην ησυχία μου . Φόρεσα ένα απλο κόκκινο φόρεμα κολλητο πάνω και χαλαρό και χαμηλα χρυσά πέδηλα . Οι άλλες δυο από την άλλη είχαν επιλέξει  να ντυθουν αρκετά έντονα . Επέλεξαν αρκετα κολλητα και αποκαλυπτικά φορέματα με ψηλά τακούνια. Η Μία είχε επιλέξει το μωβ χρώμα ενώ η Τίφανη μαύρο . Το μακιγιάζ τους ήταν έντονο και αψεγάδιστο και υπέρχο. Εγω πάλι εβαλα λίγη μάσκαρα και κραγιόν , δεν χρειαζομουν τίποτα άλλο . 

Φτάνοντας στο μαγαζί τα κορίτσια έιδη είχα εντοπίσει την παρέα τον αγοριων και τρέξαν κατά πάνω τους . Η Τίφανη ξεκίνησε κλασικα να φιλιεται με τον Τάιλερ και η Μία είχε μονοπολήσει το ενδιαφέρο του Λούκας . Είχα δίκιο τελικα , δεν θα έπερνε και πολυ καιρο στην Μία να τραβήξει την προσοχή . Είναι πανεμορφη και ευχάριστη . Ελπίζω μονο να μην το μετανοιωσει διότι ο Λούκας δεν ήταν γνωστος για την σταθερότητα του . Βέβαια αυτη την φορά σαν να άλλαξε κάτι πάνω του , έμοιαζε σαν ερωτοχτυπιμένο κουτάβι, δεν μπορω να το εξιγήσω . Και την φίλη μου πρώτη φορά  την έβλεπα σε τέτοια κατασταση , δεν σταματούσε να χαμογελάει . 

Εκείνη την στιγμή ευχήθηκα να μπορούσε τελικα ο Έρικ να έρθει και εκείνος μαζί μου και α μην αναγκαζώταν να πάει για κηνύγι . Ένοιωθα άβολα ανάμεσα στα ζευγάρια και ειδικότερα δίπλα στον Σον που δεν σταματούσε α με κοιτά από πάνω ως κάτω . " Είσαι υπέροχη απόψε , μέσα στην απλότητα σου καταφέρνεις πάντα και ξεχωρίζεις " είπε και αμέσως κοίταξα το πάτωμα ντροπιασμένη ."Και εσύ δεν πας πίσω " απάντησα . Φορούσε ένα μπορντό πουκάμισο με ανοιγμένα τα πάνω κουμπια και ένα μαυρο τζιν από κάτω , τα μαλλιά του ελαφρός ατιμέλητα έπεφταν στα πλάγια του προσώπου του . Αν δεν ήταν ο Έρικ...αν τον είχα γνωρίσει πρώτο ισως και να... Οχι αποκλειεται . Ο Έρικ είναι μοναδικος για εμένα και αυτός που με κάνει να νοιωθω ολοκληρομένη . Οτιδήποτε και να είναι αυτο που μου προκαλεί ο Σον είναι απλά  μια παραίσθηση , τίποτα παραπάνω . 

Τον είδα να μου χαμογελά πικραμένα και κατάλαβα πως για άλλη μια φορά είχε κοιτάξει αδιάκριτα τις σκέψεις μου . Έπιασα το χέρι του ανάμεσα στα δικά μου ασηναίσθητα . " Συγνωμη " είπα και πριν το καταλάβω με έσειρε στην πίστα χωρού . " Δεν πειραζει , θα το ξεπληρώσεις με έναν χωρό " είπε και κόλλησε περισσότερο πάνω μου .  

Καινούργια ΑδέλφιαOù les histoires vivent. Découvrez maintenant