My first kiss

Hoofdstuk 21

De week ging niet traag, maar ook niet snel voorbij. Het was het normale tempo die ik gewoon was van vroeger. Voor alles. En ergens was ik er opgelucht door. Het voelde vertrouwd en normaal aan. Een situatie, een handeling die ik wel aankon.

Nadat ik die dag van Kyle was weglopen nadat ik hem een sukkel had genoemd, was ik gewoon naar de les gelopen. Ik had natuurlijk een notitie gekregen wegens 'te laat komen op school' en een preek van zowel mijn leerkracht als mijn ouders. Maar ik had het niet eens erg gevonden. Ik had er gewoon bijgestaan en ernaar gekeken om het even zo te zeggen. Iets wat ik vroeger nooit had gedaan zonder mij er schuldig bij te voelen.

Ik trok ook - zoals altijd - om met mijn vertrouwde vriendengroep. Ik probeerde mij normaal te gedragen, maar veel proberen moest ik niet doen. Mijn gedrag kwam gewoon vanzelf. Ik hoefde helemaal niets te neppen. Niet mijn glimlach, vriendelijkheid of ook maar mijn bezorgdheid. Het leek wel alsof de periode tussen mijn ontmoeting met Kyle en mijn ruzie met hem die een einde bracht aan onze relatie nooit had bestaan.

Ik voelde mij zelfs zo normaal dat wanneer ik hem op school tegenkwam ik zonder problemen langs hem heen kon lopen. Maar dat nam niet weg dat ik zijn blikken niet meer voelde steken in mijn zij als ik langs hem heen liep. Ik voelde zijn blik in mijn rug. Het trok net aan mij als een onzichtbaar stuk touw. Smekend om mij om te draaien. Wanhopig omdat ik hem geen blik meer gunde. En ook Anouck - die precies altijd naast zijn zijde stond - leek mij altijd te volgen met haar blik waar ik ook heen ging. Alleen voelde ik bij haar de triomf ervan afstralen. En zelf dat kon mij niet meer deren. Het leek wel alsof mijn hart veranderd was in ijs.

De klok tikte zijn gebruikelijk lied. Dag in, dag uit. Geen seconde overslaand. En de zon en maan volgde zijn ritme perfect op. De dagen versprongen van naam alsof het haasje-over was en de natuurlijke gang van zaken ging stilletjes aan door. Het wachten op zaterdag verminderde dus ook met elke noot die voorbij ging en algauw tikte het ritme van de tijd de seconden voorbij van de dag 'zaterdag'. Het was eindelijk zaterdag.

Ik lag lang uit op mijn opgemaakt bed op mijn buik en staarde naar het scherm van mijn computer. Het middageten was net geweest en ik was helemaal alleen thuis aangezien mijn beide ouders moesten werken vandaag. Het was zachtjes uitgedrukt als ik zei dat ik mij verveelde.

Ik klikte random op verschillende foto's op Facebook van vriendinnen, maar al snel ging dat ook gaan vervelen en besloot ik gewoon een lege google pagina te openen. Mijn handen bevroren precies boven het toetsenbord toen ik er hard over piekerde over wat precies ik nou zou gaan intikken. Ik leek alles al gedaan te hebben die leuk was aan het internet...

Ik zuchtte diep uit en liet mijn handen gewoon stilletjes neerliggen op het toetsenbord terwijl ik verder staarde naar het wit gekleurde scherm die zes gekleurde letters kende.

Toen ik maar niet wist te verzinnen wat ik kon doen, sloot ik het internet en staarde nu naar mijn bureauscherm. Die kende alvast meer kleur dan het witte scherm van google. Een kleurrijke foto van ik met mijn vriendinnen was dan ook te zien waar we allemaal mooi op glimlachten. Als ik het mij goed herinnerde was die foto ook genomen op een verjaardagsfeestje van Alexia toen we allemaal verkleed moesten gaan als sexy clowns.

Het was moeilijk om niet spontaan te gaan lachen bij het zien van die foto en alle herinneringen die eraan gekoppeld waren. En dat bracht mij dan ook op een fantastisch idee voor hoe ik mijn dag kon vullen.

Ik stond snel rechtop van mijn bed en nam mijn laptop in mijn handen. Vervolgens liep ik naar mijn bureau waar ik mijn laptop op neerplaatste en koppelde met mijn printer. Ik opende een mapje die ik de 'memorabelste momenten' had genoemd. Het was een mapje waar ik al mijn mooiste en leukste foto's plaatste wanneer ik een selectie maakte uit de foto's die ik uploadde van mijn gsm op mijn computer. En deze keer kwam dit mapje eigenlijk heel handig uit ...