Εφιάλτης στο μέσο της νυχτός

1.9K 306 7
                                    

Ξύπνησα στην μέση της νύχτας λουσμένη στον υδρότα νοιώθοντας όλο μου το σώμα να τρέμει από το σόκ και τον φόβο . Για ένα ακόμα βράδυ ο εφηάλτης του ατυχήματος που μου στοίχισε τους γονείς μου έκανε την εμφανισή μου . Αυτή την φορά όμως τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά , μια όχι και τόσο ασύμαντη λεπτομέρεια είχε αλλάξει όλο το σκινηκό . Είδα το ζώο που στάθηκε η αιτία του ατυχήματος να σηκώνεται και να πέρνει ανθρώπινη μορφή . Το πλάσμα απέναντι μου είχε βαθειά κόκκινα μάτια και με κοίταζε λες και μπορούσε να διαβάσει την ψυχή μου . Μου χαμογέλασε και ενα ζευγάρι μυτεροί κυνόδοντες έλαμψαν στο σκοτάδι .Ένοιωσα να παραλύω και να μου κόβεται το αίμα , άνοιξα το στόμα για να ουρλιάξω αλλά η φωνή μου δεν έβγαινε . 

Τότε ένοιωσα κάποιον να με ταρακουνά και να με απελευθερώνει . Ένοιωσα τόση ευγνωμοσύνη εκείνη την στιγμή , αν δεν με ξυπνούσαν δεν ξέρω τι θα μπορούσε να είχε γίνει . Απέαντι μου στεκώταν η Μιράντα ο Νέηθαν , ο Έρικ και Τζάκς . Με κοιτούσαν με προσμονή έτσι ώστε να τους πω τι ακριβώς ήταν αυτό που με τάραξε αλλα μου ήταν πολύ δύσκολο να μιλήσω . Ο Έρικ κάθισε δίπλα μου στο κρεβάτι και σκούπισε με το χέρι του τα δάκρυα μου . Ήταν τόσο καλός και γλυκός σε αντίθεση με τα αδέλφια του που φρίντιζαν να μου δείχνουν την αντιπάθεια τους όσο πιο συχνά μπορούσαν . 

Ο Νέηθαν τράβηξε τον δίδιμο αδελφό του από κοντα μου και με κοίταξε με θυμό . " Δεν είναι μικρό κορίτσι να την νταντεύεις , μπορεί να τα καταφέρει και μόνη της . " είπε σχεδόν φτήνοντας τις λέξεις . Εκείνη την στιγμή ένοιωθα τόσο εβάλοτη και ιδιαίτερα απέναντι στο επικριτικό του βλέμμα αλλά δεν θα τον άφηνα να το δει , θα παρέμενα ήρεμη . Όπως κάθε άλλη φορά που ήθελα να ξεσπάσω έφερα στην σκέψη μου την μορφή του ατόμου που μου προκαλούσε την σύγχηση και έλεγα ελευθερα όλα όσα σεκφτόμουν , όσο κακά και να είναι . 

Τον είδα να σφήγκεται και να με κοιτάει στα μάτια σχεδόν σαν να με προκαλεί να συνεχίσω . Αυτή η παράλογη συζήτηση που δημιουργούσαμε με τα βλέμματα μας με έκανε να ανατριχιάσω , έμοιαζε λες και μπορούσε να με διαβάσει . " Ξέσπασες ; Με ρώτησε μόλις μου τελείωσαν οι προσβολές . Δεν απάντησα , απλά κοίταξα αλλού θυμωμένη . "Καλύτερα να πηγαίνουμε πρότεινε ο Τζάκς και για πρώτη φορά ένοιωσα να τον συμπαθω . 

Έφυγαν λίγα δευτερόλεπτα αργότερα και έτσι δεν χρειάστηκε να τους εξιγήσω τίποτα περισσότερο για το όνειρο . Ευτυχώς η Τίφανη κοιμώταν του καλού καιρού δίπλα μου χωρίς να έχει προσέξει τίποτα κάνοντας έτσι την ζωή μου ακόμα πιο έυκολη . Θα μου ήταν δύσκολο να της εξιγήσω το όλο σκηνικό και πόσο μάλλον το παράλογο όνειρο . 'Ετσι πείρα στα χέρια μου το λάπτοπ μου και άρχισα να πληκτρολογώ στην μηχανή αναζήτηση την λέξη βρικόλακας . Το ήξερα πως ήμουν τρελή αλλά έπρεπε να το επιβαιβεώσω . 

Έψαχνα για πολύ ώρα και κατέλληξα στα εξύς συμπεράσματα . Οι Βρικόλακες καίγωνταν στον ήλιο , διαβάζουν σκέψεις , υπερφυσικές δυνάμεις . μισούν το σκόρδο αλλά δεν νομίζω να κοιμούνται σε φέρετρα , τουλάχινστον οι δικοί μου βρικόλακες . Τελίκα μετά από ώρα με πείρε ο ύπνος έτσι όπως ήμουν με τον υπολογιστή στην αγκαλιά και γεμάτη σκέψεις .  

Καινούργια ΑδέλφιαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora