Καινούργια Αδέλφια

Πάρτυ χάλογουιν

Ξύπνησα με δάκρυα στα μάτια και την ανάσα μου κομμένη . Ήταν σαν κάτι να μου πλάκωνε το στήθος και να απέτρεπε την αναπνοη μου, ενώ ταυτόχρονα ένας οξύς πόνος ερχόταν από το καρπό του αριστερού μου χεριού .Προσπάθησα να ανασηκωθώ από το κρεβάτι ώστε να επεξαργαστώ καλύτερα την κατάσταση αλλά με σταμάτησε η τσιριχτή φωνή της Μία . "Μην τολμησεις να το κουνήσεις ρούπι , χρειάζεσαι δυνάμης .   " . Μα καλά ήταν τόση ώρα στο δωμάτειο και δεν την πείρα χαμπαρι ; Προσπάθησα να απαντήσω αλλά το μόνο που βγήκε από το στόμα μου ήταν ένας περίεργος ήχος σαν κρόξιμο .  "Άστο καλύτερα , θα σου πρότεινα να μην ξανά μιλήσεις για καμιά δυο μέρες η φωνή είναι το πρώτο πράγμα που χτυπά η αλαγή . " είπε ανάμεσα στα γέλια της . Το ορκίζομαι πως αν ήμουν όρθεια θα έβαζα τα χέρια μου στον λαιμό της και θα τον έσφηγκα με όλη μου την δύναμη . Πονούσα ολόκληρη , δεν ήξερα τι μου συμβαινει και εκείνη είχε το θράσος να γελάει . " Μην ανησυχείς πέρασα ακριβώς τα ίδια πριν αποκτήσω τις δυνάμεις μου και γίνω μάγισσα . Αύριο εκτώς από τη φωνή θεωρώ πως θα είσαι ενταξει και έτιμη να σου μάθω κάποια από τα μαγικά μου " . Εντάξει είναι επίσημο , η φίλη μου τρελάθηκε . Εγώ τι δουλειά είχα να κάνω με τα μαγικά ; 

3 μερες αργότερα ...

Το ότι μεσα σε έναν μηνα συγκατοικισα με βρικόλακες γνώρισα έναν λυκανθρωπο και ένα υβρίδιο μπορώ να πω πως δεν το περίμενα . Το ότι ταυτόχρονα θα ανακάλυπτα πως προέρχομαι από οικογένεια μαγισσών απλά δεν θα μπορουσε να συμβει ούτε στα πιο τρελά μου ονειρα  . Έτσι ήμαστε τώρα έτοιμες ντυμένες στολισμένες για το πάρτυ του χάλογουιν με εμένα στα πρόθυρα κρίσης . Ακόμα δεν είχα μάθει να ελεγχω τις αλλαγές στα μάτια μου και ετσι αναγάστηκα να βάλω φακούς επαφής και γαντια για να κρύψω το τατουαζ με το μισοφεγγαρο που εμφανίστηκε ξαφνικά για να δηλώσει την εμφάνιση των δυνάμεων μου . Εδω και τρεις μέρες πονουσε και φαγούριζε σε σημείο που ήθελα να βγάλω το δέρμα μου .Θέλω να ξυπνήσω απο αυτόν τον εφειαλτη όσο πιο γρήγορα γίνεται , ποτέ δεν ζήτησα κάτι τέτοιο . 

Όλα ήταν στολισμένα με σκαμένες κολοκυθες ιστός και νυχτερίδες . Ο φωτισμός ήταν χαμηλός ενώ η μουσική ήταν στην διαπασόν . Είχε αρκετή πλάκα ένοιωσα σαν να ήμουν και πάλι παιδί και να πήγαινα με τους φίλους μου από πορτα σε πόρτα . Είχα πάρει την Μια και την Τίφανη και χοροπηδούσαμε σαν τρελές γελώντας . Τι σημασία είχε αν ήμασταν στο λύκειο η διασκέδαση δεν κοιτάει ηλικία . Έπειτα για άλλη μια φορά ο Τάιλερ ήρθε και πείρε την Τίφανη ενώ η Μία κατευθήνθηκε στο σνάκ μπαρ γιατί όπως είπε νυστικό αρκούδι δεν χωρέυει . 

Ο πόνος στον καρπό μου λεπτό με το λεπτό μεγάλωνε λες και το τατουάζ είχε πάρει φωτιά . Κάτι δεν πήγαινε καλά , το ένοιωθα . Με είχε καταβάλει ένα περίεργο άγχος λες και κάτι κακό επρόκειτο να συμβεί και αυτό με έκανε ακόμα πιο ανήσυχη . Έπρέπε να γυρίσω στο σπίτι το συντομότερο δυνατόν για να καθησυχαστώ . Έλεγα στον εαυτό μου συνέχεια πως όλα είναι στο κεφάλι μου και πως όλα ήταν υποέλεγχο αλλά το σώμα μου δεν φαινώταν να συμφωνεί μαζί μου , Ήμουν σίγουρη πως αν δεν φορούσα τους φακούς επαφής όλο το σχολείο θα ανκάλυπτε τα κόκκινα μάτια μου . 

Κατευθήνθηκα  προς την πόρτα για να φύγω αλλά το χέρι του Έρικ βρέθηκε γύρο από την μέση μου και με τράβηξε για άλλη μια φορά στο κέντρο . Προσπάθησα να φύγω αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο γεμάτο αγάπη βλέμμα του . Κάθε φορά που με κοίταζε μπορούσα μα δω πως νοιάζεται κάτι μέσα μου το έλεγε . Έτσι ακούμπηκα το κεφάλι μου στο στήθος του και τον άφησα να με οδηγήσει όπου εκείνος ήθελε . Όταν ήμουν δίπλα του ένοιωθα ασφαλής , ένοιωθα ολοκληρομένη και τίποτα  δεν μπορούσε να με πειταξει . Τίποτα εκτώς απο ....

" Πάμε σπίτι γρήγορα δεχόμαστε επίθεση ..." ακούστηκε ξαφνικά η φωνή του Νέηθαν.