Ashley's POV
On my way to Wyndy's house. Nakauwi na siya ngayon gamit ang private plane nila. Ilang oras din ang byahe niya siguro akong hindi pa din yun nakakatulog hanggang ngayon walang tulog yun.
Calling MaLeen
Wyndy: Nasaan kana?
Parang may mali sa kanya. did something bad happens to her? oh my gosh. My bestfriend.
Me: Malapit na ilang minutes nalang, MaLeen. What's wrong?
May sipon ba ito o umiiyak? Bka may sipon lang dahil sa lamig sa Japan.
Wyndy: Wala. Okay lang ako. Bilisan mo na! ang bagal mo talaga kahit kailan.
Nagpipilit siyang magtaray sa akin pero hindi niya kaya. My problema nga ito kahit naman may sakit to kaya ma ding magmaldita pero ngayon hindi na kaya.
Me: I know you, MaLeen. You're lying. Tell me everything, okay?
I feel pity for her but I know ayaw nuyang may naaawa sa kanya kaya siya ganyan.
Wyndy: Ewan ko sayo, pumuta ka nalang dito. Bilisan mo na, kanina pa ako naghihintay dito.
Wish ko na sana kaya kong kunin lahat ng sakit na nararamdaman ni MaLeen para hindi siya nagiisip ng ganyan.
Me: Yes, madame. Nandito na po sa tapat ng bahay niyo.
pinapasok na kami ng guard dahil sobrang dalas ko nang pumunta dito at syempre bestfriend kami eh.
Wyndy: Ge, baba ko na. Panget mo.
Sabi niya sakin at binaba na. Ay, grabe! ang lakas pang manglait ah! pasalamat ka may problema ka kung hindi ay badtrip ka nanaman sa akin hahaha.
"Manong, hintayin niyo nalang po ako dahil tatawagin ko lang si Wyndy tapos aalis na din tayo pauwi" sabi ko. Lumabas na ako ng kotse at nagsimulang maglakad papasok ng bahay nila.
Sana lang ay hindi masyadong mabigat ang dinadala ni MaLeen, hindi ako sanay na ganun siya kumilos. Mas mabuti nang pinagtatarayan ako niyan kaysa magkaroon ng ganito.
"Mercyyyyy?" pagtawag ko sa isang MM. diretso akong pumasok sa bahay nila at sumalubong naman sakin si Mercy.
Feel at home na feel at home ang feeling ko dito, lahat na nga ata ng kasamahan nila lola dito ay close at kilala na ako.
"Where's MaLeen?" tanong ko sa kanya. Si Mercy na ata an pinakaclose ko sa mga Maids ni Maleen.
Minsan nga kapag may ginagawa yan si MaLeen sila ang kasama ko sa kwentuhan eh kaya minsan hindi na ako nag aalangan na tawagin sila kapag dumadating ako kasi close ko na sila.
"Nasa taas po, Ma'am. Nakahiga, simula po ng dumating yan kanina hindi na po bumaba yan" pagkwekwento ni Mercy.
Baka masama lang pakiramdam, baka may sakit lang yun kaya ganun pero bakit hindi niya kayang magtaray? Wag OA, Ashley!
"Alam niyo ba kung bakit? Kanina pa ba siya dumating? anong oras?" sunod sunod kong tanong.
I hope she's okay. Umakyat na kaming dalawa ni Mercy habang naguusap.
"Hindi po, Opo, Around 7am po" sagot niya sakin.
Siguro nga ay malaki ang problema niya. Siya pa sana naunang pumunta sa bahay kung okay lang yan baka may nangyari sa kanila ni tito.
"Ah, sge. Pasok na ako sa loob. Salamat" sabi ko.
Hindi naman masama ugali ni Wyndy sa kanila eh, minsan lang. Alam kong may problema siya sa mga magulang niya pero never niyang sinabi kung bakit.
BINABASA MO ANG
Twisted
Fanfiction"I am still non-existent to you" Genovia University Same School Same Section Paano kung isang araw ay pagtagpuin sila ng tadhana?