I love you more than you know

Chapter 8

Natasha POV

"So how was your stay at california" pambabasag ni Stephen sa katahimikan dto sa loob ng kotse nya. Finally! May nagsalita na dn saming dalawa 🙈 natatakot kasi ako sknya ee 🙈 Di marunong ngumiti 😔
"Well its good" sagot ko naman sknya. Sabay tingin sakanya. Bigla ko syang tinitigan. His handsome face yung mga mata niyang mapang akit yung jaw line nyang sobrang perfect yung ilong nyang sobrang tangos yung labi niyang pinangangarap ng mga kanabaihan na halikan. All I can say is perfect. Napaka perfect talaga ni Stephen. Sobrang guwapo sobrang hot at sobrang talino. Sobrang dami ngang nagkakagusto dto. Everyone dreams to be his girlfriend pero wala siyang pinapansin na babae. Parang may naramdaman akong kirot sa dibdib ko. Parang may kumirot ee. Parang may namiss akong tao. I really miss him. Sobra. Sana magkaayos na kaming dalawa. 😔😔😔
"Hey are you okay?" Pag kuha niya ng atensyon ko. Sabay tingin ko sa labas ng bintana 🙈 At bumalik naman ako sa huwisyo 🙈 Nakakahiya nakita niyang tinititigan ko sya 🙈
"Are you ok? Its seems malalim ang iniisip mo? Or sadyang naguguwapuhan ka na dn skn?" Pagkuha niya ulit ng atensyon ko.
"Hoy as if!" Pagsagot ko naman saknya. Nako baka isipin niya guwapong guwapo ako saknya 🙈 Nako may pag kamahangin pa man dn tong lalaking to 🙈🙈🙈
"I was just kidding" sabi niya sabay ngiti.
"So ito na andto na tayo sa condo mo" sabi niya pero parang wala akong naririnig nakatitig pa din ako sknya.
"Tash? We're here" sabi na naman niya pero wala pa din akong kibo
"Hey Tash are you ok?" Sabi ulit nya
"Aaaaaay oo nga andto na pala thank you for the ride. Ingat ka sa pag uwi mo sorry i cant invite you to have some coffee kakauwi ko pa lang kasi wala pa akong gamit sa unit ko" dirediretso kong sabi sabay bukas ng pinto at labas and he opened the window to bid a goodbye to me.
"Its okay hinatid lang naman talaga kita pumasok ka na. Goodbye" paalam niya sabay alis na ng kotse nya.
At tinitigan ko sya habang paalis siya. Ngumiti siya. I saw it! That smile! Kumirot na naman ang puso ko. Something inside me telling that I need to do something for someone. Someone who is really special for me. At mas lalo ko yun nafeel nung ngumiti si Stephen. I feel that may isang bagay akong pinagsisihan na dapat ay itama ko ngayon. Ngayon na bumalik ako sa Pilipinas dapat maitama ko sya. I feel like kailangan ko bumawi sa isang tao. Kailangan ko. Kailangan kong bumawi sknya. Kailangan kong humingi ng tawad sknya. Yung ngiti niya pinaalala niya lahat sakin.