I love you more than you know

Chapter 29

Natasha POV

Akala ko nasa langit na ako. Ang saya pala sa pakiramdam na ikasal ka sa taong mahal mo. I cant believe na gnawa ni Stephen sakin yun. At hindi ako makapaniwala na ngayon ay kasal na pala kami. I am now his wife. Right after our wedding diretso na sa venue. At ito sila ngayon sobrang sasaya. Our family is here. Stephen's bestfriends is here and also my bestfriends. Even our relatives is here. It is the happiest day of my life. Lalo na nung sinabi ng pari na we are now husband and wife. The feeling is perfect. Yung feeling na tinitignan ko sya habang nakikipag kwentuhan sa iba na nakangiti sobrang saya ko. I couldnt ask for more.
"Besst!!!! Congratulations!" Sigaw ng kaibgan kong si Sophia at sabay yakap nila sakin ni Klara. Andto kasi ako sa table namin malapit sa pinto. Kaya napatayo tuloy ako mula sa pagkakaupo ko. Sweet ng mga kaibgan.
"Thank you mga bessy!" Sagot ko sknla habang nakangiti. Gaganda ng mga kaibgan ko sa soot nila ha. Planadong planado pala to. Hahahhahaha.
"You are the most prettiest bride ever bessy" sabi ni Klara. Nako ang kaibgan ko nambola pa. Hahahahhahaa.
"Bola pa Klara ha" sabi ko kay Klara at nagtawanan naman kaming tatlo.
"Humble mo bes hahahaha" sabi niya sakin. Sus. Hahahahhaha.
"Gutom lng yan gsto niyo ng makakain anong gsto niyo wait tgnan ko ano meron dun" sabi ko sknla sabay tingin sa likod kaya napatalikod ako sknla. Medyo parang nahihilo talaga ako.
"Oy bes!" Sigaw ni Klara sabay hawak nila sa white dress ko.
"Bakit?" Pagtatakang tanong ko sknla. Sabay harap ko sknla.
"Meron ka ba ngayon bes? May tagos ka ee" pag aalala ni Sophia sakin habang halata mo sa mukha nila na nag aalala sila.
"Ha?" Sagot ko sknla saby tingin sa hinahawakan nila. Hala. May dugo nga.
"Bat may dugo nung nakaraang tatlong araw lang yung huling mens ko eee taska hndi naman ako ireg bes" sabi ko sa mga kaibgan ko habang tinitignan yung dugo. Bat may dugo? Ano ba yan nakakainis nahihilo na naman ako. Ito na naman yung panghihinang nararamdaman ko. Umiinom naman ako ng vitamins.
"Baka habol patak yan be" Sabi ni Sophia.
"Patak andami?" Pagtataray ni Klara. Medyo nhihilo na talaga ako. Umiikot na paningin ko.
"Be ok ka lang?" Pagttanong ni Klara dahil napakapit ako sknya ng wala sa oras.
"Mm mmm bes nahihilo lang talaga ako" sabi ko sknla. Nahihilo talaga ako.
"Are you sure gsto mo tawagin namin si Stephen para makapag pahinga ka na?" Pag aalala ni Sophia. Swerte ko talaga sa mga kaibgan kong to. Napaka maaalalahanin kaht ang sasama ng mga ugali nila.
"Di na be he needs time for his friends ok lang naman ako magpapalit na lang muna sguro ako ng damit" sabi ko sa mga kaibgan ko. Hinawakan ko yung bandang may dugo para di makita ng iba. Maglalakad na sana ako palayo sknla pero biglang may humawak sa braso ko.
"Aray ano ba nasasaktan ako!" Sigaw ko sa lalaking nasa harap ko. Buti na lang at walang nakakarinig samin dahil malakas ang tugtog.
"Di ba sabi ko sakin ka lang Tash. Akala mo ba kahit kasal na kayo mahihirapan akong kunin ka saknya?" Sagot nya sakin. Shit. Hilong hilo na ako humarang pa sya sa dinadaanan ko. Ang sakit pa ng hawak nya.
"Ano ba! Nasasaktan nga ako Miguel!" Sigaw ko kay Miguel. Oo si Miguel tong nasa harap ko.
"Ano ba Miguel? Di mo ba sya naririnig nasasaktan daw sya kaya pwede bitawan mo sana ang kaibgan namin?" Pagtataray ni Klara kay Miguel. Please bitawan na sana nya ako nasasaktan ako ee. Hilong hilo pa ako.
"Ikaw ba kausap ko? Wag kang makikisali malandi ka" sagot ni Miguel kay Klara na ikinagulat naming tatlo. Nag iba ang Miguel na nasa harao namin ngayon. Hindi ko na alam kung sinong Miguel pa to. Kahit naman sinaktan niya ako noon may mabuti naman tong ugali sa mga babae.
"Hoy! Gusto mo patawag ako ng guard para palayasin ka dto?!" Sigaw ni Sophia kay Miguel. Pero di sya sinagot ni Miguel. Tinignan niya lamang to sabay hila sakin ng malakas. Grabe sobrang lakas niya kaya nahihila niya ako. Ang sakit talaga ng hawak niya.
"Hoy Miguel bitawan mo kaibgan namin!" Sigaw nila Klara at Sophia.
"Ano ba Miguel bitawan mo ko please dahil masakit. Nasasaktan ako!" Sigaw ko saknya habang hila hila nya ako papunta sa pinto. Kaya narinig na kami ng iba dahil mukhang napalakas yung sigaw ko sa sobrang sakit.
"*boooooogsh* at talaga walang hiya kang mang gugulo ng reception ng kasal namin hayup ka?!" Sa isang iglap bigla ko nakita si Miguel na naka higa sa sahig at pinag susuntok ni Stephen habang sinasabi niya yun. Buti na lang di na nya ako hawak. Napahawak ako sa braso kong hila hila niya kanina. Sobrang sakit nento. Mukhang mas nanghina pa ako dahil dto. Hilong hilo na ako.
"Anak stop it! Hayaan na natn ang pulis dyan sa lalaking yan" base sa nakikita ko pinipigilan sya ni Tito. At ngayon ay hawak hawak na ko ng mga kuya ko. Tinignan nila ako. Tinatanong pero di ako makasagot kasi umiikot na pakiramdam ko. Hilong hilo na ko. Pero bigla kong nkitang sinuntok ni Miguel sa mukha si Stephen.
"Baaaaaabe!" Sigaw ko nagulat ako sa nangyari. At andun na naman sila nagsusuntukan. Gusto ko silang pigilan pero parang di ako makapag salita dahil hilong hilo na ako. Umiikot na paningin ko hanggang sa nawalan ako ng malay sa bisig ng Kuya Khevean ko.
"NATASHAAAAAAA!" Huli kong rinig bago ako tuluyan mawalan ng malay.