Wyndy Leen's POV
"Hoy, Nerd!" sigaw ko kay Nerd
nagulat naman siya sakin kaya napatayo. pano kasi nakatulala tch.
"a-ah. wyndy. a-anong ginagawa mo d-dito?" tanong niya.
nakalimutan agad ilang araw lang nakalipas. kala ko ba matalino mo? gosh! aga aga pinapainit ulo ko.
"oh! nakalimutan mo na agad? agad agad? yung sa nanay mo yung pinunta ko dito. kung ayaw edi wag okay lang di naman ako nangangailangan eh ge bye" sabi ko.
nanlaki naman yung mata niya sa sinabi ko. tinalikuran ko na siya at maglalakad na sana pero nagsalita pa siya.
"Wyndy! wait. kailangan ko tulong mo" sabi niya sakin. yung boses niya malakas na pahina.
napangisi ako habang nakatalikod pa din ako sa kanya. tatanga tanga siya eh. humarap nako sa kanya at lumapit ng kaunti pa sa kanya.
"so, what now?" tanong ko.
para kasing tanga eh. Sabi sa inyo eh di nila maayawan ganda ko. oh! walang aangal!
"A-ano? h-hehe. Paano ba yun? yung s-sabi mong tutulungan moko kay m-mama?" tanong niya.
Tinarayan ko siya, daming arte kasi siya na tinutulungan.
"tch. Sumunod ka nalang sakin" sabi ko.
Naglakad naman ako papunta sa counter at sumunod naman siya sakin. Kilala ko ang doctor dito dahil nga si daddy maraming communication sa iba. Kilala rin naman akong doctor dito.
Naglakad na kami at pagkadating na pagkadating sa counter ay hindi na ako bumati pa, sinabi ko na kung ano ang pakay ko sa kanila.
"Where's the doctor here?" tanong ko ng nakataas kilay.
May lumapit naman sakin na nurse na nag tatry ata mag taray sakin.
"anong kailangan mo?" sabi niya na taas kilay din.
Yung iba naman sa likod niya nagdadalawang isip na pagsabihan yung impaktang nasa harap ko, Kilala kasi ako dito at bago lang ata siya dito dahil lahat ng nagtatrabaho sa hosptal na ito ay kilala ako.
"sasabihin mo o itatali ko yang ulo mo gamit ang buhok mo? madali lang akong kausap" sabi ko sa kanya.
Nagulat naman siya sa sinabi ko pero tinawanan lang ako ulit.
"Ba't ako maniniwala sayo? bakit? diyos kaba?" tanong niya sakin.
nginitian ko siya yung ngiti ko na kapag pinakita ko dapat na talaga nila akong katakutan.
Lumapit ako sa kanya at kunwaring hinahawak hawakan yung buhok niya.
"Sasabihin mo o itatali ko talaga yang ulo mo hanggang sa di kana makahinga? oh Ma. Wyndy Leen na hahawak sayo, choosy ka pa?" tanong ko.
Hinila ko yung buhok niya, nasaktan naman siya kaya pilit niyang tinatanggal yung pagkakahawak ko.
"Sabi ko naman kasi sayo pumili ka eh dahil once na sinabi ko ginagawa ko" sabi ko sa kanya.
pagkatapos ko siyang hilahin palabas ng pwesto niya ay titinayo ko ulit siya gamit yung buhok niya.
"Wyndy, tama na yan" sabi ni nerd.
Hinawakan niya ako at pinipilit na tanggalin yung kamay ko sa buhok nung babaeng nurse dito. Tinanggal ko nalang yung kamay ko dahil baka makalbo ko pa. Tumingin ako sa ibang kasama niya.
"Kayo? walang magsasabi sainyo?" pakalma kong tanong.
Tahimik lang sila at hindi nagsasalita tinuro lang nila yug office ng doctor dito.
"Sa susunod kilalanin mo yung kinakalaban mo ha?" sabi ko sa kanya sabay ngiti at tapik sa shoulder niya.
nakayuko lang siya at hindi nako nagsayang ng oras at duiretso na sa doctor's office. Pag kadating ko naman sa harap ay kinatok ko.
"Mrs. Julei? are you there?" tanong ko habang nakatok.
Bumukas naman agad yung pinto at yung assistant niya ang lumabas.
"where's Mrs. Julei?" tanong ko.
Tinuro niya naman yung isa pang pinto sa loob, binuksan niya ng malaki yung pinto at pinapasok kami.
"Ma'am diretso nalang po kayo ni sir sa loob. Wala naman pong tao dun" sabi niya.
Dumiretso na kami at binuksan ko yung pinto para pumasok sa loob kasama si nerd. Nagulat naman yung doctor pagkakita sakin.
" Ms. Wyndy? Good Afternoon. Upo kayo. What brings you here? " tanong niya, umupo naman na kam sa upuan.
"Good afternoon din" sabay naming sabi ni nerd.
Minsan na din akong nagpapa check up dito kaya kilala din ako.
"Uhmm, I just wanna help this boy. I know that you were surprise kasi ngayon lang ako tutulong but her mom, Mrs. Gutridge must undergo therapy, as soon as possible. right? But he has no money. So, I volunteer to help him with this" sabi ko.
Napangiti naman sakin si Mrs. Julei. gaya nga ng sabi ko, ngayon lang ako tumulong sa bagay na ganito.
"You are lucky to have a friend like her, Mr. Gutridge. Okay, ano bang gagawin natin diyan, Ms. Wyndy?" sabi niya kay nerd at tanong sakin.
Paulit ulit ba? geez. nasasayang yung oras ko. -__- nginitian naman ni nerd si Mrs. Julei.
"Ako na bahala sa babayaran. itherapy niyo mama niya" sabi ko sabay bigay sa kanya ng ATM ko.
Kinuha niya naman sakin yung ATM ko at kinuha sa ATM ko ang magagastos para sa pag papaopera ng nanay niya.
"eto ang resibo, nandyan na kung magkano ang nagastos." sabi niya at bigay sakin ng resibo.
nilagay ko namanagad sa wallet ko at tayo sa inuupuan namin.
"Kailangan ko nang umalis, kayo nang bahala sa pagpapatherapy sa mama niya" sabi ko.
"Salamat po. Salamat din, Wyndy. Anlaking tulong nito" sabi niya
Tumayo na din naman siya. tinanguan ko lang siya at tinarayan. Ewan nakakairita talaga siya.
"Okay, goodbye." sabi ni Mrs. Julei ng nakangiti.
Lumabas nako, sumunod din naman si nerd nang nasa tapat na kami ng room ng mama niya ay tumigil na kami sa paglalakad at humarap sa kanya.
"Wag mo nakong ihatid palabas. Alam ko kug paano ang umuwi" sabi ko sabay lakad paalis.
Bago pako makaalis at makalayo sa kanya ay may pahabol pa siya kaya napatigil ako sa paglalakad.
"Salamat ulit! Ingat ka!" sabi niya.
Dumiretso nalang ulit ako sa pag lalakad papuntang parking lot at hindi na pinansin ang sinabi niya sa akin. Pagkadating ko sa parking lot ay pumasok na ako sa sasakyan.
"Tara na sa bahay. Bago pala tayo dumiretso sa bahay daanan muna natin si Ana" sabi ko.
"Sige po, Miss Wyndy" sabi niya sakin.
BINABASA MO ANG
Twisted
Fanfiction"I am still non-existent to you" Genovia University Same School Same Section Paano kung isang araw ay pagtagpuin sila ng tadhana?
